Apetyt na kwaśne winogrona
Irena Matuszkiewicz

Wytrąciła mnie ta lekturka trochę z równowagi. Ja także miałam przeprawę z nauczycielką historii, która tłumiła wszelkie przejawy samodzielnej pracy i brał pod uwagę tylko odpowiedzi słowo w słowo wg. tego co powiedziała na lekcjach. Jakoś koleżankom podobał się ten system, wystarczyło ściągnąć z zeszytu (mnóstwo osób nagrywało po prostu całe lekcje na dyktafon w komórce) Problem jednak miałam ja, ponieważ więcej siedziałam w domu chora, niż zdrowa w szkole. I wiele się nameczyłam, żeby wyjść na marną tróję.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lily, Oliwia i Mikołaj to przyjaciele od zawsze. Znają się długo i zawsze mogą na siebie liczyć w każdej chwili. Teraz rozpoczynają naukę w nowej szkole, a co za tym idzie czekają ich nowe doświadczenia, przeżycia, poznają nowych znajomych- fajnych i tych nie koniecznie odpowiednich. W końcu liceum to też czas na miłości, przyjaźnie i konflikty w tym również z nauczycielami. Trio przyjaciół trzyma się trochę na uboczu w nowej klasie. Próbuje się do nich "doczepić" Majka-dziewczyna z mnóstwem problemów rodzinnych. W dodatku Lily przez jakiś czas będzie mieszkać sama ze względu na kilku miesięczny wyjazd jej matki do chorego męża. Zostanie pod opieką okropnych ciotek i całkiem fajnego wujka. Będzie to pewnego rodzaju test zaufania. Bo przecież w takiej sytuacji trzeba się odpowiednio zachowywać i podejmować rozsądne decyzje, aby nie stracić zaufania rodziców. Nie ulegać pokusie na kwaśne winogrona, bo przecież w tym wieku często zdarzają się marzenia o dorosłym życiu, nawet jeśli mamy o nim nie całkiem prawdziwe wyobrażenie. Z tego co mi wiadomo jest to pierwsza tego typu książka tej autorki, ponieważ do tej pory pisała tak bardziej dla dorosłych. Te książkę przeczytałam na potrzeby DKK* i spodobała mi się. Jest to dosyć ciekawa propozycja obyczajowej powieści młodzieżowej. Autorka pisze lekko i naturalnie, bez jakiś sztucznych tekstów. Główna bohaterka jest interesującą postacią. Stanęła przed sprawdzianem dojrzałości, w którym moim zdaniem wypadła całkiem dobrze. Jest mądrą nastolatką, nie przeklina, ma poczucie humoru, zawsze wie co powiedzieć. Spotkałam się z opinią, że świat przedstawiony w książce jest wyidealizowany jeśli chodzi na przykład o przyjaźń chłopaka z dziewczynami i to jak Lily zachowywała się pod nieobecność matki. Nie zgadzam się z tym bo przecież nie można tak uogólniać, że jak nastolatki mają wolną chatę to o razu robią imprezy, piją, palą i nie wiadomo co jeszcze, a przynajmniej Lilka do takich osób nie należała, chociaż trochę mnie zdziwiły wspomnienia bohaterki dotyczące alkoholu na gimnazjalnych imprezach szkolnych. Ciekawa fabuła, niektóre wydarzenia mnie zaskoczyły, aczkolwiek nadal jest to dla mnie zwykła obyczajowa opowieść. Nawet jeśli fajna, lekka, a język łatwy w odbiorze, to do ulubionych na pewno jej nie zaliczę.Opis z tyłu może trochę zniechęcać, ale okładka mi się podoba. Chociaż nie powinno się oceniać książki po okładce oczywiście. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)