Akademia Ransmoor
Katarzyna Tkaczyk

„Akademia Ransmoor” to książka, której nie pochłania się na raz ani nawet na dwa razy. Cała zabawa polega na tym, aby przeczytać ją więcej razy i za każdym razem wybrać inną ścieżkę rozwoju wydarzeń, poznać innych bohaterów, pokierować losem młodej wiedźmy Medei Rockster w inny sposób. Każde podejście do książki to inna opowieść, którą czyta się na jednym wdechu. Można powiedzieć, że dzięki tej jednej książce otrzymujemy kilka różnych historii. Być może nawet więcej niż kilka. Nie sprawdziłam, ile ich dokładnie można odkryć, bo zrobiłam tylko kilka przejść, a że planuję kolejne, nie chcę psuć sobie przyjemności poznania ich na własną rękę. Za każdym razem jednak bawiłam się wyśmienicie.

Nie będę opisywać fabuły książki, bo, jak już wspomniałam, w zależności od tego, jak pokierujemy losami wiedźmy, otrzymujemy inną historię, dlatego nawet nie ma sensu tego robić. Mogę napisać tylko tyle, że fabuła kręci się wokół słynnej Akademii Istot Nadprzyrodzonych Ransmoor, w której poznajemy nie tylko magiczne istoty, takie jak wiedźmy, wampiry, wilkołaki czy elfy, ale też każdy mniej lub bardziej magiczny zakątek akademii. Mogę jeszcze dodać, że Ransmoor to miejsce niezwykłe, tajemnicze i nieco mroczne. Oraz, że wejście w buty bohaterki i przeżywanie wszystkiego razem z nią jest niezwykle fascynujące. Jest też prawdziwą przyjemnością, bo Medeia to nietuzinkowa osoba, którą bardzo łatwo jest polubić. Wampir Albin to również bardzo ciekawa postać, intryguje już od pierwszego spotkania. Powieść jest pełna tajemnic i zagadek, które razem z wiedźmą musimy rozwikłać. Jako gra paragrafowa sprawdza się ta książka wyśmienicie, oferując czytelnikom nie tylko szereg ciekawych rozwiązań i ścieżek do przejścia, zakończonych w przeróżny sposób, nie tylko mnóstwo zabawy, ale też całą gamę emocji i niesamowity klimat akademii. Oprócz motywu dark academii i mrocznej zagadki, mamy w książce również trzy wątki romantyczne oraz wątek książkowy w postaci ogromnej biblioteki.

Chociaż wolę pełne historie, które umożliwiają lepsze poznanie świata i bohaterów, a także pozwalają bardziej się z nimi zżyć, podobała mi się ta opowieść, a właściwie opowieści. Bo jest dobrze przemyślana, angażująca i dobrze się ją czyta, ponieważ język, jakim jest napisana, jest prosty i przystępny. Dlatego książka będzie idealna dla każdego, nie tylko dla osób, które lubią gry paragrafowe. Sprawdźcie ją. Serdecznie polecam!