Forum

Jako lekturę lipca i sierpnia w naszym Klubie Książki wybraliśmy wspólnie Historię złych uczynków Katarzyny Zyskowskiej-Ignaciak – historię Niny, która przybyła do Warszawy z nadzieją na lepsze życie, lecz uwikłała się w toksyczny związek z Miłoszem, który potrafił zmusić ją do czegoś, na co inaczej nigdy by się nie zdecydowała.

Zapraszamy Was, byście do końca sierpnia 2018 w tym wątku dyskutowali właśnie o tej książce. My również postaramy się sięgnąć po Historię złych uczynków i włączyć się w rozmowę. Zamieszczajcie interesujące cytaty, własne refleksje, spostrzeżenia. Wreszcie – dyskutujcie ze sobą nawzajem – w końcu jesteśmy w Klubie Książki :) Spróbujcie nie spojlerować - inni mogli jeszcze nie dojść tak daleko w lekturze, jak Wy. Oczywiście wątek pozostanie otwarty także po 30 sierpnia, jednak to przede wszystkim przed tą datą, mamy nadzieję, rozgorzeje dyskusja. Dla członków naszego Klubu Książki postaramy się przygotować specjalne niespodzianki. O szczegółach napiszemy wkrótce. To kto się pisze na udział w kolejnej odsłonie naszych dyskusji klubowych?

Muszę poszukać tej książki.

Książka wygląda na ciekawą:) Postaram się odnależć ją w zasobach biblioteki:)

Myślę ,że to będzie książka, która wzbudzi zainteresowanie.

No i właśnie, w ten zupełnie przypadkowy sposób, zostałam zmobilizowana do sięgnięcia na półkę po książkę, która już jakiś czas kusiła mnie swoją obecnością. Zaczynamy... A po prologu już wiem, ze jest tajemniczo, że autorka plastycznie wiedzie nas odczuciami bohaterki. Barwny język opisów, szybki i sprawny dialogów, czyta się wyśmienicie, strony uciekają czytajmy więc...

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona dwutorowością powieści. Jest ona bowiem nie tylko czasowa, także stylistyczna, językowa... niezwykłe. O, i nawet autorka przeplata w dwóch narracjach opowieść współczesną, podaną w pierwszej osobie, z trzecią osobą liczby pojedynczej w przypadku opowieści z przeszłości.

(mam nadzieję, że ktoś zasiadł ze mną do czytania i wkrótce przestanę prowadzic monolog ;) )

Skończyłam, jestem zachwycona, czekam z utęsknieniem na osoby chętne do dyskusji ;) A tymczasem zapraszam do przeczytania recenzji :)

Tym razem nie przyłączę się. Po kilku przytłaczających lekturach i całym roku pracy, swój wakacyjny stosik zbuduję z nieco lżejszych poweści. Z uwagą przeczytam natomiast zamieszczane tu opinie i może w innym czasie sięgnę po tę publikację.

Książkę przeczytałam, zaproponowałam do KK. Moim zdaniem jedna z najlepszych nowości ostatnich lat. Do ostatniej strony doskonale dopracowana (nie tylko wielowątkowość, ale ujęcie historyczne). Powieść napisana przez Polską autorkę, co wymaga wyróznienia i zdecydowanego promowania. Od kilku tygodni, ta powieść powraca do mnie. Nie daje mi spokoju i jednoznacznej odpowiedzi na pytania:  czy w naszym życiu istnieje przeznaczenie, a winy z przeszłości (naszych przodków) faktycznie mają odzwierciedlenie i skutki w terażniejszości? Czy tak dzieje się naprawdę, czy to tylko fabuła i wymysł autorki?  

Tak, to książka która nie pozwala zapominać i faktycznie zachęca do zanurzenia się we własnej przeszłości. W naszym szybkim świecie nie ma czasu na dociekania, dlaczego czyjes życie potoczyło się tak a nie inaczej, dlaczego los dla jednych wydaje się być łaskawszy dla innych zaś bardzo srogi. Może jest w tym faktycznie jakaś nutka wiary w to, że dobro powraca? A jeśli ono to także zło? jeśli znajdę czas, zajrzę dyskretnie w historie moim nieżyjących już dziadków i pradziadków. Być może niejedno mnie zadziwi :) I racja co do debiutu. Oby nam nasi literaci dostarczali więcej takich perełek :)

a ja nadal czekam na swoją kolej w bibliotece, mam nadzieję, że zdążę się wypowiedzieć...

Jest, udało mi się doczekać swojej kolejki w bibliotece! Dziś rozpoczynam!

Pierwsze moje wrażenie jak ją zobaczyłam to: o rany , jaka gruba!!! już wiem dlaczego co niektórym ciężko było po nią sięgnąć- ponieważ nie jest to lektura na jeden dzień ( ja przyznaję, że takie lubię). Jestem na 150 stronie i już wiem, że to nie jest zwykła opowiastka, od samego początku jest ona nasycona pewną tajemnicą, taką, którą ogromnie lubię w literaturze a to nie pozwala oderwać się od niej ( szkoda, że cżłowiek musi pracowac jeszcze i zajmowac się domem i dziećmi, bo niechętnie ją odkładam na bok). Podoba mi się to, że są przeskoki czasowe. Już milknę i wracam do lektury.

co tu tak cicho?

Stwierdziłam, że napiszę dopóki mnie emocje trzymają , bo jeśli zaczekam z tym kilka dni to już nie będzie to samo.

Książka cudowna, genialna, zaskakująca i tajemnicza od samego poczatku do samego końca. Wg mnie majstersztyk jeśli chodzi o sam tekst, słowa , w ogóle opisy. Pierwszy raz chyba tak chętnie czytałam owe opisy, te tu są perfekcyjne.

Co za bohaterzy!!!! jak ideanie są ułożone wszystkie wątki!

Nie było łatwo, momentami musiałam się zatrzymać i poukładać wszystkie wydarzenia i postacie bo tworzył się chaos w mojej głowie.

Mimo, że książka zasługuje bezapelacyjnie na najwyższą ocenę na naszym portalu to muszę dorzucić coś negatywnego, a mianowicie:

rozumiem cały zamysł, wiem do czego dążyła autorka, ale czy nie za dużo tej śmierci wg Was? W którymś momencie z książki , która wg mnie wspaniale opisywała rzeczywistość i życie , zrobiła sie trochę telenowela...czy ktoś ma pbne odczucia?

nie będzie dyskusji?:(

Dla mnie to najbardziej wciagająca polska powieść od jakiegoś czasu. A jakie zakończenie! Ale jeśli wątki współczesne opowiedziane są z perspektywy Niny to w świetle tego, co jej się przypomina w finale (szyb kopalni), to zaczęłam się zastanawiać jak naprawdę wyglądała historia Miłosza... Jego perspektywa byłaby ciekawym uzupełnieniem. Ale może wtedy upadłaby cała aura tajemniczości?