basienka94

Każda podróż niesie za sobą wspomnienia. 

Ciepło otula naszą skórę, 

wiatr porywa kwiaty z potarganych włosów 

Biegłam sama po łące w środku lasu.

Dookoła cicho, pusto. 

Samotność aż szczypała policzki 

jak mróz w zimowe wieczory.

Upadłam

Skrzypiąca huśtawka nie uspokaja myśli

Powietrze nie otula ciepłem 

Gwiazdy nie przywracają ludzi 

przywracają wspomnienia. 

Uśmiechnięte twarze,

zakochane dusze

stoją zapatrzeni na kwiaty w parku, 

śmieją się w kawiarniach.

Między nimi stoję ja. 

W głębi ulicy ponurej, betonowej jak całe miasto 

pan Mrok prowadził mały sklep.

Na półkach świeciły w szklanych flaszczeczkach trucizny, 

Wahadło, 

a na nim moje wiotkie ciało

chwieję się raz w jedną, raz w drugą stronę.

Euforia - Depresja.

Szczęście - Smutek. 

Spadające płatki śniegu,

mróz szczypiący policzki.

Lodowata dłoń ujmująca moją dłoń.

Śmiech. 

Radość.

Przepraszam.

Winię Cię za to, że nie spełniłeś moich marzeń.

Krzyczałam: dlaczego ?!

Płakałam błagając o zmianę.

Białe płatki śniegu wirują na błękitnym niebie

lecz tylko ja je widzę.

Stoją pośrodku drogi i obserwuję

te białe szaleństwo.