Recenzja książki: Wieloświaty. Część 2. Gra o przyjaźń

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Historie, które przenoszą czytelnika w odległe zakątki wszechświata od lat zachwycają i rozbudzają wyobraźnię. Autorzy książek fantasy i science-fiction mogą puścić  wodze fantazji i tworzyć opowieści niezwykłe. Tak jest też w kierowanej do młodszych czytelników serii Wieloświaty Małgorzaty Górnej, gdzie rzeczywistość miesza się z fantastyką, a czytelnik nie do końca wie, gdzie przebiega granica między tymi światami.

Adasia Malinowskiego – czy raczej należałoby rzec: Adasia Brugoła – czytelnicy mieli okazję poznać w pierwszym tomie Wieloświatów – Rodzinnych tajemnicach. Po przygodach, jakie przeżył chłopiec podczas pierwszych wypraw do nieznanej mu wcześniej planety Aimeiz, w tomie drugim, Grze o przyjaźń, również - i to całkiem szybko - czytelnik zawędruje wraz z Adasiem na  ziemiopodobną planetę. Adaś spotka się tam ze swoimi „kosmicznymi” – chociaż oczywiście ludzkimi – przyjaciółmi, Martą i Kubą, pozna też nieznane mu wcześniej dzieci – Godwanę i Eurusa. Okaże się też, że przebiegły książę Amazing znowu szykuje przebiegłą intrygę…

Na kartach książki nie mogło zabraknąć prehistorycznych gadów, które towarzyszą czytelnikowi i małym bohaterom na każdym niemal kroku opowieści. Dinozaury fascynują małego Adasia, ale też wzbudzają w nim respekt i strach. Adaś podczas jednej z przygód musi zresztą stawić czoła jednemu z tych potężnych zwierząt. W Grze o przyjaźń kontynuowane są także wątki rozpoczęte w pierwszym tomie Wieloświatów. Przeprowadzona zostaje rozprawa sądowa, mająca na celu wydanie wyroku na profesorze Sudaku, który ratując swojego chorego brata, dopuścił się wielu uchybień.

Książka Gra o przyjaźń mocno związana jest z tomem pierwszym. Czytelnik, który nie sięgnął po Rodzinne tajemnice, może mieć kłopot ze zrozumieniem niektórych wydarzeń czy powiązań występujących w drugim tomie.

Ten zaś pełen jest opisów nadprzyrodzonych zjawisk i zaawansowanej technologii, która fascynować będzie zwłaszcza dorastających chłopców. Także główny bohater – Adaś – i przygody, które przeżywa, spodobają się jego rówieśnikom. Jak wiadomo z tomu pierwszego, Adaś Malinowski jeździ na wózku inwalidzkim. Nie potrafi chodzić ani biegać, w szkole inne dzieci bardzo mu dokuczają i nazywają Nieważnym. Tymczasem na planecie Aimeiz chłopiec potrafi biegać i jest w pełni sprawny. Kiedy po licznych kosmicznych przygodach wraca na Ziemię, zjednuje sobie kolegów, którzy najbardziej go w szkole krzywdzili. Czy jednak jest to szczera relacja?

Akcja w książce płynie bardzo szybko, liczne zwroty biegu zdarzeń nie pozwalają nawet na chwilę wytchnienia. Pewnym utrudnieniem podczas lektury mogą być wymyślone przez autorkę bardzo oryginalne słowa i nazwy planet, miejsc, zwierząt czy technologii. Na niektórych z nich można dosłownie połamać sobie język! Sprawia to jednak, że opowieść wydaje się czytelnikowi jeszcze bardziej „fantastyczna”, niemalże „nie z tej ziemi”.

Gra o przyjaźń to opowieść o kolejnych niesamowitych i niebezpiecznych przygodach Adasia i jego przyjaciół. To także zapowiedź zupełnie nowych wydarzeń, których szczegóły dopiero odkryje przed czytelnikami autorka. Wszak trudno nie odwiedzać zakamarków kosmosu, gdy są one na wyciągnięcie ręki!