Recenzja książki: Ufaj Bogu dzień po dniu

Recenzuje: Damian Kopeć

Wiara i zaufanie  

Joyce Meyer, autorka książki Ufaj Bogu dzień po dniu. 365 rozważań jest - jak podaje wydawca - jedną z wiodących na świecie nauczycielek Biblii, autorką programów telewizyjnych i radiowych pod nazwą Enjoying Everyday Life (Ciesząc się codziennym życiem), nadawanych w niemal 450 sieciach telewizyjnych i 400 stacjach radiowych na całym świecie. Jest autorką licznych książek, które cieszą się ogromną popularnością i sięgają szczytów list bestsellerów. W swoich książkach koncentruje się na praktycznym życiu wiarą, na powiązaniu między słowem Boga zawartym w Biblii a różnymi aspektami naszego życia.

Ufaj Bogu dzień po dniu to zbiór refleksji na każdy dzień roku. Rozważań, których głównym tematem jest zaufanie. Zaufanie Bogu. Joyce Meyer potwierdza, że nie chodzi tylko o to, by w Boga wierzyć - wszak i demony, jak napisano w Piśmie Świętym, nie tyle wierzyły, co nawet miały świadomość tego, kim jest Bóg - ale by wierzyć Bogu. Dojrzała wiara jest zaś oparta na zaufaniu. Nie jak w religiach magicznych na lęku przed bogiem, a właśnie na zaufaniu. Ono wydaje się dzisiaj jedną z najpoważniejszych trudności. Owo zaufanie, oparte na słowie zapisanym w Biblii i stale konfrontowanym z życiem człowieka. Ludzie bowiem coraz mniej ufają komukolwiek. Wszystko jest ogłaszane jako względne. Niczego nie mamy być pewni, a codzienność jest u nas podszyta często umiejętnie skrywanym, acz wszechobecnym lękiem.

To, co myślimy o innych, wpływa nie tylko na nich, ale także na to, w jaki sposób traktujemy te osoby. Robiłam kiedyś zakupy z moją córką, która wtedy była nastolatką. Miała w tym dniu na twarzy dużo wyprysków, a jej włosy były potargane. Pamiętam, że gdy na nią patrzyłam, myślałam: „Ależ ty dzisiaj źle wyglądasz”. Po czasie zauważyłam, że stała się przygnębiona, więc zapytałam, co było nie tak. Odpowiedziała: „Czuję się dziś wyjątkowo brzydka.”

Punktem wyjścia dla Joyce Meyer jest zawsze jakaś myśl - cytat z Pisma Świętego. Odnosi ją do konkretnych sytuacji, również z własnego życia. Sięga po przykłady mocno osadzone w codzienności. Unika abstrakcyjnych pobożnych rozmyślań. Koncentruje się na konkretach, zwłaszcza na tych drobiazgach z których tak naprawdę składa się całe nasze życie. Na tym, na co mamy wpływ. Meyer pokazuje, że zmieniać możemy przede wszystkim siebie. I od siebie powinniśmy zaczynać. Budować powoli, na skale, nie na ruchomych piaskach chwilowych emocji i uniesień.

Ta książka to świetna propozycja dla osób chcących zmieniać siebie i wpłynąć poprzez to na swoje otoczenie. Dla tych, którzy chcą zrozumieć słowa zawarte w Biblii i wcielać je w życie. Propozycja pełna nadziei, że możemy i powinniśmy stawać się lepsi. Polem samorealizacji jest przede wszystkim otoczenie, w którym żyjemy: rodzina, bliscy, współpracownicy, przyjaciele i znajomi. I to tam warto przełamywać własne ograniczenia, wady, słabości, schematy myślenia i działania. Robić, ile tylko możliwe, nie załamywać się niepowodzeniami, z ufnością patrzeć w każdy kolejny poranek. Żyjemy w konkretnym czasie i przestrzeni - i to one służą nam do osiągnięcia pełni siebie.

Jeśli naprawdę wierzymy, że nasze słowa są wypełnione życiem lub śmiercią, dlaczego nie wybieramy uważniej tego, co mówimy? Jest czas mówienia i czas zachowywania ciszy. Bywa tak, że najlepsza rzecz, jaką możemy zrobić, to nic nie mówić. A kiedy już się odzywamy, mądrze jest być rozmyślnym w tym, jakie słowa wypowiadamy.

Rozważania na dany dzień są jednostronicowe. Konkretne, przemyślane, zawierające myśl przewodnią np. bądź rozmyślny w tym, co mówisz czy skończ czekać i zacznij próbować. Osadzone są one mocno w konkretnej rzeczywistości i bogate w rady wynikające z życiowego doświadczenia i obserwacji. Nie przegadane czy przeintelektualizowane, ale też nie naiwnie proste.

Prawdą jest, że nie każdy styl i nie wszystkie porady trafiają do każdego. To nie jest tylko kwestia złej woli słuchacza, ale czegoś w rodzaju „nadawania na innej fali”. Trudno zatem spodziewać się, że styl Joyce Meyer przypadnie wszystkim do gustu. Takie jest życie.

Postaraj się, aby każdy dzień był wypełniony słowami pełnymi radości, a nie złości, depresji, zgorzknienia i strachu. Wpraw się słowami w lepszy nastrój. W każdej sytuacji znajdź coś pozytywnego do powiedzenia.

Wiele rad Joyce Meyer nie jest odkrywaniem czegoś nowego, niezwykłego, na pewno już nie raz słyszeliśmy je z różnych stron. Mówią o nich nie tylko osoby motywujące religijnie, ale również psychologowie, pedagodzy, mądrość ludowa (np. jak sobie pościelisz tak się wyśpisz). Problemem - czego zresztą wszyscy doświadczamy każdego dnia - jest tylko różnica między mniejszą lub większą świadomością pewnych rzeczy a stosowaniem czegoś w życiu. Wydaje się, że nigdy dosyć przypominania o podstawowych zdawałoby się sprawach. To właśnie czyni Joyce Meyer.

U Boga istnieje tylko jeden bieg: do przodu! On się zatrzymuje i nie cofa. On chce, abyś zbliżał się do swoich celów, ale zanim to zrobisz, musisz wyraźnie te cele zobaczyć. Musisz nie tylko chcieć „jakiejś” zmiany w swoim życiu, ale też mieć jasno zarysowane cele i do nich zmierzać.