Recenzja książki: Ty umrzesz pierwszy

Recenzuje: Justyna Gul

Dr Jackyl i Mr Hyde

Mówi się, że ślub to koniec wolności i wstęp do wiecznego piekła. Nikt nie bierze tego dosłownie, aż do czasu kiedy ta Wielka Chwila staje się drogą do nowego życia… wiecznego. W San Francisco grasuje bowiem seryjny morderca, który wyjątkowo nie lubi ślubów i to do tego stopnia, że uśmierca szczęśliwych nowożeńców. Przebieg śledztwa i skomplikowaną strukturę dochodzenia opisuje James Patterson w książce “Ty umrzesz pierwszy”.

To chyba najmroczniejsza (ale i najlepsza) książka autora, a intryga w niej zawarta plasuje ją wśród najlepszych kryminałów w stylu Sherlocka Holmesa. Tyle, że zamiast flegmatycznego londyńczyka mamy młodą i żywiołową policjantkę z Wydziału Zabójstw – Inspektor Lindsay Boxer oraz jej partnera, Chrisa. Wspólnie tropią maniaka, a pomocą służą w każdej chwili przyjaciółki Lindsay. Policjantka założyła bowiem wraz z panią prokurator, lekarką sądową i dziennikarką Kobiecy Klub Zbrodni, który wspomaga prowadzone śledztwo. Tymczasem morderca staje się coraz bardziej brutalny i perwersyjny. Nie waha się ruszyć do dzieła nawet w trakcie wesela, zostawia na miejscu zbrodni tropy, wyraźnie prowokuje policje do zabawy w “kotka i myszkę”. Lindsay pieczołowicie składa fragmenty morderczych puzzli zmagając się jednocześnie z własnym zabójcą. Jest bowiem chora na jedną z odmian białaczki, a poziom czerwonych ciałek w jej krwi drastycznie spada mimo intensywnego leczenia. Ogarnięta obsesyjną myślą schwytania mordercy zanim jeszcze choroba nie wykluczyła jej z pracy Lindsay wpada na trop. Zbrodnie odbywają się zgodnie ze scenariuszem pewnej nigdy nie opublikowanej książki, która tym samym stała się scenariuszem zbrodni. Jej autorem jest bezwzględny Nicholas Jenks, znany pisarz i amator ostrego seksu. Nikt nie ma wątpliwości, że to on w chory sposób odtwarza morderstwa popełniane przez swojego bohatera Phillipa Campbella. Nikt, z wyjątkiem Lindsay…

"Ty umrzesz pierwszy” to książka makabryczna i poruszająca, do ostatniego (dosłownie!) zdania, trzymająca w napięciu. To także doskonały przykład, jak genialny i jednocześnie pełen dewiacji i skrzywień może być ludzki umysł. Przecież nikt nie rodzi się potworem. A może jednak…

Justyna Gul