Recenzja książki: Tryumf Pana Kleksa

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Jan Brzechwa – autor wielu tekstów satyrycznych, piosenek i skeczy – dał się poznać również dzieciom. Specjalnie dla nich napisał mnóstwo wierszy, wśród których najbardziej znanymi są: Tańcowała igła z nitką, Kaczka Dziwaczka, Na wyspach Bergamutach oraz Ptasie plotki. Oddany do rąk młodego czytelnika Triumf pana Kleksa jest trzecim tomem serii o przygodach czarodzieja i zarazem światowej sławy profesora wszechwiedzy, magistra spraw zmyślonych, asystenta słynnego doktora Paj-Chi-Wo, Ambrożego Kleksa, w którego Akademii miały miejsce niecodzienne zdarzenia: wśród uczniów – chłopców – jadało się malowane potrawy, barwnie opisywało sny oraz rzucało atramentem na lekcjach. Na wstępie więc wszyscy chętni proszeni są o wyrażenie zgody na podróż do krainy o dziwacznej nazwie Alamakota.

Po zakończeniu roku szkolnego znany z wcześniejszych przygód Adam Niezgódka już jako Doktor Filologii Zwierzęcej wraca do domu. Ten jednak jest pusty. Takiego obrotu sprawy nasz bohater się nie spodziewał. Gdzie się podziali jego rodzice? Dlaczego ojciec przekręcił podesłany mu podstępnie guzik i zamienił się w szpaka? Czas wyjaśnić wątpliwości, czas ratować rodziców, czas wyruszyć w drogę, by wszelkie niewyjaśnione sprawy doprowadzić do zwycięskiego finału. Adam Niezgódka serdecznie zaprasza nas – czytelników. Towarzyszyć nam będzie dozorca kamienicy Weronik Czyścioch oraz słynny hodowca róż Anemon Lewkonik. Więc – drodzy Czytelnicy – nie zwlekajmy, udajmy się jak najszybciej w drogę.

Akcja Tryumfu pana Kleksa rozgrywa się w pełnej niespodzianek Alamakocie. Nic to, że bezpieczeństwo mieszkańców owej tajemniczej krainy wcale nie jest strzeżone przez wyspecjalizowaną armię wojska. Nie szkodzi, że powszechnie spotykanym zajęciem jest hodowla kur, których wielokolorowe i z powodzeniem eksportowane jajka przyprawiają o zawrót głowy. Posiadająca specyficzne cechy cywilizacja baśniowej krainy Alamakoty pozwala mieszkańcom korzystać z szerokiego spektrum możliwości: trzy nogi umożliwiają przemieszczanie się z miejsca na miejsce w przyspieszonym tempie, radosne barwy narodowe kraju (żółty, zielony i czerwony) pogłębiają radość życia, koguty nucące pieśni żołnierskie są symbolem skutecznego pokonywania przeciwności. Gdy do tego jeszcze dodać odnalezienie zaginionych w poprzedniej części cyklu (Podróże pana Kleksa) Bajdotów, działania związane z osobą psotnika Alojzego Bąbla oraz łaskocząca estetyczny zmysł czytelnika (zwłaszcza płci męskiej) wizja cudownej urody dziewcząt (taki stan rzeczy zawdzięczają one ponadczasowym właściwościom upiększającego soku owocu gungo), wówczas przyszłość świata – sprawnie nakreślonego przez Brzechwę-futurystę – jawi się jako barwna, zaskakująca, lecz – niestety – nietrwała.

Sięgnięcie po Triumf pana Kleksa bez wątpienia stanie się dla czytelnika źródłem ciekawych przeżyć, pasjonujących przygód oraz głębokich wzruszeń. Znaczącym atutem jest również wydanie książki: twarda okładka zaprasza do wielokrotnego sięgania po lekturę, szyte kartki gwarantują trwałość, natomiast powiększona czcionka i podwójny odstęp między wierszami czynią ją łatwiejszą w odbiorze dla młodych czytelników. Ilustracje (choć nieliczne) autorstwa Suren Vardanian wkomponowują się w treść. Zaprezentowane przez Brzechwę życiowe mądrości są dla czytelnika doskonałą okazją do ubogacenia swego życia.