Recenzja książki: Śmiałe marzenia

Recenzuje: Justyna Gul

Niedźwiedzie przysługi

Ludzie niosący pomoc to anioły stające na naszej drodze. Już samo wyciągniecie ręki do kogoś nierzadko zmienia całe życie drugiej osoby, wystarczy tylko chęć i ofiarność z naszej strony. Gdzie jednak leży granica pomiędzy dawaniem rad i wsparciem a przeżywaniem wszystkiego za innych? Kiedy altruizm zaczyna przechodzić we wścibstwo i narzucanie swej woli?

O tym, że łatwo jest (nawet działając w dobrej wierze) kogoś zranić, przekonuje się Emma Woodhouse, bohaterka zabawnej powiastki nie tylko dla młodzieży „Śmiałe marzenia”. Autorka, Rosie Rushton, przedstawia nam sympatyczną prawie (!) osiemnastoletnią panienkę z wyższych sfer. Wychowana przez ojca, legendarnego muzyka z lat siedemdziesiątych, obecnie mającego „bzika” na punkcie ekologii, jest pewną siebie i znającą swoją wartość nastolatką. Wierzy, że wystarczy postarać się z całych sił, by spełnić swoje pragnienia, nie waha się zatem realizować planów i zamierzeń. Emma ma tylko jedną wadę – zdecydowanie za często „wtyk a nos w nie swoje sprawy”. Maniacko zajmuje się układaniem życia wszystkim naokoło, nie pytając nawet zainteresowanych o zdanie.

Kiedy jej przyjaciel z lat dziecinnych, George Knightley, zwraca się do niej z prośbą o pomoc w prowadzeniu hotelu w wiejskiej rezydencji jego rodziców, dziewczyna decyduje się niemal natychmiast. Oczywiście, praca stanowi tylko pretekst, by znów ruszyć z misją uszczęśliwiania kolejnej zagubionej istoty. Tym razem pada na Harriet Smith, nieśmiałą i wstydliwą uczennicę tej samej szkoły, przyjętą do ekskluzywnej Deepdale Hall na przedmieściach Brighton w ramach programu pomocy biednym.

Emma postanawia wprowadzić Harriet w wielki świat i podbudować przy tym swe już i rak rozdmuchane ego. Oczywiście „nowa” Harriet powinna mieć też chłopaka z elity, zaraz też w głowie swatki rodzi się szatański plan.

Życie pisze jednak własne scenariusze i nie da się zaplanować go, grając według swoich reguł. Emma boleśnie się przekonuje, że jej działania nie tylko nie pomagają, ale wręcz unieszczęśliwiają ludzi, zaś ona sama pada osobą samolubnego modela-celebryty, który tak jak ona potrafi manipulować otoczeniem. Ale o tym cicho, sza… Sami musicie bowiem przekonać się, jaką nauczkę dostanie Emma.

„Śmiałe marzenia” to pełna wdzięku i humoru powieść z morałem, skierowana szczególnie do tych osób, które lubią sterować życiem innych – nawet, jeśli robią to w dobrej wierze. Autorka delikatnie wskazuje na problem dominacji i presji, której poddają się najczęściej potrzebujący pomocy. Tyle tylko, że to w sobie, a nie w innych słabsi powinni odnaleźć siłę, każdy z nas bowiem musi kroczyć drogą swego przeznaczenia. Emma już to wie. A Ty?