Lauren Liebenberg zadebiutowała powieścią Smak dżemu i masła orzechowego w roku 2008 i tym samym została finalistką nagrody Orange Broadband Award. Autorka swe dzieciństwo spędziła w Rodezji i tam właśnie toczy się akcja jej pierwszej książki. Czy zawarła w niej wątki autobiograficzne? Tego tak naprawdę nie wiemy, możemy jedynie mieć nadzieję, że nie.
Spoglądamy na dzieciństwo 9-letniej Nyree i jej młodszej siostry Cii. Przypada ono na trudne dla Rodezji czasy. Walka z terrorystami, uporczywe susze, bieda, głód i strach przed wrogami. Dziewczynki jednak mają swój własny, magiczny świat. Świat pełen wróżek, magii, wesołych pląsów i beztroski. Mimo wszystkich przeciwności losu, ich życie rodzinne jest przepełnione miłością, troską o siebie nawzajem i marzeniami. Nie ulega wątpliwości, że są ze sobą bardzo zżyte.
Spokój zaburza 14-letni Ronin, kuzyn dziewczynek, który pewnego dnia staje się jednym z domowników. W umyśle tego chłopca czai się coś mrocznego. Jego postępowanie mrozi krew w żyłach i wprowadza dziewczynki w osłupienie. Nastolatek zdaje się nie mieć sumienia, litości i współczucia. Drwi z cierpienia i krzywdy i sam ją zadaje. Siostry zaczynają żyć w lęku, strachu przed kolejnym dniem. Ronin szantażem stara się zdobyć władzę nad ich życiem. Kolejne "wybryki" chłopaka sprawiają, że wali się ich świat. Finał okaże się wprost tragiczny...
Trzeba przyznać, że autorka wykonała wielką pracę przy tworzeniu tej powieści. Zaskakuje to, jak wprowadza nas w zaczarowany świat dzieciństwa Cii i Nyree, a zaraz potem brutalnie pokazuje, jak wiele może zmienić zło, czynione przez Ronina. Do tego odnajdujemy naprawdę piękne opisy życia w Afryce, zwierząt, obyczajów i roślinności tego kontynentu. Powieść napisana jest pięknym językiem. Całości dopełnia piękna okładka, minusem zaś jest umieszczenie słowniczka na końcu książki. Co chwilę musimy przez to przerzucać kartki, co wyprowadza nas z rytmu lektury i nieco ujmuje powieści magii. Wyjaśnienie poszczególnych słów czy zwrotów mogłoby znaleźć się w przypisach w dolnej części strony. Innych wad naprawdę trudno się tu dopatrzyć.
