Recenzja książki: Proroctwo cieni

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Ostatnie czasy przynoszą wzrost zainteresowania mitologiami starożytnymi. Powód jest prosty – ówcześni bogowie i herosi doskonale wpisują się w popkulturę współczesną ze swoimi supermocami, pięknymi ciałami i nadnaturalnymi zdolnościami. Chrześcijaństwo, dominujące od dwóch tysięcy lat, nie stworzyło mitologii wypełnionych tak barwnymi i niejednoznacznymi postaciami, a żywoty świętych sprowadzają się do opisów wymyślnych tortur bez większej wartości fabularnej. Za to wyobraźnia starożytnych Egipcjan, Greków i Rzymian daje znacznie większe pole do popisu dla współczesnych twórców. Dlatego tak chętnie przenosi się greckich herosów do czasów współczesnych. Był już przecież Percy Jackson, potomek samego Posejdona, który wyruszył z przyjaciółmi między innymi po złote runo.

Michelle Madow główną rolę przypisuje Nicole Cassidy, licealistce, która w nowej szkole odkrywa zaskakującą prawdę o sobie – nie tylko jest obdarzona nadnaturalną mocą, ale i prawdopodobnie jest córką samego Apolla. Bogowie Olimpu bowiem od czasu do czasu schodzą na ziemię i majstrują dzieci. Nie szkodzi, że już nikt w nich nie wierzy i nie darzy kultem. Są przecież nieśmiertelni, jak by nie było…

Nicole trafia do klasy, w której wszyscy są czarodziejami. Ale to nie jest Hogwart, o nie. To zwykłe liceum, w którym wyselekcjonowanych uczniów uczy pan Darius. Już w pierwszym tygodniu nauki zawiązuje się grupka reprezentująca cztery żywioły oraz eter. Nazwą się Elementals. Nicole, Kate, Chris, Blake i Danielle po tym, jak przeleci nad ich głowami Kometa Olimpijska, zostaną obdarzeni nowymi mocami. Nicole będzie uzdrawiać, Kate – panować nad żywiołem ziemi, Chris obejmie powietrze, Blake będzie rzucać kulami ognia, a Danielle okaże się świetna w zmienianiu stanu skupienia cząsteczek wody. Przy okazji poznają lepiej prawa fizyki – albo przynajmniej nauczą się, jak drwić z Newtona… Między bohaterami pojawi się także uczucie. Przy okazji czytelnik zapozna się z mniej lub bardziej znanymi faktami z mitologii greckiej. Powieść jest napisana z rozmachem, wciągająca, pełna swoistych literackich „efektów specjalnych". Dla nastolatków – powieść szyta na miarę.