Recenzja książki: Pojedynek

Recenzuje: Damian Kopeć

Niesamowite wakacje

Kuki, Gabi i Blubek oraz pies Budyń spotykają się nad rzeką. Rok szkolny się kończy i nadchodzi czas upragnionych nie tylko przez uczniów wakacji. Przyjaciele postanawiają wybrać się gdzieś razem, bez rodziców, korzystając o ile to możliwe z pomocy magii. Budyń również (dzięki magii) wyraża swoje życzenia dotyczące wyjazdu do jakiegoś miłego psiego raju. Wszyscy zgadzają się, że przydałby się im pojazd: szybki, duży, wygodny i do tego fajny, mówiąc prosto. Dzięki mocom magicznego czerwonego krzesła marzenia stają się rzeczywistością. Pojawia się skoczypojazd, który może w razie potrzeby przybierać jakże wygodną postać niewielkiego srebrnego guzika. Okazuje się, że jest on połączeniem wyobrażeń każdego z nich o idealnym środku lokomocji. Pojazd jest świetny, marzenia śmiałe, ale rodzice mają własne plany. A gdyby tak stworzyć klony każdego z przyjaciół? To powinno rozwiązać przynajmniej część problemów. Klony pozostaną i będą wypełniać polecenia rodziców, zaś ich pierwowzory wybiorą się na fantastyczne, magiczne wakacje. Niestety, tylko Kuki jest przekonany, że myśl o klonach jest dobra, ale nie udaje się mu jej zrealizować. Okazuje się, że ma pojechać na dwutygodniowy obóz szachowy. To pomysł jego mamy. Na świadectwie chłopaka znalazły się bowiem aż dwie trójki, wychowawczyni zaś uważa, że jest rozkojarzony i ma problemy z koncentracją. A na to całkiem rozsądna wydaje się kuracja szachowa.

Obóz zorganizowany jest nad morzem. Kuki jest przygnębiony. Rodzice planują wyjazd w góry, Budyń trafia do Psiego Raju, hotelu dla psów równie drogiego, co okropnego. Najbardziej martwi go jednak rozstanie z przyjaciółmi. Jakie jest zdziwienie Kukiego, kiedy okazuje się, że Gabi i Blubek również zapisali się na feralny obóz, aby być razem z nim. Kierownikiem obozu jest jego wychowawczyni ze szkoły, a wśród uczestników znajduje się znany mu chudy Nikodem uroczo zwany Trupkiem oraz Zula z szóstej klasy. Nikodem znany jest z tego, że wciąż biega ze skargami do nauczycieli i ryczy z byle powodu, Zula zaś lubi pluć na podłogę i wszędzie przyklejać gumy do żucia. Mama Kukiego życzyła mu, aby to był niesamowity obóz, by mu się tam zdarzały same niesamowite przygody. Kiedy autokar zmierza w kierunku wyspy, na której znajduje się ośrodek, życzenia zaczynają się spełniać. Trójka przyjaciół jeszcze o tym nie wie, ale czar już działa.

Wakacje, które zapowiadały się koszmarnie, okazują się... hmmm... nietypowe. Dziwne zdarzenia gonią się jak gnane wiatrem chmury po niebie. Magia sprawia, że problemy rosną jak bułki na parze. Przyjaciołom udaje się jednak wyjść cało z każdej, nawet najbardziej niesamowitej i groźnej opresji. Nieostrożne obchodzenie się z magią bez patrzenia na konsekwencje wypowiadanych życzeń okazuje się przyczyną wielu kłopotów. Marzenie Kukiego o własnym klonie spełnia się, jednak wcale nie w taki sposób, jakiego by sobie życzył.

Akcja Pojedynku Andrzeja Maleszki gna do przodu jak wodolot. Wydarzenie goni wydarzenie. Nieoczekiwane zwroty są czymś zwyczajnym. Książka jest przyjemną, lekką rozrywką dla młodych wielbicieli dynamicznych przygód z elementami fantastyki. Tekst napisany jest prosto, powinien być w pełni zrozumiały dla przeciętnego nastolatka, do której to grupy skierowana jest ta historia. Elegancko wydana książka, szyta, w twardej oprawie zachwyca poziomem poligraficznym. Zwraca uwagę jakość papieru oraz ilustracji, będących kolażem zdjęć i fantastycznych rysunków. Fabuła powinna wciągnąć młodego czytelnika, jest odpowiednio zaskakująca i pełna fantazji. Elementy fantastyczne zostały nieźle połączone są z realistycznymi, czytelnikom nie powinno sprawiać problemów utożsamianie się z bohaterami książki, ich rówieśnikami. Autor wplata w opowieść morały, ale czyni to w delikatny, nienarzucający się sposób. Posługuje się sprawnie stereotypami. Takie są - przynajmniej do pewnego momentu - postaci Zuli i Nikodema. Historia jest bardzo zwariowana, potraktowana z odpowiednim poczuciem humoru i przymrużeniem oka, co jednak nie wpływa negatywnie na emocje towarzyszące bohaterom. To kolejny już tom cyklu Magiczne drzewo będącego podstawą filmowej serii uznanej nie tylko w Polsce. Andrzej Maleszka bardzo sprawnie łączy elementy fantasy, akcji i przygody w opowieści, które mają bawić i przy okazji uczyć. Dużą zaletą książek z tej serii jest to, że można je czytać niezależnie od siebie.