Recenzja książki: Pies

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Stwierdzenie, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka nigdy się nie zdezaktualizuje. Potwierdza to również Anna Wasiak, autorka książki zatytułowanej Pies (Wydawnictwo Literatura). Co czekać będzie na czytelnika w tej opowieści? Na pewno wiele emocji, wzruszeń i psiej miłości.

Tytułowy Pies to terier walijski, Alf. Alf trafia do nastoletniej Ani zupełnym przypadkiem. Znajduje go mama dziewczynki, Karin, gdy błąka się sam po ulicy. Karin zabiera więc psa ze sobą do samochodu, zawozi do weterynarza i po powrocie do domu zamieszcza w internecie ogłoszenia dotyczące teriera. Mówi też Ani, że pies – nazwany przez dziewczynkę Alfem – będzie u nich tylko tymczasowo, dopóki nie zgłosi się po niego właściciel. Właściciel się jednak nie pojawia, a Alf zadomawia się u Ani i Karin.

Pies to jednak nie tylko historia pięknej adopcji i miłości człowieka do czworonoga (oraz odwrotnie). Anna Wasiak przemyca w swojej powieści wiele palących problemów, dotyczących dorastających dzieci i ich rodziców. Opowiada o rodzinach patchworkowych i rozgrywających się na oczach dzieci rozwodach. Mówi o szkolnych problemach dzieci, przeładowaniu nauką, zbyt dużej ilości obowiązków i zajęć pozalekcyjnych. Wreszcie – wspomina również o dorastaniu – wszak piąta klasa to już poważny wiek. Autorka mówi też o tym, jak trudno nowym uczniom odnaleźć się w klasach, które są już zgrane. Jak często ocenia się innych przez pryzmat stereotypów bądź własnych, niekoniecznie mających wiele wspólnego z prawdą wyobrażeń.

Książka Anny Wasiak to także fascynująca opowieść o pięknej relacji matki i córki. O wspólnych wakacjach w Skandynawii. O tym, jak podróże i wspólne szczęśliwe chwile nie tylko kształcą, ale i zbliżają do siebie ludzi. A także o tym, że pies wspaniale dopełniać może rodzinę – nieważne, z jakimi problemami by się ona nie borykała.

Pies to książka kierowana do uczniów czwartych klas szkoły podstawowej i do odbiorców nieco starszych. Poruszone problemy rodzinne i szkolne znakomicie oddają znane nam realia i pozwolą odnaleźć się w tej historii młodszym nastolatkom. Książka napisana jest przystępnym językiem, pełnym ciekawostek dotyczących nie tylko psów, opieki nad nimi, ale też dalekich wyjazdów na północne krańce Europy. Autorka z ogromną empatią kieruje swoje słowa do czytelnika, ale przede wszystkim pozwala dojść do głosu młodym bohaterom. Można odnieść wrażenie, że Anna Wasiak słucha nastolatków, chce pomóc im przejść przez trudy rozpadu rodziny i adaptacji w nowych realiach i w nowej szkole.

Książka Anny Wasiak została opatrzona ilustracjami autorstwa Anny Simeone. Rysunków nie jest wiele, znajdują się one tylko na początku każdego rozdziału. Obrazki są kolorowe i świetnie ilustrują oraz zapowiadają treść.

Warto wspomnieć, że Alf również otrzymał prawo wypowiedzi. W zielonkawych chmurkach czytelnicy mogą przeczytać, o czym myśli w danej chwili terier walijski. Dodaje to powieści dynamiki i sprawia, że cała historia jest jeszcze bardziej interesująca.

Anna Wasiak na finał pozostawiła niespodziewany zwrot akcji, który przyprawi czytelników o szybsze bicie serca. Książka z pewnością zapadnie więc w pamięć, a wielu czytelników postanowi również polecić ją swym znajomym.