Recenzja książki: Pierwsze koty robaczywki

Recenzuje: Katarzyna Krzan

Ida, bohaterka powieści Kariny Bonowicz, nie jest normalna w ogólnie przyjętym znaczeniu tego słowa. Zaraz po studiach polonistycznych zamiast na doktorat (chciała pisać pracę o Harrrym Potterze jako współczesnej powieści inicjacyjnej) trafia… z powrotem do szkoły. Koszmar pierwszego września, a potem odliczanie dni do wakacji, jak się zdaje, będą jej pisane przez najbliższe lata.

Ida - w trampkach, koszulce z kolorowym nadrukiem i jeansach - rozpoczyna nowy etap swojego życia: nauczanie siedemnastolatków języka ojczystego. Jednego dziewczynie nie brakuje - poczucia humoru, którym przyciąga młodzież, a zraża - ciało pedagogiczne. Jej metody nauczania nie należą do standardowych, skoro tłumaczy uczniom, że Mickiewicz i Słowacki mieli freestylowy pojedynek na improwizacje. Jak określa jej stan przyjaciółka-współlokatorka, Ada: Być może zafiksowałaś się na fazie dojrzewania i nie jesteś w stanie przejść do kolejnej. Jednym słowem jesteś infantylna jak diabli.

Z pewnością tak. Ale czego się spodziewać po dwudziestokilkuletniej dziewczynie, która jest uzależniona od kofeiny w postaci kawy i coca-coli, uwielbia słodycze, fast-foody i popkulturę. Dzięki temu jest nieco bliżej ze swoimi uczniami niż jej starsze koleżanki.

Ida marzy też o miłości. Zerwała w czasie wakacji z przepięknym Igorem, aktorem serialowym i reklamowym, sama nie wiedząc, dlaczego. Być może przez swój niewyparzony język, którego używa zanim dobrze to przemyśli. W jej szkolnym życiu przypadkowo pojawia się także nie mniej przystojny Kuba, nauczyciel wychowania teatralnego, z którym wyraźnie mają się "ku sobie". Szkoła huczy od plotek - aż do dramatycznej w skutkach studniówki. Ale miłość jest kapryśna i nie zawsze robi dokładnie to, co zaplanujemy: Pamiętaj, że właśnie wtedy, kiedy jesteś nieumalowana, masz okropną fryzurę albo ohydny dres, wszystko jedno, możesz spotkać mężczyznę swojego życia. I tak się właśnie dzieje: miłość spotkać można, idąc w brudnym dresie na śmietnik….

Książka Kariny Bonowicz pełna jest barwnych, oryginalnych postaci. Ada, współlokatorka Idy, jest bojowniczką z systemem, je tylko to, co nie miało buzi i planów na przyszłość. Wpływa przy tym mocno na dietę Idy, która "zielonego" nie znosi i chętnie jadałaby tylko hamburgery z hot dogami, a tymczasem na co dzień dostaje sałatkę z rukoli i szpinak. Chłopak Ady, Qrek, to również oryginał, prowadzący undergroundowy, ale bardzo popularny klub Z Qr Vielu, w którym odbywają się artystyczne performensy.

Do tego dochodzi życie szkolnych oryginałów i młodzież tkwiąca w szponach szalejących hormonów. Komentarzem do wydarzeń szkolnych jest blog prowadzony przez sFOCHOwaną. Mamy mieszankę dobrego humoru, celnych uwag na temat naszego systemu edukacji, produkującego sfrustrowanych uczniów i zgorzkniałych nauczycieli, a przede wszystkim - zabawny pamiętnik młodej nauczycielki.