Recenzja książki: Pierwsza dama. Jolanta Kwaśniewska w rozmowie z Emilią Padoł
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Rola żon prezydentów jest ważna. Wyniki sondażów oceniających ich działalność na pierwszym miejscu nieprzerwanie stawiają Jolantę Kwaśniewską. To właśnie wydarzenia z jej życia wypełniają karty Pierwszej damy, gdzie Jolanta Kwaśniewska w rozmowie z Emilią Padoł odsłania kulisy pełnionej przez siebie funkcji pierwszej damy (1995-2005) czyli dziesięciu lat „stania na szpilkach”.
Publikacja Wydawnictwa W.A.B. jest wywiadem-rzeką. W szesnastu rozdziałach Emilia Padoł przekazuje wspomnienia przypadające na kolejne etapy życia Jolanty Kwaśniewskiej. Stawiane przez dziennikarkę pytania dotyczą zarówno prywatności, jak i działalności na scenie politycznej, społecznej oraz kulturalnej: dzieciństwo (wraz z kolejami losu najbliższej rodziny), lata nauki, studia na wydziale prawa, szalone życie kulturalne, porywy serca, pamiętny dzień ślubu oraz przeprowadzka do Warszawy (w nieznane), gdzie urodziła się córka Ola, a także praca dająca satysfakcję oraz własny biznes. Są również wspomnienia, w których pojawia się zakończona wygraną, a powtórzona dwukrotnie wyborcza kampania, po niej zaś – codzienne życie w Pałacu Prezydenckim i działalność na forum publicznym: oficjalne spotkania, ważni goście, promowanie kraju, wyjazdy, projekty oraz konferencje. Jest także fundacja Porozumienie Bez Granic, misja Profilaktyka, Kongresy Kobiet i rozrachunek z Kościołem. Są ratowane rezydencje oraz działania związane z budowaniem tolerancji. Widziane z perspektywy czasu najważniejsze chwile życia Jolanta Kwaśniewska miała okazję sobie przypomnieć, Emilia Padoł – przelać na papier, a czytelnik – poznać.
Treść wywiadu Pierwsza dama to szczere wspomnienia, które – dotycząc spraw ważnych, ważniejszych i najważniejszych – za każdym razem wzbudzały mnóstwo emocji, co łatwo można zauważyć, czytając o braku prywatności i życiu pod stałą ochroną; o odpowiedzialności, niekończącym się stresie oraz tak bardzo potrzebnej psychicznej odporności; o konfliktach, walce z brakiem szacunku, metodach inwigilacji, podejrzeniach i przesłuchaniach, ale także o stylowych kreacjach, dobrych relacjach, „mądrym” jedzeniu, zrównoważonej modzie oraz wpadkach, a nawet prezentach, „pudle pamięci” i tytułach (w opinii europejskich mediów Jolanta Kwaśniewska została Najelegantszą pierwszą damą Starego Kontynentu). W wywiadzie, oprócz dat, nazwisk, wydarzeń, osiągnięć, inicjatyw i incydentów, anegdot oraz historii (zabawnych, ale i z grą nerwów), znalazła się część kulinarna (kolorowe zdjęcie dorsza na szpinaku zachęca do natychmiastowej konsumpcji), w której brak wprawdzie dokładnej ilości soli czy pieprzu, jednak wystarczającym jest wyliczenie składników oraz podanie ogólnych zaleceń dotyczących przygotowania krupniku, zapiekanki i kotletów mielonych (wymieszać, przełożyć do naczynia, zapiec). Znajdziemy też w książce opis miejsca na ziemi rodziny Kwaśniewskich – Mazur, z jeziorem będącym strefą ciszy, ostoją zwierzyny, żurawiami i gniazdującym orłem bielikiem. Zimy Jolanta i Aleksander Kwaśniewski spędzają natomiast w Szwajcarii.
Obszerna publikacja Wydawnictwa W.A.B. godna jest polecenia. Mnóstwo sprawdzonych informacji, barwny język przekazu oraz ogromna ilość dobrze opisanych zdjęć (ich źródła zamieszczono na końcu książki) – to zdecydowanie mocne strony Pierwszej damy. Rozdziały oddzielają od siebie bordowe kartki z wykazem omówionych zagadnień, zaś wewnętrzne strony okładki wypełniają biogramy Jolanty Kwaśniewskiej i Emilii Padoł. Dodatek stanowią: Krótka historia Porozumienia Bez Granic (wraz z fundacyjnymi programami) oraz Indeks osobowy (kursywą wyróżniono odnośniki do podpisów zdjęć). Wszystko to sprawia, że sięgający po lekturę czytelnik będzie usatysfakcjonowany.
