Recenzja książki: Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych. Tom 2. Historia i współczesność
Recenzuje: Danuta Szelejewska
Zgromadzenia zakonne skupiają w swych szeregach tych, dla których całkowite zjednoczenie z Chrystusem Oblubieńcem odgrywa zasadniczą rolę. Wspólnotowa forma życia konsekrowanego służy nie tylko osobistemu uświęcaniu, ale również oddawaniu czci Bogu poprzez świadczenie o Nim przed ludźmi żyjącymi w świecie. Ponieważ – przynajmniej tak właśnie powinno być – człowiek Kościoła wychowywany jest w tradycji wrażliwości na potrzeby innych, ogromną rolę w kształtowaniu ludzi w pełni odpowiedzialnych odgrywają katolickie zgromadzenia zakonne. Ich doświadczeniami bez obaw mogą się posiłkować współcześni wychowawcy, nauczyciele oraz wszyscy ci, którzy dzieciom i młodzieży poświęcają długie lata swego życia. Pedagogie katolickich zgromadzeń zakonnych to maksimum inspiracji do działań racjonalizacyjnych.
Publikacja Oficyny Wydawniczej Impuls jest zbiorem opracowań koncentrujących się wokół zagadnienia wychowania. Dwanaście szczegółowo skomentowanych typów pedagogicznych przedstawia zarówno teorię, jak i rozwiązania praktyczne, pozwalając równocześnie dostrzec integracyjną rolę religii w zakresie budowania osobowości oraz tożsamości wychowanków. W monografii omówione zostały pedagogie stowarzyszeń życia apostolskiego oraz męskich i żeńskich instytutów zakonnych w Polsce i na świecie: oratorianów, marianów, redemptorystów, salwatorianów i oblatów, adoratorek, jadwiżanek, niepokalanek, zmartwychwstanek, pasjonistek, orionistek oraz wspólnoty świętorodzinnej.
Autorzy (zakonni i świeccy) oddanego w ręce czytelnika drugiego tomu Pedagogii katolickich zgromadzeń zakonnych, podejmują w swych rozważaniach aspekty historyczne (osoba założyciela, podstawowe założenia i rozwój działalności wychowawczej) oraz współczesne (inicjatywy wychowawcze i edukacyjne, wkład w rozwój kultury i życia społecznego). Nie brakuje również informacji na temat misyjnej działalności zgromadzeń zakonnych. Poszczególne rozdziały uzupełniono o wykazy bibliograficzne oraz objaśnienia skrótów (jeżeli takie znalazły się w treści). Całość wzbogacają pochodzące z archiwów lub zbiorów własnych autorów czarno-białe fotografie, tabelki, cytaty oraz przypisy. Język przekazu jest przystępny i całkowicie zrozumiały, co sprawia, że chociaż monografia należy do literatury specjalistycznej, grono odbiorców nie zawęża się wyłącznie do praktyków - pedagogów i teologów. Mnóstwo inspiracji do działań innowacyjnych odnajdą w lekturze studenci, dla których przyszła praca pedagogiczna z dziećmi oraz młodzieżą stanowi nie lada wyzwanie. Oby wypracowane przez nich dzięki lekturze strategie wychowawcze przyniosły jak najlepsze efekty.
