Recenzja książki: Ojciec, czyli o Pieronku

Recenzuje: truskawka2

Biskup Tadeusz Pieronek zawsze był księdzem nietuzinkowym. Trzeźwo myślącym i mówiącym głośno to, co myśli. Jego opinie na różne tematy nieraz wzbudzały kontrowersje. Był daleki od tak powszechnego dzisiaj kościelnego „betonu". Otwarty na ludzi. Przytoczmy chociażby jedną z wypowiedzi:

W ludziach niewierzących jest czasem więcej szczerości, dobroci, a ich poziom etyczny jest nieraz większy niż tych, którzy się manifestacyjnie deklarują jako wierzący.

W książce znajdujemy wywiady zarówno z samym biskupem (to człowiek pełen ciepła i humoru – okazuje się, że już w seminarium był niepokorny, był na granicy wyrzucenia przez młodzieńcze wybryki), jak i z osobami, które go spotkały na swojej drodze. Wypowiadają się zarówno osoby duchowne, jak i świeckie (między innymi Jurek Owsiak, ksiądz Boniecki, Aleksander Kwaśniewski, Janusz Gajos). W każdej z nich pozostawił niezatarty ślad. Całość uzupełniają wiersze jego ojca – Władysława Pieronka, a także liczne zdjęcia.

Lektura wzruszająca. Nasycona humorem, mądrością i ciepłem. Polecam wszystkim, nawet dalekim od Kościoła.

dr Kalina Beluch