Recenzja książki: Lato z Agatą

Recenzuje: Damian Kopeć

Szalona przygoda na morzu (i jego dnie)


Oto kolejna powieść dla nastolatków z serii "Fantastyczne przygody". Zgrabne połączenie powieści przygodowej i fantastycznej. Lżejsza, skromniejsza wersja rozbudowanych opowieści Juliusza Verne`a. Ta pozycja skierowana jest do wielbicieli szalonych przygód, do tych, którym nie przeszkadzają fantastyczne wizje budowane bez drobiazgowego uzasadnienia i bez głębokiego wnikania w szczegóły. Autorka stawia nas wobec rzeczy niezwykłych, innych światów, odmiennych istot, które znajduje w słabo zbadanych obszarach rzeczywistości. Tym razem sięgamy do ciągle dla ludzi tajemniczego dna oceanów, miejsca w eksploracji równie trudnego jak odległe przestrzenie Kosmosu.

Wojtek i Rysiek żyją w bliżej nieokreślonej przyszłości. Mają po dwanaście lat i zachowują się stosownie do swego wieku. Zabawy, żądza przygód, brak rozsądku, fantazja, poczucie humoru - to wszystko spotykamy u tych chłopców. Ponieważ zaczynają się wakacje, chcą oni spędzić ten czas jak najlepiej. Są mieszkańcami futurystycznego, nowoczesnego, eksperymentalnego miasta Ustronia. W pełni skomputeryzowanego. Szkoły są tradycyjne, nauka też, niemniej uczniowie szeroko korzystają z dobrodziejstw nowoczesnej techniki. Klasówki, kartkówki czy uczenie się wierszy na pamięć nie zmieniło się jednak tak bardzo. Tak jak oczekiwanie na ferie czy wakacje. Każdy mieszkaniec miasta ma własną KARTĘ w Centralnym Komputerze. Zgromadzone są tam dane o nim, począwszy od narodzin. Dane personalne i genetyczne. Na palcu obywatele noszą sygnety z numerem KARTY. Korzysta się z niego przez cały czas, np. podczas zakupów, wizyt w gabinecie lekarskim czy przy otwieraniu drzwi własnego mieszkania. Równie piękna to, co niepokojąca wizja. Tu jednak mowa jest o samych pozytywnych stronach takiego życia. Na jakiś czas chłopcy przenoszą się do babci jednego z nich, która co prawda mieszka również w tym mieście, ale znacznie bliżej morza. A letnie morze po prostu kusi chłopców. Na plaży poznają oni o rok młodszą Agatę, spokojną i trochę nieśmiałą dziewczynę, która spędza tam wiele godzin. Szybko się z nią zaprzyjaźniają, tworząc nierozłączną trójkę.

Pewnego dnia w mediach pojawia się informacja o dziwnej górze lodowej, która pojawiła się na Bałtyku i zbliża do polskiego wybrzeża. Wojtek z kolei znajduje dziwny jasnoróżowy kamień, który przysparzać zaczyna mu kłopotów. Grzeje się, wypala dziurę w ubraniu, straszy rybki w akwarium, a w końcu wyrzucony za okno, niespodziewanie odlatuje. Agata zaś zauważa dziwnego mężczyznę, który wydaje się ich obserwować. Czy te różne dziwne wydarzenia jakoś się ze sobą łączą? A jeśli tak, to z jakiego powodu? Mogę zdradzić, że jest to efektowna zapowiedź wielkiej przygody trójki nastolatków. Niebezpiecznej i fantastycznej, niewiarygodnej i szalonej zarazem.

Autorka sięga po atrakcyjne tematy: możliwości szybko rozwijającej się techniki, tajemnice Trójkąta Bermudzkiego, hipotezy o istnieniu podmorskiej cywilizacji. Ubiera to wszystko w lekką i barwną szatę dynamicznej powieści dla młodzieży. Młodym czytelnikom z pewnością czytać się ją powinno całkiem nieźle. Słownictwo i forma dostosowane są do ich wieku. Bohaterowie to ich rówieśnicy, z którymi łatwo się im identyfikować. Autorka jest bystrą obserwatorką i swoje życiowe doświadczenie wykorzystuje przy tworzeniu postaci oraz opisywaniu ich zachowań i przygód. W książce dominuje wartka akcja. Mamy lekką domieszkę atrakcyjnej szczególnie dla chłopaków techniki i nauki. Książkę czyta się szybko, sensacyjne wydarzenia gonią jedno za drugim. Całość jest niezwykle barwna, choć zarazem opisana dość powierzchownie. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, jaki to jest rodzaj literatury, że rzecz to nade wszystko rozrywkowa. Nie brakuje tu wszakże elementów poznawczych i edukacyjnych, delikatnego moralizatorstwa i pozytywnych wzorców. Wszystko, co warto podkreślić, jest zaprezentowane w ciekawej i dość atrakcyjnej formie.