Recenzja książki: Hektor, psia opowieść

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Jak wygląda świat widziany oczami psa – psa bezwarunkowo kochającego, lojalnego wobec swoich właścicieli, którego przywiązanie jest w stanie przekroczyć wszelkie bariery? Wzruszająca treść książeczki Hektor, psia opowieść (pierwszy tom cyklu Hektor & Przyjaciele) dowodzi, że ten, od którego człowiek może uczyć się miłości i oddania, na zawsze pozostaje wiernym przyjacielem.

Narratorem jest Hektor, pragnący szczęścia od samego szczeniaka. Chociaż urodził się na początku II wojny światowej, łaskawym zrządzeniem losu trafił ze swoją Mamą Markizą do domu państwa Trapów. Wprawdzie nie jedli tam ze srebrnych misek, ale byli szczęśliwi. Oczywiście nie brakowało chwil przepełnionych smutkiem, jednak dająca się wyczuć serdeczność i dobra opieka stanowiły najlepszą rekompensatę. Niestety, po śmierci Małgorzaty zmuszeni zostali do opuszczenia miejsca, które pokochali. Na dodatek był rok 1941, działania wojenne w toku, smutek, chaos, pustka w sercu i lecące z oczu łzy. Dokąd się udać? Jak przeżyć noc w nowym, nieznanym miejscu i bez ulubionego kocyka? Ile jeszcze razy czas dla Hektora stanie w miejscu? Przecież każdy pupil potrzebuje obecności ukochanego człowieka!

Przedstawiona na łamach książeczki wzruszająca historia Hektora pokazuje, co tak naprawdę w życiu jest ważne. Podkreśla wartości, jakimi należy się kierować w codziennym postępowaniu. Opowiada o wolności, z której można korzystać bez łamania praw przynależnych innym, o odpowiedzialności i skutkach jej braku, o tym, co czasami chciałoby się wymazać z pamięci, o wrażliwości na potrzeby innych, bezsilności w obliczu śmierci, o przemijaniu, lęku, tęsknocie za tym, co trzeba pozostawić za sobą. Mowa jest też o przyjaźni, zaufaniu, poczuciu bezpieczeństwa oraz wytrwałości mimo przeciwieństw. Nie brakuje w Psiej opowieści przekonania, że z chwilą, gdy ten, kto zniknął z oczu, zajmie miejsce w sercu, znów na nowo można cieszyć się życiem.

Publikacja spotka się z zainteresowaniem nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Pozostający na długo w pamięci tekst Renaty Kamińskiej (z doskonale wkomponowanymi w całość pytaniami egzystencjalnymi) w połączeniu z pięknymi ilustracjami autorstwa Irfana Budi Harjo budzą zaciekawienie, prowokują, wzruszają, zmuszają do refleksji, bawią oraz uczą. W czytelniku, poznającym wzloty i upadki codzienności Hektora, budzi się wiele emocji: radość i smutek, rozpacz oraz nadzieja, żal, strach i szczęście. Jak w życiu!

Ten, kto posiada własnego psa, po lekturze z jeszcze większą czułością na niego spojrzy: doceni jego wierność i przywiązanie, otoczy go taką samą miłością, jaką otrzymuje od swego PSIjaciela. Podkreślone w lekturze wartości ponadczasowe pozwolą z czułością spojrzeć również na psy błąkające się po ulicach i te, które w schroniskach niecierpliwie oczekują na domy.

Tagi: dla dzieci