Recenzja książki: Gwiazda Strindberga

Mieszanka książek przygodowych, połączenie twórczości Juliusz Verne'a, thrillerów Dana Browna oraz filmów o Indianie Jonesie. Tak wydawca zapowiada Gwiazdę Strindberga - debiut literacki Jana Wallentina. Czy powieść ta to prawdziwa literacka bomba, czy jedynie mieszanka wybuchowa? Przekonajmy się.

 

Samotny nurek, Erik Hall, podczas jednej ze swoich wypraw do zatopionej kopalni (jego głównym celem jest udowodnienie kobietom-nurkom, że sam pokona większy dystans) odkrywa doskonale zakonserwowane zwłoki. Prasa zaczyna wspominać o dziwnym zabójstwie kobiety, gdy okazuje się, że w kopalni znajdowało się ciało mężczyzny. Sprawa jest bardziej skomplikowana niż się wydaje. Erik zaczyna być rozchwytywany przez dziennikarzy, a podczas jednego z nagrań telewizyjnych poznaje wykładowcę akademickiego - Dona. Od tej pory panowie kontaktują się telefonicznie, bowiem Erika pragnie udowodnić, że za jego odkryciem nie kryje się morderstwo rytualne, lecz tajemnica poprzednich stuleci.

Pewnego dnia do nurka przybywa kobieta - Elena. Udaje ona włoską dziennikarkę, gdy tak naprawdę pragnie odzyskać tajemniczy biały, egipski krzyż, który Erik zabrał z kopalni, a którego nie oddał policji. Nurek próbuje uwieść Elene i wyjawia jej, że jeszcze coś jest w jego posiadaniu. Niestety, ten wieczór nie kończy się szczęśliwie dla naszego bohatera. Pech prześladuje także Dona, który oskarżony zostaje o morderstwo. Wraz z broniącą go panią adwokat zostaje on wplątany w przygodę życia. Razem pragną odnaleźć brakujący element układanki - Gwiazdę, która wraz z krzyżem tworzy klucz do najbardziej strzeżonej tajemnicy. Czy odnajdą Gwiazdę? Czy rozwiążą zagadkę zabójstwa? Ale - przede wszystkim - czy umkną przed Eleną, która otrzymała polecenie odzyskania Gwiazdy? Jaki związek z całą sprawą mają naziści i osoba Himmlera?

Pierwszych 120 stron książki nie powala. Akcja toczy się raczej niespiesznie. Mamy czas na poznanie charakteru nurka - człowieka samotnego, sfrustrowanego i niedocenionego. Odkrycie zwłok i medialne zamieszanie wokół niego pobudza go do działania oraz obnaża jego pragnienie, by usłyszał o nim świat. Niestety, jego 5 minut chwały szybko mija, a cała przygoda kończy się dramatycznie. Natomiast wykładowca, Don, jest zakompleksiony, wieczne odurza się psychotropami, by mógł w miarę normalnie funkcjonować. Dopiero, gdy tajemnicza fundacja wymusza na nim i na jego prawniczce współpracę, wydarzenia zaczynają toczyć się nieco szybciej. Zaczynają się poszukiwania, badania w starych grobowcach, zanurzanie się w cuchnących kanałach, pościgi, ucieczki itp. Tak jest już do zakończenia, które z pewnością zaskoczy większość czytelników.

Gwiazda Strindberga to niebanalna powieść, okraszona plastycznym i bardzo realistycznym językiem. Pisarz wiele pracy włożył w opisy miejsc odwiedzanych przez bohaterów, starając się stworzyć idealną scenerię dla powieści przygodowej. Nie dziwi więc fakt, że prawa do książki tak dobrze się sprzedały. Nie zdziwiłby mnie fakt, gdyby w niedługim czasie na podstawie książki powstał film. Polecić warto powieść Wallentina wszystkim miłośnikom powieści przygodowych oraz nietypowych thrillerów, wszystkim poszukującym w literaturze tajemnicy i przygody. Warto wraz z bohaterami książki poszukać Gwiazdy i spróbować rozwiązać tę zagadkę...