Recenzja książki: Całując grzech

Recenzuje: Justyna Gul

Piękna wilkołaczka 

Wilkołaki wierzą, że prawdziwa miłość nie zdarza się przez przypadek, tylko jest określona z góry przez los. Wierzą także, że miłość jest nieśmiertelna i że ich przeznaczeniem jest spotkanie na swojej drodze kogoś, z kim będą już do końca życia. Na całej Ziemi istnieje zatem tylko jeden osobnik, będący idealnym towarzyszem dla każdego z nich. Ale czy musi nim być wilkołak?

Riley Jenson, znana nam już z pierwszej książki Keri Arthur z serii „Zew nocy”, budzi się naga, ledwie przytomna pośród ciemnej, zimnej nocy. Nie wie, gdzie jest, nie wie, jak się tu znalazła, a jednak instynkt podpowiada jej konieczność natychmiastowej ucieczki. Okazuje się, że kobieta, w której żyłach płynęło tyle samo krwi wampira co wilkołaka została uwięziona w laboratorium hodowlanym, ośrodku badań, gdzie pobierane są próbki nasienia. Oprócz niej eksperymentowano także z genami zmiennokształtnych, wśród których znajduje się przystojny koniokształtny ogier, Kade Williams. I kiedy po ucieczce pomiędzy ocalałymi zaczynają szaleć feromony, pojawia się Quinn, były kochanek Riley, wampir.

Miłostki nie przeszkodzą jednak w pracy wilkołaczki dla Departamentu ds. Innych Ras i w śledztwie. Ośrodek w Nowej Południowej Walii w Górach Błękitnych, w którym ją przetrzymywano, jest czymś więcej niż tylko więzieniem reprodukcyjnym, a komuś wyjątkowo zależy na jej materiale genetycznym. Na ten sensacyjny wątek nakładają się osobiste problemy i tęsknoty Riley, bowiem jej zegar biologiczny przypomina, że nadszedł czas na prokreację. Instynkt macierzyński pogłębia fakt, że wilki rodzą się z potrzebą rozmnażania i jedyne pragnienie znalezienia odpowiedniego partnera powstrzymuje je przed wielodzietnością. Kobieta przez większość życia marzyła o posiadaniu własnej rodziny - tyle tylko, że w przypadku związku z Quinnem, pomimo łączącej ich więzi, nigdy nie mogłaby począć nowego życia. Jej frustrację pogłębia fakt, iż wszystkie badania wskazują na to, że w ciągu najbliższego roku jej ciało zacznie w pełni przypominać organizm wampira, co oznacza, że przestanie być płodna. Teraz jest najlepszy czas na zajście w ciążę - tyle tylko, że eksperymentalny lek, który jej podawano, ma nieokreślony jeszcze wpływ na jej organizm. Jeśli potrafi on całkowicie zmutować ciało, to co może zrobić rozwijającemu się embrionowi? Czy mogłaby sprowadzić na świat dziecko, które okaże się potworem albo nie dotrwa do pierwszych urodzin? Riley będzie musiała uporać się z tymi myślami i podjąć decyzję nie tylko o zajściu w ciążę, ale również o ewentualnym wyborze kandydata na ojca.

„Całując grzech” jest kolejną z dziewięciu planowanych części i muszę przyznać, że świat wampirów, wilkołaków, zmiennokształtnych wykreowany przez Keri Arthur przyciąga niczym magnes. Nie ma chyba miłośniczek tego typu klimatów, które nie sięgną po książkę, by choć przez chwilę pobyć z wyznającym staroświeckie zasady Quinnem, ognistym Kade czy innymi, niezupełnie ziemskimi przystojniakami. Nie chcę nawet myśleć, co będzie się działo w kolejnym tomie.  Jedno jest pewne – będzie gorąco.