Historia Jej miłości. cz ostatnia

Poczucie winy minęło, bo czuła gdzieś tam w środku, że
tak miała postąpić. Ostatni raz widziała go na świeceniach ich wspólnego kolegi. Nie zamienili ze sobą ani jednego słowa tylko się do siebie uśmiechnęli. Podczas mszy dużo myślała, stwierdziła,że za dwa lata będzie gotowa przyjść na Jego święcenia i będzie się cieszyła razem z Nim . Spoglądała też na Chłopaka, wyglądał inaczej  niż zwykle, ale nie wiedziała na czym to polega. Za parę dni dostała od Niego wiadomość. Napisał, że kapłaństwo to nie jego powołanie i rezygnuje. Dziewczyna poczuła ulgę,choć wiedziała, że to nie z Jej powodu. Jednak miała nadzieje, że może się zejdą.Za około miesiąc przypadkiem dowiedziała się, że ma dziewczynę. Choć temu zaprzeczała, to ten fakt ją bardzo rozbił. Bolało ją również to,że Chłopak nie miał odwagi Jej sam o tym powiedzieć. Przez miesiąc bardzo źle się psychicznie czuła, często płakał.Ciągle wymyślała powody swojego samopoczucia, a powód był jeden cierpiała, bo on miał dziewczynę.Bardzo jej zazdrościła.Po pielgrzymce znowu nabrała sił, doszła i potrafiła się cieszyć jego szczęściem. Co jakiś czas mieli kontakt telefoniczny . Próbowała go pocieszać jak się rozstawał ze swoją dziewczyną ale zrezygnowała z tego bo było to dla niej za ciężkie chociaż wiele o tym nie myślała bo była pochłonięta studiami. Wróciła też do swoich dziecięcych marzeń do tych marzeń na które ma wpływ.Znów przyszły wakacje Dziewczyna otarła się depresję, ale się podniosła Teraz czuję się silniejsza nabrała dystansu. Nadal kocha chłopaka, ale o wiele mniej cierpi. Jej doświadczenia stały się  dla inspiracją ,której dawno nie miała.Ta miłość dojrzała razem z nią . Dziewczyna ,a raczej już kobieta przebyła długą podróż. Czy to koniec Jej historii?? Sądzę, że nie . W takim razie czy jest jeszcze na szczęśliwe zakończenie?? Będzie tak jak ma. Kiedyś w jednym ze swoich listów  do Chłopaka swoją miłość porównała do wielkiego prezentu. które nie może sama otworzyć, kto wie może ktoś jej kiedyś w tym  pomorze .. Jedno jest pewne kocha, więc mam się z czego cieszyć.