Anestezjolog (krótka historia zakazanej miłości)

Miała szesnaście lat. Wrażliwa, nieśmiała, samotna dziewczyna. Pełna kompleksów, dręczona depresją i typową dla jej wieku burzą hormonalną.

Pewnego dnia poszła na imprezę. Usiadła przy stoliku. Nagle jak spod ziemi wyrósł przed nią szkolny kolega, Tomek. W ręku niósł kubek grzanego wina.

- Jesteś smutna. – zauważył. – Mam coś dla ciebie. Wypij. To ci pomoże. Rozluźnisz się.

Spróbowała zaciekawiona. To było jak nagły błysk. Natychmiastowe znieczulenie. Smutki rozpłynęły się w nicości.

Tak rozpoczął się pierwszy, płomienny romans głupiutkiej, naiwnej nastolatki. Jej wybrankiem stał się światowej sławy genialny anestezjolog – doktor Alkohol.

Ach, jakże gorące było to uczucie! Robiła wszystko, żeby jak najczęściej byli razem. Odnosząc naczynia do kuchni po rodzinnych przyjęciach ukradkiem spijała resztki z kieliszków, by znów czuć jego smak. Przemycała go w tajemnicy do domu, chowając ślady jego obecności w torbach, szafkach i szufladach, do których nikt poza nią nie zaglądał. Czasem wspólne noce były tak upojne, że następnego ranka ledwo mogła ustać na nogach. Zdarzało się, że znieczulenie dawało przykre skutki uboczne. Jednak to jej nie zniechęciło. Tęsknota za ukochanym była zbyt silna.

Minęło wiele lat. Ich związek nadal trwa. Owocami tej namiętności są liczne łzy – jej i najbliższych. Niejednokrotnie próbowała z nim zerwać, lecz on, niezrażony, zawsze wracał. Czekał na okazję. Wiedział, że któregoś dnia jej silna wola ponownie osłabnie i ulegnie złudnemu urokowi, jaki roztacza. Wtedy znów rzuci się stęskniona w jego ramiona i będzie tak, jakby chwile rozstania w ogóle nie istniały. Wir, szaleństwo, miłosne upojenie.

W głębi duszy zdaje sobie sprawę, że kiedyś musi z nim rozstać się ostatecznie dla dobra tych, którzy ją naprawdę kochają. Lecz czemu tak trudno zrezygnować z zakazanej namiętności?!

Kalina Beluch