Zwierzęta. Pierwsza książkowa gra zręcznościowa
Luca de Leone

Pamiętacie, jak pokazywałam Wam książkę dla dzieci „Kosmos. Pierwsza książkowa gra zręcznościowa „? Mam dla Was wspaniałą wiadomość, bo Wydawnictwo Jupi Jo! posiada już w swojej ofercie kolejną pozycję z tej serii, czyli „Zwierzęta. Pierwsza książkowa gra zręcznościowa”, która tak samo łączy w sobie naukę ze świetną zabawą. Okładka jest jej integralną częścią i znajduje się tam zręcznościowa gra dla maluchów, które mogą samodzielnie, albo z pomocą innej osoby omijać zwierzęta znajdujące się na planszy, poruszając się samolotem. Nie ukrywam, że ta cześć najbardziej zaciekawiła dzieciaki, jednak to, co znajduje się w środku tej książki dostarcza wiele cennych informacji na temat zwierząt i miejsc ich występowania. Książka podzielona jest na rozdziały: Północna i Południowa Ameryka, Arktyka i Europa, Afryka i Antarktyda oraz Azja, Australia i Oceania.

Całość jest tutaj naprawdę solidnie wydana, więc książka będzie służyła na lata. Kolorowe i wyraziste ilustracje zachęcają maluchy do odkrywania ciekawostek na temat zwierząt i poznawania nowych gatunków. Każde zwierzę jest tu króciutko opisane, a wszystko razem będzie idealnym pomysłem na spędzenie wspólnie czasu z dzieckiem i rozmowach na temat świata zwierząt. Dobra zabawa jest tu gwarantowana, ale oprócz tego nauka o otaczającym nas świecie, rozwój mowy, spostrzegawczości i koordynacji. Więc jak widzicie są to same plusy posiadania tej książki w biblioteczce malucha. My polecamy z całego serca.

Lecimy dookoła świata

Stało się!!!

Czas leci nieubłaganie i dziś Emi po raz ostatni zmienia grupę w przedszkolu. Od teraz będzie chodzić do ODKRYWCÓW. A to się w sumie świetnie składa ponieważ podczas wakacji eksplorowałyśmy niezmordowanie dalekie lądy m.in. z ,,Pierwszą książkową grą" o zwierzętach świata od Wydawnictwa Jupi Jo.

Zacznę od tego, że wykonanie jest naprawdę solidne. Książka przetrwała bowiem testy w trudnych warunkach: tak kilka wyjazdów i przepakowań, jak i zabawy grupowe - a każdy, zdaje sobie sprawę z tego, jak takowe wyglądają.  Nie ucierpiał nawet ruchomy element, o który najbardziej się obawiałam, więc jestem bardzo pozytywnie zaskoczona.  Mam cichą nadzieję, że uda mi się uchować książeczkę także dla młodszej córy. Póki co, starsza jej to i owo pokazuje, ale ,,macać" nie pozwala, bo wiadomo - obślini.

Ogólnie, to, jak na przedszkolaka przystało, Emi już wie, że mieszkamy na planecie, która wisi gdzieś w kosmosie, wie, że jest coś takiego jak państwo Polskie i NASZE miasto, ale na tym jej wiedza i świadomość geograficzna się kończą. Przy pomocy książki próbowałam jej trochę poopowiadać, że na tej naszej planecie są kontynenty i, że na każdym z nich mieszkają inne zwierzęta, pokazując je na kolejnych ilustracjach. Oczywiście bardzo szybko rozbiła moją argumentację, tym, że przecież w NASZYM ZOO mieszkają wszystkie zwierzęta, więc dlaczego ją okłamuję, że słonie, żyrafy i nosorożce nie mieszkają w NASZEJ Polsce. Muszę się wam przyznać, że w pewnym momencie nieźle się nagimnastykowałam, ale odnoszę wrażenie, że jakiś tam minimalny sukces odniosłam (najlepiej mi poszło z Australią). Nie da się ukryć, że i tak najbardziej interesowały ją ciekawostki o zwierzętach, np. to, że koala ma miękką pupę, pingwiny jedzą kamienie, a ugryzienie krokodyla jest dziesięć razy silniejsze  niż ugryzienie rekina (no być nie może!).

Tak jak zapewne zauważyliście, ta książka jest również grą. I to zręcznościową. Polega ona na tym by kręcąc kółkiem jedną ręką, kierować samolotem tak, drugą ręką, by nie najechać na pojawiające się na planszy zwierzątka. Ponieważ wykonywanie w tym samym czasie różnych ruchów rękami i bycie zarazem mocno skupionym na omijaniu zwierząt, okazało się sporym wyzwaniem, to na początku wybrałyśmy ten wariat gry, w którym ja kręciłam kółkiem, a Emi pilotowała. Po kilku próbach przestało to jednać nastręczać trudności i młoda, już nie tylko lata sama, ale również kręci.

Dzięki książce Emi zrobiła kolejny krok ku lepszej koordynacji i motoryce, dowiedziała się trochę więcej o świecie i została pilotem oblatywaczem, a ja przekonałam się, po raz wtóry, że najtrudniej tłumaczy się rzeczy, które są dla nas oczywiste, zwłaszcza dociekliwemu maluchowi.

[współpraca reklamowa barter]