Zacznij żyć, Chloe Brown
Talia Hibbert

Recenzja

''Zacznij żyć, Chloe Brown'' Talia Hibbert

Moje plany raczej mnie nie lubią. Planowałam opowiedzieć Wam o historii Chloe Brown dużo wcześniej. Koniec końców wyszło tak, że opowiem o niej dopiero dziś. Jesteście ciekawi moich odczuć podczas czytania tej powieści? Jeśli wczytacie się w post, z pewnością się tego dowiecie. Miłego czytania.

''Zacznij żyć, Chloe Brown'' to opowieść w całości poświęcona Chloe. Założymy jej buty i przejdziemy w nich przez kawałek jej życia. Nasza główna bohaterka cierpi na fibromialgię, czyli zespół przewlekłego bólu, który uniemożliwia normalne funkcjonowanie. Choroba zmieniła życie dziewczyny, a skutkowało to utratą przyjaciół, narzeczonego oraz szczęśliwego życia. Młoda kobieta wpada na pomysł, aby odzyskać swoje dawne życie. Ma jej w tym pomóc skrupulatnie stworzona lista.

Czy, jeśli Chloe wypełni wszystkie punkty z listy, zacznie życie od nowa?

Szczerze Wam powiem, że historia sama w sobie nie jest zła. Jest bardzo przyjemna i przynajmniej na początku można się przy niej odprężyć. Im dalej idziemy, czujemy, że opowieść staje się nużąca. Co więcej, zaczyna z upływem stron nudzić. Osobiście uważam, że jeśli szukacie historii na jeden wieczór, to warto sięgnąć po tę książkę. Oceniłabym ją jako delikatną, romantyczną przygodę czytelniczą. Polecam. 

Mocnym punktem tej powieści jest ukazanie przemocy psychicznej z rąk ukochanej osoby, ale którego z bohaterów ona dotyczy o tym musicie przekonać się samodzielnie.

Fabuła została w większości napisana z perspektywy Reda i Chloe. Co za tym idzie, wszystko to co czują bohaterowie widzimy ich oczami. O ile na początku opowieść jest zabawna, tak z czasem staje się monotonna i to mi trochę przeszkadzało. Poza tym było nawet znośnie.

Jak na brytyjską powieściopisarkę uważam, że Talia poradziła sobie całkiem nieźle. Wymyśliła fajny i przyjemny dla czytelników pomysł na fabułę. Mam nadzieję, że jej powieści mają swoją wierną rzeszę fanów.

Bohaterowie: Zacznę może od tego, że Redford jest naprawdę cudowny. Polubiłam go od początku. Inaczej podeszłam do Chloe. Mimo to, że irytowało mnie samo jej zachowanie, rozumiałam, dlaczego ona taka jest. Relacja tych dwojga była początkowo hate-love. Potem rozwijała się, jak dla mnie, zbyt wolno.

Siostry i babcia głównej bohaterki byli bardziej otwarci na różne przygody. To mi się w nich spodobało.

Korekta: Genialnie przetłumaczona książka z języka brytyjskiego na język polski, bez żadnych błędów czy literówek. Po prostu rewelacja!

Narracja i okładka: Odnosząc się do narracji mamy tu naprzemiennie pierwszoosobową i trzecioosobową. Natomiast jeśli chodzi o oprawę to myślę, że do tej opowieści pasuje idealnie.

Chloe za pomocą jednej listy chciała zmienić swoje życie. Właściwie chciała, żeby było takie jak kiedyś. Chciała znowu mieć przyjaciół. Chciała korzystać z życia. Red był idealnym kandydatem, który pomoże jej zrealizować niektóre punkty na jej liście.

Chloe jest uroczą maniaczką planowania. Robi listy, zapisuje w punktach wszystko, co może. Niestety jej choroba trochę zmieniła jej życie. Stała się niepewna siebie. Ograniczyła kontakty z innymi jedynie do swojej rodziny. Przyszedł dzień, kiedy postanowiła to wszystko zmieniać, a Red był idealnym pomocnikiem. Wydawał się otwarty na innych, pogodny.

Początkowo te dwójka trafiała na siebie w nieodpowiednich momentach. Zawsze w złej sytuacji. Przez to Red miał mylne zdanie o Chloe. Co tu dużo mówić, uważał, że jest snobka. Ona również za nim nie przepadała. Myślała, że Red akceptuje wszystkich prócz niej. Jedna sytuacji zmieniła ich punkt widzenia, tym samym zapoczątkowała późniejszą przyjaźń i związek.

Polubiłam tych bohaterów. Chociaż były momenty, które mnie denerwowały. Nie podobał mi się sposób ich myślenia, czy zachowanie, ale w jakimś stopniu je też rozumiałam. Za bardzo podobał mi się rozwój ich relacji. Było spokojnie, uczuciowo. Nikt nikogo nie pospieszał.

Myślę, że ta książka trafi na moją listę #comfortbook Jest lekka i całkiem zabawna. Przepychanki słowne między bohaterami dodały jej humoru. Niestety trochę przeszkadzała mi narracja. Jeśli ktoś nie jest zwolennikiem trzecioosobowej narracji, może mieć tutaj problem. Momentami miałam problem, a w innych nie mogłam się od niej oderwać.