Władca świata
Robert Hugh Benson

Robert Hugh Benson (1871-1914) to angielski pisarz, duchowny, który pisał powieści historyczne, futurystyczne dystopie, eseje, wiersze, autobiografie i opowieści o duchach. W swoich czasach uważany był za jednego z najlepszych pisarzy w Anglii. Jego najbardziej znana książka ,,Władca świata" to futurystyczny thriller apokaliptyczny. Powieść ta jest prawie nieznana w Polsce, co jest po części skutkiem działania cenzury w okresie komunistycznym. Świat łączy się i na kuli ziemskiej istnieje Cesarstwo Wschodnie od Uralu do cieśniny Beringa i Indii, cała Europa od Uralu po Afrykę oraz Rzeczpospolita Amerykańska obejmująca cały kontynent amerykański. Europą rządzi parlament europejski i prezydent. Wschód przygotowuje najście na Europę. Islam coraz bardziej rozprzestrzenia się i zagraża Staremu Kontynentowi. W szybkim tempie tworzy się nowy porządek na świecie. Główny bohater trzydziestopięcioletni ksiądz Percy Franklin przebywa w Londynie i codziennie przygotowuje materiały dla kardynała protektora Anglii-Martina. Stolica Apostolska została przystosowana do nowoczesnych potrzeb. Każda z ważnych dzielnic świata ma metropolitę oraz przedstawiciela w Rzymie. Percy ma także swoich sprawozdawców, którzy dostarczają mu informacji o tym co dzieje się w okolicy. Rzym papieski przyciąga do siebie wszystkie osobistości starej cywilizacji chrześcijańskiej. Zbierają się tam przeciwnicy nowoczesności i unifikacji. Papież stoi na czele niewielkiej liczby wiernych, gotowych na męczeństwo w obliczu zwiększających się prześladowań. Genialny polityk, językoznawca, mówca Julian Felsenburgh zwolennik unifikacji jest ubóstwiany przez tłumy ludzi. Krążą o nim przeróżne plotki, które jeszcze bardziej przyciągają zwolenników. Nie posługuje się on żadnym ze sposobów używanych w nowoczesnej polityce, nie ma wpływów w żadnej gazecie, nie rzuca oszczerstw na innych, nie ma sztabu pomocników, nie przekupuje nikogo, nie kala się żadną zbrodnią, ma przeszłość bez skazy, prawy charakter, czyste ręce i wywiera na ludzi magiczny wpływ. Pojawia się nie wiadomo skąd i jest niepodobny do nikogo wcześniej... Dochodzi do apokaliptycznej konfrontacji Kościoła ze świeckim humanitaryzmem i religiami Wschodu. Humanitaryzm jest ideologią krajów Zachodnich. Ludzie dążą do zjednoczenia świata i zlikwidowania wszelkich niepokojów. Laicki świat przedstawiony jest z perspektywy Londynu i życia polityka europejskiego Olivera Brandta i jego żony Mabel. Katolicy stanowią mniejszość pośród bezreligijnych społeczeństw Zachodu. W tle przesuwają się szare tłumy ludzi, którzy ożywają tylko wtedy, gdy trzeba świętować kolejne etapy zjednoczenia świata lub ścigać katolików podejrzanych o zamachy na przywódców. Poza tym miasta są bez wyrazu, wyciszone, a kiedy zdarzy się wypadek natychmiast pojawia się ,,służba eutanazji", by ludzie nie cierpieli i mogli zakończyć swoje życie kiedy będą chcieli. Świat Oliviera i Mabel jest zupełnie nowy. W zunifikowanym społeczeństwie zabito duchowość. Wszyscy mieszkają w podobnych domach, często pod ziemią, gdzie nie ma okien, drzwi, a ściany pokrywa zielona emalia imitująca roślinność. Świeci sztuczne słońce, a przyrządy automatycznie odświeżają powietrze. Meble pokrywa emalia azbestowa. Ulice wyłożone są specjalną gumą wyciszającą dźwięki, a przejścia dla pieszych oddzielone są przeźroczystymi szybami. Elity rządowe jeżdżą wydzielonymi drogami lub latają statkami powietrznymi zabronionymi dla ogółu ludności. Dawne przesądy zamarły stopniowo, triumfował zdrowy rozsądek, człowiek był wszystkim i mógł rozwijać się tylko współczując z bliźnimi. Oliver jest przeciwny katolicyzmowi i ma za złe swojej matce, że nie może wykorzenić z siebie wiary chrześcijan. Sam podziwia współczesny Londyn, gdzie żyje ,, olbrzymi tłum ludzi, którzy pojęli wreszcie elementarną zasadę nowej ewangelii, że nie ma Boga prócz człowieka, kapłana prócz męża stanu, proroka prócz nauczyciela." Mabel choć wierzy w męża i jego poglądy czuje się zaniepokojona wieściami dochodzącymi ze Wschodu. Życie Zachodu płynie tak spokojne i rozumnie, że trudno sobie wyobrazić inwazję i barbarzyństwo. To czego najbardziej się obawia jednak zaczyna rozgrywać się na jej oczach. ,,Te płonące kościoły, ci gonieni katolicy, ten szał na ulicach, któremu się dzisiaj przyglądała, te ciała dziecka i kapłana niesione na żerdziach, te pożary klasztorów i świątyń..." Powieść Roberta Hugh Bensona jest jedną z pierwszych dystopii. Wizja świata przedstawiona przez autora, to świat pogrążający się w koszmarze. Polityczna, społeczna i kulturowa współczesność autora zaczyna się w 1914 roku rozpadać, gdy wybucha I wojna światowa. Świat przyszłości w książce ma pewne rysy proroczego widzenia. Niektóre wydarzenia zapowiadane w książce już miały miejsce, część zdezaktualizowała się, a niektóre można obserwować na naszych oczach. Jakie będą te przyszłe? Aż strach myśleć, że mogą się sprawdzić przewidywania autora. http://magiawkazdymdniu.blogspot.com/

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ta książka jest ciekawą dystopią, właściwie apokaliptyczną opowieścią o zmianach politycznych, społecznych i religijnych świata. Muszę jednak przyznać, że rozdziały o ile Mabel i Olivierze czytałam z dużym zainteresowaniem, to rozdziały z przemyśleniami Percy'ego były dla mnie trudne do przebrnięcia. Ukazanie jednak gładkich przejść pomiędzy poglądami o pokoju a żądzą eksterminacji ludzi wierzących w Boga, przywodzi dreszcze. Nie trudno obserwować obecnie, w różnych tematach społecznych czy politycznych, pięknych idei i słów oraz podążających za nimi często niegodziwości i wręcz odwrotnych do zamierzonych zachowań. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)