Wiem, co zrobiłaś
Zacharzewska Anna

"Polowanie było cenniejsze niż szybkie pokonanie ofiary. Im dłużej trwało, tym większą satysfakcję osiągał. A to, że próbowała z nim walczyć, dodatkowo podsycało chęć dominacji." W drugim tomie, podobnie jak w poprzednim, bardzo szybko dajemy się wciągnąć w intrygującą fabułę, niepostrzeżenie wpadamy w nakręcający się wir zdarzeń, początkowo w wolnym tempie, z czasem przyspieszającym, aby na końcu zrobić błyskawiczne salto. Intensywnie, mocno, celnie, zaskakująco, z dbałością o szczegóły, podtrzymując otaczającą główną bohaterkę atmosferę skradającego się zewsząd lęku, wszechobecnego strachu, poczucia panicznej bezradności i bezsilności. Nic dziwnego, że do głosu mogą dojść negatywne emocje, czarne myśli, zabójcze instynkty. Walka ze stalkingiem jest wyjątkowo trudna, uciążliwa, nękająca, doprowadzająca ofiarę do furii, wyczerpująca fizycznie i psychicznie. Zadziwiające, jak nędznie prezentuje się wachlarz możliwych środków obrony przed prześladowcą, wsparcia prawnego, interwencji policji, ratowania własnego życia, bezpieczeństwa, prywatności, godności i pewności siebie. Takie doświadczenia na trwałe pozostają w człowieku, determinują jego teraźniejszość, zabierają radość, niszczą wewnętrzny spokój, uniemożliwiają normalne funkcjonowanie w sferze prywatnej i zawodowej. Teraz także i trzydziestoletnia Marta, samotna prokurator, znana nam już wcześniej przyjaciółka Anny, pada ofiarą bezlitosnych prześladowań i przerażającego okrucieństwa. Sadysta, mistrz manipulacji, zdobywa przewagę, uderza z całą siłą w najsłabsze ogniwa jej osobowości, doskonale potrafi wywołać dramatyczne wspomnienia z przeszłości, na nowo otworzyć bolesne rany duszy, przenieść ich demoniczność na teraźniejszość. Kobiety wspólnie próbują przeciwstawić się zastawianym na nich pułapkom, za wszelką cenę nie dać się stłamsić, zadręczyć i upodlić. Jednak perfekcyjnie realizowane osaczenie wciąż trwa, nabiera coraz większych rozmiarów, wnika w każdą cząstkę życia. Skąd sprawca udręki i cierpienia tak doskonale zna najdrobniejsze szczegóły na ich temat i potrafi bezwzględnie wykorzystać je przeciwko nim? W jaki sposób uwolnić się z potrzasku, wyrwać z mrocznej matni, odciąć od prześladowcy, budowanego przez niego koszmaru i grozy? Trzeba przyznać, że autorka wspaniale prowadzi narrację, sugestywnie opisuje, fantastycznie intensyfikuje napięcie, niezwykle ciekawie przedstawia profile postaci, wyzwala w czytelniku mnóstwo emocji, skłania do poczynienia pewnych założeń, a później głęboko angażuje w intrygującą psychologiczną grę. Satysfakcjonująca lektura, z niejednoznacznym zakończeniem, która wzmaga niecierpliwe wyczekiwanie na pojawienie się kontynuacji, nasila chęć jej intensywnego przeżycia. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciężko pisze się recenzję świeżo po przeczytaniu KOLEJNEGO, ostatniego tomu cyklu (jako uprzywilejowany osobnik konsumuję książki na długo jeszcze zanim dostaje je wydawca...). Chciałoby się napisać jak ta historia się skończy lecz... nie można aby nie zepsuć zabawy czytelnikom. A będzie znowu kolejna porcja emocji, zagadek, niepewności i zaskoczeń - bo nic nie jest takie, na jakie wygląda - zupełnie jak w życiu :) Jeśli myślicie, po przeczytaniu "Witaj w domu, Kochanie!", że stalkera można łatwo się pozbyć, to... tak, tak... myliliście się. Zwłaszcza, że autorka ma dla Was sporo niespodzianek i tylko wytrawny i bardzo uważny czytelnik dostrzeże subtelne podpowiedzi prowadzące do rozwiązania zagadki. A może tylko będzie mu się wydawać, że ją rozwiązał? Zapewniam was, że w trzecim tomie ("Do zobaczenia przed świtem") większość czytelników czeka spore zaskoczenie :) Oczywiście poza zakręconą fabułą, świetnie poprowadzoną akcją, dozie emocji, których możecie sami na własnej skórze doświadczyć, gdy tylko odkryjecie kto jest WASZYM stalkerem (jesteście pewni, że nie macie "wielbiciela/wielbicielki"? :)), autorka serwuje nam smakowitą oprawę - pięknie napisaną opowieść, którą się gładko konsumuje w okamgnieniu, obleczoną - jak zawsze - w genialną okładkę ze zdjęciem pisarki autorstwa Ani Karolewskiej :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)