Romantyczna miłość, przyjaźń, amerykański sen o szczęściu i sukcesie dostępnym dla każdego to stereotypy, które przynoszą głównemu bohaterowi tej powieści - tytułowemy Gatsby`emu - tragiczne rozczarowanie. Miłość zniszczył kult pieniądza, przyjaźń okazała się pustym słowem, a sukces finansowy nie wprowadził go tak naprawdę do "lepszej" sfery.
Wydawnictwo: Rebis
Data wydania: 2013-03-26
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 184
Główne wydarzenia w powieści mają miejsce latem 1922 roku. Nick Carraway, absolwent Yale i weteran I wojny światowej z Midwest - który jest narratorem w książce - podejmuje pracę w Nowym Jorku jako makler. Wynajmuje mały dom na Long Island, zaraz obok olśniewającej posiadłości Jaya Gatsby’ego,tajemniczego milionera, który organizuje ekstrawaganckie przyjęcia, ale sam w nich nigdy nie uczestniczy. Nick odwiedza dom swojej kuzynki, Daisy Fay Buchanan i jej męża, Toma. Tam zostaje przedstawiony Jordan Baker, atrakcyjnej, cynicznej młodej golfistce, z którą nawiązuje gorący romans. To właśnie ona zdradza Nickowi, że Tom ma kochankę, Myrtle Wilson. Nie długo po tym, Nick wyrusza do Nowego Jorku z Tomem i Myrtle do mieszkania, które im służy jako miejsce ich schadzek. W mieszkaniu biorą udział w wulgarnej imprezie. Pewnego dnia Nick wreszcie otrzymuje zaproszenie na jedno ze sławnych przyjęć Gatsby’ego...
“Wielki Gatsby” powieść napisana przez amerykańskiego pisarza Francis Scotta Fitzgeralda w 1925 roku. Przedstawił w niej ludzi zamożnych, mieszkających na Long Island. Historia przede wszystkim skupia się na młodym i tajemniczym milionerze Jayu Gatsbym i jego relacji z piękną Daisy Buchanan. Fitzgerald w powieści poprzez swoich bohaterów bada przyczyny dekadencji, idealizmu. W książce przedstawił również niepokoje społeczne i postawy wobec nadmiaru rzeczy materialnych, tworząc portret człowieka tamtej epoki. Pisarz poprzez swą książkę chciał przestrzec tych, którzy kultywują etos “American Dream”.
W książce autor krytykuje społeczeństwo Ameryki lat 20. Czasy znane z bezprecedensowego dobrobytu gospodarczego, rozwoju muzyki jazzowej, kultury, handlu nielegalnym alkoholem i innej działalności przestępczej, są bardzo wiarygodnie przedstawione w powieści Fitzgeralda. Pisarz poszerza wiedzę czytelników o społeczeństwie tamtych lat poprzez umieszczenie ponadczasowej fabuła w historycznym kontekście epoki.
Po ponownym przeczytaniu tej książki, mogę potwierdzić, że jest jedną z najlepszych amerykańskich powieści. Jak tylko otworzyłam książkę przeniosłam się w świat lat 20. Jednak moja reakcja obecna jest odrobinę inna niż wtedy, gdy po raz pierwszy ją czytałam. Pamiętam, że wtedy miałam nadzieję, że miłosna historia Daisy i Gatsby’ego ostatecznie będzie miała szczęśliwe zakończenie. Francis Scott Fitzgerald stworzył postać tragiczną, która jest tematem opowieści - to tytułowy Gatsby. Jay to charyzmatyczny sąsiad Nick, którego otacza wiele tajemnic. Okres "Jazz Age" jest znany z imprez w ogromnych rezydencjach. Ale żadne z przyjęć nie dorównywało przepychowi uroczystości w rezydencji Gatsby’ego. To lato spowodowało, że Nick poznał znaczenie słów: materializm, cudzołóstwo i morderstwa. To co przyciąga czytelnika do książki to tajemnice Jaya. Krąży również wiele plotek i opowieści o tym, jak zdobył swój majątek. Ważne jest również to, że wiele osób będzie inaczej interpretować fabułę książki. Jedni przyjmą, że to opowieść o Nicku Carrawayu, sąsiedzie i przyjacielu Gatsby’ego, który pragnie się dowiedzieć kim jest naprawdę Gatsby i dlaczego jest on tak tajemniczy. Inni pomyślą, że fabułą jest opis przyjaźni pomiędzy Carrwayem a Gatsbym, i lata, które razem spędzają, pełnego miłości, nienawiści i tajemnic. Ci, którzy doświadczyli bólu złamanego serca na pewno utożsamią się z emocjami wyrażanymi w tej książce. Dlatego uważam, że Francis Scott Fitzgerald stworzył portal czasowy do 1920 roku poprzez to literackie arcydzieło. Czytelnik ma szansę uciec od swoich własnych problemów i zapuścić się w świat tak inny niż jego własny. Jay Gatsby to najlepsza postać jaką stworzył F. Scott Fitzgeralda. Praca ta również przedstawia lepsze wykorzystanie dialogów przez autora, które są nieco słabe w jego poprzednich powieściach. Koniec był bardzo nagły i szokujący. Naprawdę skłania do refleksji. Ogólnie jednak można interpretować książkę jako wartą przeczytania, a każda jej strona wciąga coraz bardziej. Niestety niektóre elementy nie mają dla mnie sensu, ale myślę, że to tylko dlatego, że akcja jest osadzona w innych czasach. Mam tu na myśli sytuację gdy Tom rozmawia ze swoją kochanką przez telefon i Daisy o tym wie. Zastanawiałam się dlaczego nic z tym nie zrobi? Może w tamtych czasach kobiecie nie wypadało ingerować w sprawy męża ? A może zwyczajnie już nie zależało jej na relacji z Tomem?.
Inspiracją dla tej książki były wizyty autora na północnym brzegu Long Island i jego doświadczenie w imprezach w jednej z rezydencji. Obecnie istnieje kilka teorii, co do tego która posiadłość była inspiracją dla tej książki. Jedną z możliwości jest Gold Coast Mansion gdzie Fitzgerald mógł uczestniczyć w imprezach. Wiele wydarzeń z młodości Fitzgeralda jest odzwierciedlonych w Wielkim Gatsbym. Fitzgerald był młodym mężczyzną z Minnesoty i jak Nick uczył się w szkole Ivy League (w przypadku Nicka Yale). Fitzgerald jest również podobny do Jaya Gatsby’ego. Pisarz został podporucznikiem. Podczas służby poznał i zakochał się w 17-latce - pięknej Zeldzie Sayre. Dziewczyna w końcu zgodziła się go poślubić, ale jej przytłaczające pragnienie bogactwa, zabawy i wypoczynku doprowadziły do opóźnienia ich ślubu aż do momentu aż Scott będzie mógł udowodnić jej swój sukces. Jak Nick w Wielkim Gatsbym, Fitzgerald kochał ten nowy, uwodzicielski i ekscytujący styl życia, podobnie jak Gatsby bardzo wysoko cenił zamożnych ludzi. W wielu aspektach Wielki Gatsby stanowi próbę skonfrontowania sprzecznych uczuć autora co do “Jazz Age”. Jak Gatsby, Fitzgerald był wiedziony przez miłość do kobiety, która symbolizowała wszystko czego pragnął, nawet gdy ona doprowadziła go do tego czym gardził.
Rozpoczął przygotowania do napisania powieści w 1923 roku. Pierwszy projekt ukończył dopiero po przeprowadzce na Riwierę Francuską w 1924 roku. Po raz pierwszy opublikowana przez Scribner w kwietniu 1925 r. otrzymała mieszane recenzje. W pierwszym roku książka sprzedała się tylko w 20000 egzemplarzy. Fitzgerald zmarł w 1940 roku, myśląc że jego powieść zostanie zapomniana. Jednak już po II wojny światowej powieść stała się częścią szkolnych programów nauczania w USA na kilka następnych dziesięcioleci. Książka nadal pozostaje popularna. Doczekała się licznych adaptacji. Wielki Gatsby jest powszechnie uważany za klasykę literatury i pretenduje do tytułu "Great American Novel". Książka konsekwentnie plasuje się wśród największych dzieł literatury amerykańskiej.
Każdego roku w księgarniach pojawia się naprawdę dużo nowych, interesujących książek. Niektóre z nich przemijają niemal niezauważone, inne świętują swoje pięć minut, by już kilka miesięcy później na dobre zniknąć z księgarnianych półek. Być może właśnie z tego powodu czytelnik nieustannie pędzi za nowościami, próbuje zdobyć te najbardziej wartościowe, zanim staną się zupełnie niedostępne. W tej pogoni trudno znaleźć czas na to, co skrywa się pod szumnym określeniem „klasyki”. Dopiero gdy pojawia się informacja o nowej, spektakularnej ekranizacji, obrośnięte kurzem tomiska znikają z bibliotek, a rzesze czytelników z pożądaniem wpatrują się w atrakcyjne, filmowe okładki. Zjawisko to mogliśmy obserwować chociażby w przypadku "Les Miserables" czy "Anny Kareniny". Niedawno na swoje drugie pięć minut zasłużył również "Wielki Gatsby". Powieści tej Fitzgerald poświęcił trzy lata swojego życia a jej efekt z pewnością może zrobić wrażenie i na współczesnym czytelniku. Pochodzący z Środkowego Zachodu Nick Carraway po doświadczeniach Wielkiej Wojny nie potrafi odnaleźć się w rodzinnych stronach. Postanawia przenieść się na Wschód i rozpocząć karierę maklera giełdowego. Jego nowym domem staje się letnia posiadłość w West Egg, na wschód od Nowego Jorku, będąca niemal żartem w porównaniu do imponującego domu najbliższego sąsiada. Jego właściwielem jest niejaki Jay Gatsby, mężczyna tak nieprzyzwoicie bogaty, że wypada go znać i bywać na jego niesamowitych przyjęciach, i na tyle tajemniczy, by można było podejrzewać go o niemal wszystko, z morderstwem włącznie. Sprektakularne życie w blasku jupiterów i rytmie jazzu może zawrócić w głowie bardziej niż szampan, który nieustannie rozlewa się po całym domu, jednak tajemniczy Gatsby zdaje się być nieobecny, nieustannie wypatruje czegoś, co stracił wiele lat temu... Kim jest naprawdę? Czy zdobędzie to, czego od tak dawna pragnie? Nick Carraway jeszcze nie zdaje sobie sprawy, że już wkrótce zostanie wplątany w niesamowicie pasjonującą historię... Lata 20te nakreślone przez Fitzgeralda zniewalają przepychem, uwodzą zakazanymi przyjemnościami. To okres, w którym nawet biedak dosłownie z dnia na dzień może rozpocząć żywot milionera. Wraz z Nickiem wkraczamy na wielkie salony, poznajemy życie młodych i bogatych, i podobnie jak narrator książki dość szybko ulegamy ich urokowi. Postać Gatsby’ego intryguje i pobudza wyobraźnię. Jego bezgraniczne oddanie jednej kobiecie z pewnością zyska duże uznanie w oczach wielu czytelniczek. "Wielki Gatsby" to w dużej mierze historia miłosna, jednak w żadnej mierze nie jest ona przesłodzona czy naiwna. Fitzgerald skonstuował ją na tyle umiejętnie, że zapewne przypadnie do gustu i niejednemu czytelnikowi płci męskiej. Tym razem polecam nie tylko książkę, ale również bardzo przyjemną ekranizację. Nakręcona z dużym rozmachem ale i wiernie odzwierciedlająca pierwowzór, robi naprawdę spore wrażenie. Zachęcam!
Jedna z przyjemniejszych klasycznych książek, jaką czytałam. Wcześniej oglądałam film, więc fabuła nie mogła być dla mnie zaskakująca, ale podobał mi się język. Bohaterowie byli przedstawieni w bardzo realistyczny sposób. Tak bym sobie wyobrażała grupę bogatych ludzi z lat dwudzistych. Byłam w stanie zrozumieć i czyny Gatsbego, i Daisy. Powieść ma bardzo przyjemny klimat, jest w niej coś co sprawia, że człowiek przenosi się do miejsca akcji.
Fajna, spokojna, klimatyczna, miło się ją czytało. Koniec smutny i skłaniający do przemyśleń.
Hektolitry alkoholu, fajerwerki, zabawa do białego rana i tajemniczy gospodarz, to nie opis zabawy sylwestrowej, ale kolejnego przyjęcia u ekscentrycznego Gatsby'ego.
To naprawdę dobra książka. Nick, Jordan (chyba też z tych stron), Tom, Daisy i Gatsby - ludzie że Wschodu. Tak różni od siebie i jednocześnie tak podobni. Jednym sława i pieniądze zawróciły w głowie. Inni wykorzystywali je tylko po to, aby gonić za niedoścignionymi marzeniami. Fałszywe relacje truły ich wszystkich. A największy romantyk spośród nich poniósł najwyższą cenę za swoje marzenia. Świetna lektura, również pod kątem językowym. Uczta dla oka. Polecam!
Rok 1922, niespełniony pisarz Nick wynajmuje dom na Long Island. Fascynuje go mieszkający po sąsiedzku milioner Gatsby. Poznaje jego historię naznaczoną nieszczęśliwą miłością.
Dwa opowiadania autora kultowej powieści "Wielki Gatsby" wydane w serii Koliber....
W klinice w Baltimore rodzi się - ku oburzeniu personelu i przerażeniu rodziców - siedemdziesięcioletni starzec. Jego życie będzie biegło wstecz. Beniamin...
Przeczytane:2022-02-20,
Francis Scott Fitzgerald "Wielki Gatsby" 💛
Jay Gatsby, młody biznesman, bogaty, mieszkający w pięknej wilii, uśmiechnięty, melancholijny. Często urządza na swojej posesji huczne przyjęcia, na których przybywają same szychy z Nowego Jorku. Gościem jest również jego nowy sąsiad Nick Carraway, który próbuje zaczerpnąć informacji o życzliwym gospodarzu. Niestety, jego wysiłki idą na marne, gdyż nikt z otoczenia niewiele wie, tylko same pogłoski. W końcu ich drogi krzyżują się, gdy Gatsby dowiaduje się, że ten drugi jest kuzynem jego dawnej miłości - Daisy.
Książka opowiada o życiu, które uczy nas, że dzięki swoim postanowieniom i określonym celom wszystko możemy osiągnąć, wystarczy tylko chcieć. A pieniądze szczęścia nie dają o czym przekonał się sam Gatsby. Smutna historia nieszczęśliwych kochanków - Jay'a i Daisy.
Narratorem powieści jest... Nick. Podobało mi się to, że on był obserwatorem człowieka-zagadki. Na podstawie lektury jest film, a główną rolę gra Leonardo DiCaprio. ▪️ "Tak oto nieprzerwanie dążymy naprzód - pod prąd, który nieubłaganie spycha nas z powrotem i każe dryfować w przeszłość."