W pajęczynie życia
Lucy Maud Montgomery

W pajęczynie życia (inny tytuł: Dzban ciotki Becky)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dość późno przeczytałam tę powieść, ale okazało się, że z "Lucy Maud Montgomery nie wyrasta się". Poza tym treść tej powieści jest nieco inna niż tych, które czytałam jako nastolatka, bardziej dojrzała, wielowątkowa. Tak jak poprzednie - mądra, wzruszająca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

L.M. Montgomery opowiadając historię rodziny Darków i Penhallowów, czekających po śmierci cioci Becky na rozwiązanie tajemnicy swego testamentu przenosi nas w świat, w którym odnajdujemy w bohaterach wiele naszych własnych cech. Przy tym czyni to w charakterystyczny dla siebie sposób, powodując że czujemy się tam bardzo dobrze. Jak każdą książkę tej autorki - szczerze polecam nie tylko młodym, ale także tym ciut starszym

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wiele osób twórczość Lucy Maud Montgomery kojarzy przede wszystkim z cyklem przygód Ani z Zielonego Wzgórza. Też tak miałam do momentu, w którym trafiłam na książkę W pajęczynie życia. Książka została również wydana w Polsce pod tytułem Dzban ciotki Becky. Jest to bardzo sprawnie napisana powieść obyczajowa z tematem przewodnim, którym jest dzban. Wszyscy marzą, iż go odziedziczą. Opisana historia znakomicie oddaje ludzie charaktery, wady i zalety w okresie próby oraz to, jak niektórzy dostają ,,małpiego rozumu" na same słowa: testament oraz dziedziczenie.

Umierająca ciotka Becky umiejętnie podgrzewała atmosferę, rozgrzebywała osobiste sekrety członków bliższej i dalszej rodziny. Złośliwości, zjadliwe słowa, okrutne i przykre uwagi łamiące serce, szyderstwa zatruwające dusze lub wystawiające na pośmiewisko, w tym sławetna cioteczka Becky osiągnęła mistrzostwo. Nie dziwota, że nikt za życia za nią nie przepadał, no ale jak już leżała na łożu śmierci i tylko od niej zależało, kto odziedziczy dzban... każdy na swój sposób się poświęcał i udawał, że zaistniała sytuacja nie robi na nim wrażenia.

Ostatnią złośliwością, jaką zaserwowała ciotka swojemu klanowi, był testament, w którym dopiero po roku od daty śmierci zostanie ujawniona osoba, która odziedziczy cenną rodzinną pamiątkę. W kręgach najbliższych zaczęły się dziać rzeczy niezwykłe i niesłychane. Każdy postanowił się starać na swój sposób, by przez rok zasłużyć na dzban. Kto ostatecznie go otrzyma? A może to jeszcze jeden z niewybrednych żarcików ciotki?

Plejada interesujących i różnorakich postaci, ciekawe sytuacje, płynny styl Montgomery, ploteczki, tajemnice, płytkie miłostki, rzeki zawiści, szczypta uszczypliwego humoru oraz samo zakończenie sprawiło, że miło spędziłam czas przy lekturze, a Autorka przestała być przeze mnie kojarzona tylko z Anią Shirley.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)