Urodzona dla śmierci
Lisa Jackson

To moje pierwsze spotkanie z autorkę, lecz niestety nie do końca udane...
Skusiły mnie zachęcające na okładce dopiski, że to rewelacyjna historia i autorka bestsellerów a także następczyni słynnych autorów..., czasem się to potwierdza, lecz tym razem te wszystkie porównania wypadły co najmniej banalnie.
Jednocześnie czytając tę książkę, trzeba wziąć poprawkę na ilość niemal identycznych kobiet na dość małym obszarze. Jest to po prostu niemożliwe..., nawet w takim przypadku jaki opisuje tu autorka.
Początkowo fabuła zaczynała się dosyć obiecująco, to im dalej, wszystko zaczynało być nieco nużące. Jakby zabrakło autorce pomysłu na lepszy rozwój intrygi oraz na stworzone postacie bohaterów. Zbieg okoliczności jest w tym wypadku zupełnie niemożliwy.
"Raz na wozie, raz pod wozem...
Tego wieczoru Shelly Bonaventure wyraźnie czuła, że jest pod wozem, i to leży pod nim plackiem i nie może się wygrzebać."
Doktor Kacey Lamert pracuje w przychodni, przypadkowo dowiaduje się, że zginęły dwie kobiety bardzo do niej podobne, jakby siostry... Początkowo nie zwraca uwagi na te sensacyjne porównania pracowników. Lecz gdy w szpitalu ktoś pomylił ją z przebywającą na oddziale pacjentką, zaczęła się nad tym zastanawiać. Skąd w okolicy wzięły się nagle kobiety podobne do niej? Czyżby to nieślubne dzieci jej ojca? Matka jednak na ten temat nie chce się wypowiadać. Ucina szybko temat, mówiąc, że nie ma takiej możliwości, żeby jej nieżyjący mąż miał oprócz niej jakieś inne dzieci. 
Policyjne śledztwo nie przynosi jak dotąd żadnego rezultatu, brak jakichkolwiek śladów udziału osób trzecich, chociaż to wszystko jest zbyt jednoznaczne, zbyt idealne, coś się nie zgadza. Ale co? 
Zastanawiającą sprawą jest fakt, że wszystkie te zabójstwa są pozorowane przez psychopatę na samobójstwa lub wypadki. Doktor Lamert zaczyna się trochę obawiać o siebie, czując, że coś jednak łączy ją z nieżyjącymi kobietami, w dodatku mieszka sama w odludnym miejscu, w domu odziedziczonym po dziadkach. Żeby poczuć się trochę pewniej, zamierza wziąć ze schroniska psa.
"Kogo chciała oszukać?
Odkąd tamten psychopata napadł ją na podziemnym parkingu, już nigdy nie była taka sama."
Do kliniki Kacey Lamert trafia chłopiec, który spadł z drabinki w szkole. Jego ojciec jest sam go wychowuje, bo matka odeszła od nich. Mężczyzna jest zaskoczony, bo pani doktor jest łudząco podobna do jego żony... 
Czy to faktycznie zbieg okoliczności? Doktor Lamert postanawia wziąć sprawę w swoje ręce...
Rozwiązanie tej zagadki jest bardzo prozaiczne, ale w sumie pomysł na tę fabułę nie był zły.
To lekki, a właściwie bardzo lekki thriller, może dla osób, które po raz pierwszy biorą się za ten gatunek. Ja w każdym razie na razie nie zamierzam sięgać po inne książki autorki. Może kiedyś...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Urodzona dla śmierci to moje drugie spotkanie z twórczością Lisy Jackson i muszę przyznać, że było ono równie udane, co pierwsze. Po raz kolejny dałam się porwać historii, która powstała w głowie autorki, a potem w tak umiejętny sposób została przelana na papier. Tym razem ktoś zaczyna zabijać kobiety, które są do siebie bardzo podobne pod względem fizycznym. Informacja ta z początku w ogóle nie przeraża doktor Kacey Lambert, bowiem mimo tego, że sama przypomina dwie ofiary, jest przekonana, że nie miała z nimi nic wspólnego. Co mogło ją łączyć z podrzędną aktorką i nauczycielką szkoły podstawowej? Nic! Poza wyglądem... A wszystko wskazuje na to, że oprawcy właśnie o to chodzi. Już od pierwszych stron autorka wrzuca nas w potężny wir wydarzeń i wprowadza do swojej historii wielu bohaterów, co może się wydawać nieco dezorientujące. Jednak myślę, że po części w tym tkwi urok powieści Lisy Jackson. Rzuca nas na głęboką wodę, a my albo zatoniemy, albo nauczymy się w tej wodzie pływać. A wierzcie mi, nie warto tonąć, gdy czeka na nas taka historia! Dobrze skonstruowana, odpowiednio przemyślana, logiczna i wciągająca. Z dezorientacją można sobie szybko poradzić, bowiem znika jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, gdy tylko damy się tej opowieści porwać. Sprawa morderstw jest dosyć skomplikowana, a my poznajemy ją z różnych perspektyw. Jedną z nich jest właśnie perspektywa Kacey, która początkowo traktuje morderstwa w sposób nijaki, jednak z czasem zaczyna się w niej budzić potężny strach. W ramach śledztwa prowadzonego przez dwie policjantki (co jest kolejnym punktem widzenia całej sprawy) na jaw wychodzą nowe fakty, które uświadamiają Kacey w przekonaniu, że grozi jej niebezpieczeństwo. Okazuje się, że mordowane kobiety pochodzą z tej samej okolicy, były w tym samym wieku... A Kacey zaczyna zdawać sobie sprawę z tego, że może zostać kolejną ofiarą. Czy policjantki będą w stanie ująć sprawcę, zanim dokona się kolejne zabójstwo? Do gustu bardzo mi przypadł styl Lisy Jackson. Język, jakim autorka się posługuje jest dojrzały, pełen różnego rodzaju zabiegów stylistycznych, bogaty i niebanalny. Książkę czyta się bardzo szybko, choć nie jestem w stanie napisać, że to taka lekka literatura, bowiem nie wyobrażam sobie czytania tej powieści w biegu czy w miejscu, gdzie coś mogłoby wyjątkowo rozpraszać moją uwagę. Lisa Jackson daje czytelnikowi jedynie drobne wskazówki, mąci w głowie, operuje akcją w taki sposób, że nie brakuje tutaj jej zaskakujących zwrotów i niedopowiedzeń. Choć pod koniec w dużej mierze wszystko zaczyna się składać w logiczną całość i staje się oczywiste, tak jednak przez większość czasu ciężko jest dojść do sedna sprawy. Na pewno nie możemy tutaj mówić o pełnej przewidywalności fabularnej. Pozostaje jeszcze kwestia dobrego klimatu. Choć Lisa Jackson nie jest mistrzynią w kreowaniu wybitnej atmosfery, to jednak nie da się ukryć, że jej powieści mają w sobie pewną specyfikę i panujących w nich nastrój z łatwością udziela się czytelnikowi. Autorka potrafi również w odpowiedni sposób wykreować profil mordercy, chociaż nie poznajemy go aż tak, jakby się chciało. Mimo wszystko nie można tutaj zanegować logiki i sensu w tym, co się dzieje na każdej stronie. Morderca miał motyw, starannie planował swoją wielką zbrodnię krok po kroku, a wokół rozgrywało się wiele innych sytuacji - życie codzienne bohaterów, ich wzloty i upadki oraz oczywiście śledztwo. Cieszę się, że Urodzona dla śmierci trafiła w moje ręce. Lisa Jackson naprawdę dobrze pisze, a i ten pomysł na książkę przypadł mi do gustu. Lubię thrillery, a wydaje mi się, że ta autorka jest naprawdę dobra w swoim fachu. Być może nie jest to literatura idealna, ale z pewnością godna uwagi, z którą warto się zapoznać. www.bookeaterreality.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię książki Lisy Jackson mimo, iż są napisane prostym niezbyt wymagającym językiem. Nie mniej jednak tłumaczenie posiadania rękawiczki na dłoni: " w urękawiczonej dłoni" (str.232) mnie zaskoczyła. Do tej pory z takim stwierdzeniem się nie spotkałam. Czytam i zastanawiam się o co chodzi. Sam pomysł na fabułę nieszablonowy, wątek całkiem fajnie pociągnięty ale zbyt dużo nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności. Mimo to fajnie spędziłam czas.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)