Upiorni
Łukasz Szuster

„Upiorni” to kontynuacja „Splątanych”, świetnie przyjętego thrillera autorstwa Łukasza Szustera. Pamiętam do dzisiaj, jak ogromne wrażenie wywarła na mnie pierwsza część. Autor umiejętnie połączył elementy thrillera z wątkami paranormalnymi twarzach tym samym historię, od której nie mogłam się oderwać. Przyznaję, że z niecierpliwością wyczekiwałam drugiego tomu. Choć książka chwilę czekała na regale, to kiedy w końcu zasiadłam do lektury, z ogromną przyjemnością przeniosłam się do świata, który wykreował autor.

Po masakrze antyterrorystów w Krakowie rodzeństwo Kutzów zapadło się pod ziemię. Życie byłego detektywa, a obecnie funkcjonariusza katowickiej drogówki Wilhelma Borsztajna powoli wraca do normalności. Zuzanna Fuchs, młoda analityczka, wraz z Filipem Jankowskim próbują zrozumieć zjawisko splątania pozwalające na manipulowanie rzeczywistością. W tym samym czasie w rybnickim szpitalu psychiatrycznym po wielu latach ze śpiączki budzi się Gustaw Klemer. Pojawienie się porywacza burzy dotychczasowy porządek na Śląsku tym samym rozpoczyna się polowanie, którego finał będzie wstrząsający.

Łukasz Szuster, stworzył niezwykle ciekawą i wciągającą dylogię. Już od pierwszych stron autor serwuje nam emocje, od których włos jeży się na głowie. „Upiorni” to historia, w której akcja goni akcję, czytelnik, kartkując kolejne strony nawet przez moment nie czuje znużenia, Szuster doskonale o to zadbał. W tej historii każdy znajdzie coś dla siebie, to niezwykłe połączenie thrillera, literatury grozy i fantastyki. Choć za tą ostatnią nie przepadam, to w sposób, w jaki wykorzystał ją autor w swojej książce, jak najbardziej przypadł mi do gustu.

Podsumowując, „Upiorni” to świetnie skonstruowany thriller z nieszablonową fabułą i wyrazistymi bohaterami, pełen zaskakujących zwrotów akcji, które momentami przyprawiają o dreszcze. Gratuluję autorowi świetnej dylogii, a was zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł, jednak warto zacząć od pierwszej części, gdyż obie są ze sobą mocno powiązane. Polecam!

o katastrofie pod Krakowem w kopułach Quantum-Fuel, rodzenstwo Kutzów, odpowiedzialnych za przeprowadzanie nielegalnych eksperymentów z użyciem splątania kwantowego, znika. Ocalali z katastrofy, Zuzanna Fuchs wraz z Filipem, który był obiektem wspomnianych eksperymentów, próbują zrozumieć fenomen splątania i ponadprzeciętnych umiejętności, które oboje wykazują. Natomiast życie Wilhelma Borsztajna wraca do normalności w katowickiej drogówce. Tymczasem po siedmiu latach w śpiączce budzi się Gustaw Klemer, groźny przestępca, który na zawsze zmienił życie Borsztajna. Co knuje Klemer i jak jego pojawienie wpłynie na losy reszty bohaterów? Jakie niebezpieczeństwa czekają naszych bohaterów i jaki jest ich udział w ocaleniu dotychczasowego porządku całego świata? Z każdą przeczytaną stroną rodzi się coraz więcej pytań i zagadek.

To była naprawde świetna powieść... Zaraz wam udowodnię, dlaczego:
🔥Wiele wątków, które z pozoru nie mają że sobą zbyt wiele wspólnego, z czasem przenikają się nawzajem, sprawiając że czytelnik "chłonie" każda stronę nie wiedząc, co się wydarzy na kolejnej. Może to trochę mylić, jednak ta niejednoznaczność i niejasność niektórych sytuacji sprawia, że akcja jest bardzo dynamiczna i zagadkowa, z nagłymi i niespodziewanymi zwrotami.
🔥 Rewelacyjna narracja. Tu pokłony dla autora! Bardzo przemyślana, z bogatym zasobem słownictwa i dokładnymi opisami, sprawiła że fabuła stała się bardzo realna i "działa" się na oczach czytelnika.
🔥Świetna kreacja bohaterów, których co prawda znamy z pierwszej części dylogii, jednak w "Upiornych" bardziej ich polubiłam.
🔥Umiejętne przeplatanie treści fantastycznych z tymi bardziej realnymi. I tu też zasługa świetnej narracji.
🔥Intrygujące zagadki kryminalne, które budzą w czytelniku dreszczyk emocji i przerażenia.
🔥Czytelnik już od samego początku zostaje wciągnięty w szalona i nieprzeciętna historie, którą ciężka okiełznać, a jego wyobraźnia od pierwszej strony pracuje na najwyższych obrotach.
To była świetna, nietuzinkowa i szalona historia, dzięki swojej burzliwej fabule i rewelacyjnej narracji. Nic tylko polecać!

Upiorni to kontynuacja pierwszego tomu „Splątani”, która również ukazała się nakładem wydawnictwa Videograf.
Spektakularna akcja pod Krakowem okazuje się niewypałem. Eksplodująca kopuła Quantum- Fuel zbiera swoje żniwo, a wiadomość o tym nie obeszła się bez echa.
Rodzeństwo Kutzów przepada niczym kamień w wodę. Wilhelm Borsztajn zdegradowany detektyw, któremu przypadł przydział w postaci katowickiej drogówki, powoli zaczyna odczuwać harmonię życia. Zuzana Fuchs wraz z Filipem Jankowskim wspólnie starają się rozgryź „splątanie”, której domeną jest manipulowanie rzeczywistością.
W szpitalu po długim okresie wegetatywnym ze śpiączki budzi się Gustaw Klemer- doskonale znana postać czytelnikom, którzy mieli przyjemność zapoznania się z pierwszym tomem- a zarazem koszmar Wilhelma Borsztajna, z którym Gustaw ma wiele spraw do wyjaśnienia. Przebudzenie to dopiero początek wielu wątków, intryg jakie serwuje Łukasz Szuster w swojej opowieści.
Autor po rocznej przerwie umiejętnie wprowadza czytelnika w opowieść przypominając subtelnie wydarzenia z pierwszej części, niczym używając zjawisko „splątania” powoduje, że szufladki same się otwierają i pamięć wysyła komunikaty i wiadomości przypominające wydarzenia. Fakt ten powoduje, że od razu wczuwamy się w klimat książki nie tracąc czasu na dywagowanie -kto jest kim itp.
Sama historia, którą można by przytoczyć do tytułu pierwszego tomu „Splątani” jest właśnie poplątaniem gatunków takich jak kryminał, thriller, sc-fi czy groza. Oczywiście wszystko jest serwowane stopniowo i umiejętnie co czyni „Upiornych” dynamiczną, pełną akcji historią z wieloma wątkami, intrygami. Dobrze wykreowani bohaterowie, w szczególności moje uznanie dla Wilhelma Borsztajna  po cichu liczę, że kiedyś jeszcze będzie dane o nim przeczytać. Barwne dialogi, czarny humor, to dodatki, rozładowujące pełną emocji akcję, po to by znów przyspieszyć i zaskoczyć.
Książkę oceniam wysoko, porwała mnie , mile spędzony czas z lekkim niedosytem, że to już ten moment, który w filmach zwie się The End.
W moim odczuciu widać progres autora co daje ogromne nadzieje na kolejne książki i historie, które przykują czytelnika do fotela na
na wiele godzin !

zapraszamy na 

Nie ma co ukrywać. Zakochałam się w twórczości Szustera, gdy byłam w 1/3 „Splątanych” i po lekturze „Upiornych” to uczucie jedynie się pogłębiło. 

„Upiorni” to prawdziwy rollercoaster i jazda bez trzymanki. Książka porwała mnie do tego stopnia, że zarwałam dla niej nockę i pomimo, że na drugi dzień syn nie chciał dać mi żyć to kompletnie tego nie żałuję! Przewracałam strony jak szalona i za wszelką cenę chciałam się dowiedzieć co jeszcze ciekawego wymyślił autor dla naszych bohaterów, a uwierzcie, że troszeczkę się tutaj dzieje. Otrzymujemy porwanie, eksperymenty, mordercę z przeszłości który komplikuje sytuację, a to wszystko przyodziane jest w wartką akcję, nietuzinkowych bohaterów i oczywiście splątanie kwantowe, od którego tak naprawdę wszystko się zaczęło. 

Wiecie co jeszcze podobało mi się w „Upiornych”? To, że autor umieścił akcję w miejscach, które znam i które łatwo zweryfikować, zwłaszcza gdy mieszka się na Śląsku. Góry Sowie wielbię, a bunkry o których pisze autor odwiedziłam wiele razy i lubię tam wracać. Niejednokrotnie podczas czytania przenosiłam się w miejscu i czułam jakby wydarzenia rozgrywały się zaraz obok mnie. Potrafiłam sobie wszystko świetnie zobrazować i to właśnie sprawiło, że książkę czytało mi się tak dobrze. 

Jednak pisząc o książce nie można pominąć okładki, którą zaprojektował Dawid Boldys. Według mnie nie ma on sobie równych w tworzeniu tak klimatycznych (i może troszeczkę demonicznych) grafik. 

Także podsumowując, kompletnie nie spodziewałam się tego co otrzymałam i była to prawdziwa petarda! Jestem zachwycona i po raz kolejny „kupiona”. Jeżeli lubicie takie klimaty to koniecznie sięgnijcie po serię. Polecam z całego serducha, bo mi nie pozostaje już nic innego jak tylko wypatrywanie kolejnych tytułów! 

"Na śliskich kamieniach studni zobaczyła dłonie zakończone brudnymi , połamanymi paznokciami. Z wnętrza zaczęły wychodzić dwie postaci. Wyglądały jak gigantyczne jaszczury, wypełzające ze swojego legowiska."

Wilhelm Borsztajn pracuje w katowickiej drogówce, starając się nie wracać do wydarzeń z przeszłości, chociaż niedawna masakra i sceny z leśnej chatki na zawsze pozostaną świeże w jego pamięci. Wie, że to pozorny spokój, a rodzeństwo Kutzów szykuje w ukryciu coś wielkiego.

Zuza i Filip starają się zgłębić temat zjawiska splątania, pozwalające na manipulowanie rzeczywistością. Ale czy można zrozumieć to tajemnicze zjawisko, które przez dekady było tematem badań uczonych?

W szpitalu psychiatrycznym wybudza się ze śpiączki Gustaw Klemer bezduszna bestia, napędzana myślą o rewanżu na Wilhelmie. Znika z oddziału, pozostawiając za sobą krwawą zapowiedź zemsty.

Pamiętam, jakie wrażenie zrobił na mnie debiut Splątani. Coś innego, niż do tej pory czytałam, świeży pomysł wymykający się wszelkim standardom. Miałam ochotę podejrzeć myśli Autora, by poznać, jaki plan szykuje na kontynuację. Troszkę obawiałam się, czy uda się sprostać wysokim oczekiwaniom, czy nie odpłynie za bardzo w wyobraźni, ale już pierwsze strony uspokoiły mnie i wciągnęły. 

Dynamiczna, mocna akcja, pełna efektownych zwrotów akcji. Sprawia, że z wypiekami na twarzy obserwujemy wydarzenia i losy bohaterów. Przemawia do wyobraźni, pochłaniając całą naszą uwagę. 

Doskonała mieszanka gatunków, pogranicza thrillera, kryminału i fantastyki z nutką dreszczowca. 

Jeśli zastanawiacie się czym jest splątanie, to zagadnienie wyjaśnione jest na samym wstępie książki.

Chociaż Autor stara się delikatnie przybliżyć wydarzenia z poprzedniej części, to dla pełnej satysfakcji warto przeczytać w kolejności. 

Polecam gorąco.

#współpracabarterowa

Spokojny piątek, wygodny fotel i najnowsza książka Łukasza. Czego chcieć więcej od życia?
Krótki wstęp rozjaśniający tajniki fizyki kwantowej, wprowadzający w zjawisko "upiornego oddziaływania na odległość" jest ogromnym plusem. Po niezwykle klimatycznym i wręcz upiornym prologu wiedziałam, że to rzecz właściwie nieodkładalna. I nie myliłam się!

Oto właśnie kontynuacja będąca zarazem wspaniałym zakończeniem dylogii, którą zapoczątkowali "Splątani". Wydawałoby się, że swoim debiutem autor postawił poprzeczkę tak wysoko, że nie dałoby się jej przebić, ale zdecydowanie udało mu się to zrobić.

Ile się tu dzieje! Po tym jak upiorne rodzeństwo Kutzów rozpłynęło się w powietrzu, życie bohaterów tamtych zdarzeń wraca powoli do normy. Wilhelm przyzwyczaja się do pracy w drogówce,  Zuza z Filipem sami próbują pojąć zjawisko splątania. Tą pozorną normalność zaburzy wybudzenie się ze śpiączki Klemera w szpitalu psychiatrycznym. Do tego pojawienie się nowej enigmatycznej postaci Reicha. I tak właśnie zaczyna się prawdziwa jazda bez trzymanki niczym w rollercoasterze. Rozpoczyna się polowanie, które zawiruje życiem bohaterów.

Bohaterowie są wyraziście zarysowani, realistycznie, zwłaszcza genialnie wykreowana jest postać Reicha o szczurowatej twarzy, wzbudzająca niepokój.
To świetna mieszanka gatunkowa, mamy tu kryminał, trzymający w napięciu thriller i zjawiska paranormalne, w takich proporcjach, że świetnie się ze sobą uzupełniają. Autor nie pozwala nam się nudzić, skutecznie trzymając nas w napięciu przez cały ciąg wydarzeń.

Akcja jest dynamiczna, biegnie niczym ruszone klocki w domino, chociaż momentami wstawki z odpowiednio dopasowanym humorem pozwalają złapać oddech.
Debiut był świetny, a tu widzę ogromny progres jakiego dokonał autor. O wiele bardziej rozbudowane zdania, bogatsze słownictwo, a co za tym idzie jeszcze większa przyjemność z lektury.

Rzecz idealna dla fanów niesztampowych thrillerów, paranormalnych mocy i Archiwum X. To rzecz, która wciąga, porywa i twardo trzyma: coś w sam raz na wieczór, aby oderwać się od rzeczywistości.