Upiór z sąsiedztwa
Lisi Harrison

Fabuła jest ciekawa i uważam, że jest jeszcze więcej akcji niż w poprzedniej części. Muszę przyznać, że nie raz zostałam zaskoczona. Jest kilka zwrotów akcji oraz wiele niespodziewanych wydarzeń, a czytelnik jest pochłonięty wizją świata i wydarzeń, które zostały mu ukazane. Wątek romantyczny, który został dość dziwnie przedstawiony także został wygładzony i wybrnięto idealnie z zaistniałej, dość trudnej sytuacji. Mimo to, oczywiście nie był on ani przewidywalny, ani schematyczny, a niekiedy również nie skąpił humoru.

Autorka pisze prostym i przystępnym językiem. Potrafi zaciekawić odbiorcę i sprawić by to o czym pisze stało się całkiem realistyczne. Pisze w narracji trzecioosobowej, ze strony Cleo, Frankie i Melody. Dzięki temu poznajemy różne sposoby myślenia o danych wydarzeniach. Ponadto uważam, że autorka miała ciekawy pomysł, by zamieścić SMS’y bohaterek. Nie zaniedbuje także tytułów rozdziałów, które są pomysłowe i oryginalne. Również brak trzynastego (pechowego) rozdziału jest interesującym rozwiązaniem.

„Monster High. Upiór z sąsiedztwa” bardzo mi się spodobał. Nawet bardziej niż pierwsza część. Mamy więcej akcji i jeszcze więcej zamętu, przez co nie można oderwać się od tej pozycji. Potencjał książki został w pełni wykorzystany z czego bardzo się cieszę. Polubiłam bohaterów powieści i miło było znowu przeżywać z nimi przygody i na pewno chętnie poczytam o kolejnych, szczególnie po zakończeniu jakie zaserwowała nam pani Harrison. Lekturę tę zdecydowanie polecam, gdyż można się z nią zrelaksować, oderwać od trapiących nas zmartwień i przyjemnie spędzić czas.