Kontynuacja wciągającej powieści Anniiny Mikamy "Magik i złodziejka". W "Uczniu kuglarza" cofamy się do początków dziewiętnastego wieku i przenosimy do Krakowa, aby poznać historię spotkania Profesora, czyli Wiktora Worowskiego z Tomem. Młody Wiktor nie może się pogodzić z tym, że nie było go przy śmierci brata. Gdy w pewną letnią noc wchodzi na dach, by poukładać myśli, dostrzega w oddali dziwny rozbłysk. Eksplozja, której jest świadkiem, na zawsze zmieni jego życie. To dzięki niej pozna Toma, nauczy się zegarmistrzowskiego fachu i pozna magiczne sztuczki. A od tego już tylko krok do wspaniałych przygód i... kłopotów.
Informacje dodatkowe o Uczeń kuglarza. Magik i złodziejka:
Wydawnictwo: Dwukropek
Data wydania: 2021-09-29
Kategoria: Dla dzieci
Kategoria wiekowa: 9-12 lat
ISBN:
Liczba stron: 512
Tytuł oryginału: Tinasotamiehet
POLECANA RECENZJA
UCZEŃ KUGLARZA. MAGIK I ZŁODZIEJKA
Nie bez powodu Kraków zaliczany jest do miast posiadających bogatą, wielowiekową historię. Związane są z nim nie tylko legendy, ale przede wszystkim udokumentowane ważne wydarzenia historyczne. Do dziewiętnastowiecznego Krakowa zaprasza czytelnika Annina Mikama, osadzając w nim akcję powieści Uczeń kuglarza (kontynuacja Magika i złodziejki).
Jest rok 1829. W Krakowie mieszka piętnastoletni Wiktor Worowski. Marzy o pokazach sztuk magicznych (najlepiej w jego własnym wykonaniu). Podążając za marzeniami, Wiktor udaje się do Salonu Sztuki, gdzie spotyka słynnego Maksymiliana Gardzińskiego, należącego do tajnego ...
więcej
Kup książkę Uczeń kuglarza. Magik i złodziejka
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Uczeń kuglarza. Magik i złodziejka - opinie o książce
Inne książki autora
Magik i złodziejka
0
Piętnastoletnia Mina, czyli Wilhelmina Holm, jest złodziejką. Kradnie na ulicach Helsinek w latach 90. XIX wieku (umiejscowienie akcji ma znaczenie - jest...
Czarownik
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Pierwsza połowa XIX wieku na fińskiej prowincji. Piętnastoletni Niilo, sierota i podrzutek, ciężko pracuje na rzecz swego chlebodawcy. Jedyne, co zostało...
