To, co nam zostaje
Sally Hepworth

,, Miłość nigdy nie zapomina. Ona jest tym, co nam zostaje." Anna, 36-latka, dotknięta demencją, mieszka obecnie w domu opieki Rosalind House. Tam poznaje młodego mężczyznę, któremu demencja odbiera zdolność mowy. Wbrew okolicznościom Anne i Luke zostali parą, którą połączyło niezwykłe uczucie. Miłość. ,,Lubię, kiedy ludzie pamiętają, że jestem człowiekiem, a nie tylko osobą z Alzheimerem." Ta powieść ukazuje podstępność choroby: utratę pamięci, wspomnień (Anne nie pamięta bratanków, brata, z czasem zapomina nawet Luke'a), kontrolę nad jej codziennym życiem przejmują inni. Strach przed jutrem, brak nadziei, że nic wspaniałego jej nie czeka. Ale Luke chce żyć, nie egzystować. Razem dają sobie poczucie bliskości, pocieszenia. Ale pewien tragiczny wypadek sprawia, że rodziny tych dwojga rozdzielają ich. Zamykają drzwi. Jednak Eve (o której za moment) zastanawia się, czy przestrzeganie woli rodziny jest rzeczywiste dobre dla wszystkich? Czy raczej dobre dla wszystkich innych oprócz Anne i Luke'a? ,,Ostatni rozdział może okazać się naprawdę wspaniały." Postać Eve i jej córki Clem wprowadza natomiast inne wątki, również życiowe i ciekawe. Eve po ,,wypadku" męża, który oszukał finansowo sporo osób, musiała wraz z córką wyprowadzić się z domu i znaleźć pracę. I tak znalazły się w Rosalind House. Bohaterki muszą zmagać się z atakami obcych, które winią je za to, co zrobił ich zmarły mąż i ojciec. Izolacja, samotność, smutek. Ale też obietnica i pomoc. ,,To, co nam zostaje" to wzruszająca opowieść o tym, że ostatecznie z nami zostają te szczęśliwe chwile; o tym, że miłość może się pojawić nagle i zostać z nami do końca; o tym, że czasami nie jest za późno na pewne rzeczy. To też historia o człowieczeństwie podczas podstępnej choroby. Polecam, warto poznać. ,,Ja nadal tu jestem. Musisz tylko popatrzeć nieco dłużej i uważniej, by mnie znaleźć."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Warta przeczytania powieść. Pokazuje że mimo choroby można kochać drugą osobę i nawet zaniki pamięci nie mogą pozbawić nas radości życia i miłości. Anna i Eve obie kobiety po przejściach choć każda przeszła w życiu dużo złego i każda ma na koncie swoją pierwszą miłość a mimo tego starają się czerpać z życia jak najwięcej nie oglądając się za siebie .

(Kliknij aby rozwinąć opinię)