Taniec mieczy. Jagiellonowie
Maria Paszyńska

“Czas ma jednak tę właściwość że odsłania sprawy, które miały pozostać w ukryciu. Obnaża też kłamstwa, sprawiając, że prawda wychodzi na jaw”. Od razu zostajemy wrzuceni w wir niepokojących wydarzeń. Drugi tom porywającego cyklu “Jagiellonowie” przenosi nas do średniowiecza. Czasów odległych, pełnych tajemnic, zaskakujących, nie do końca odkrytych. Trwa wojna trzydziestoletnia, jak zawsze najbardziej cierpią najubożsi. Marzenie by odzyskać przez Koronę dostęp do morza coraz bardziej się oddala. Entuzjazm po wstąpieniu na tron Kazimierza Jagiellończyka szybko maleje. Król nigdy nie chciał zasiąść na tronie, wydaje się być słaby, a plotki o powrocie Władysława Warneńczyka tylko nasilają jego wątpliwości i lęki. Popełnia kolejne błędy, które będą miały swoje przykre konsekwencje. Jego małżeństwo z brzydką Elżbietą Rakuszanką, wydaje się być porażką, oboje są dla siebie jak obcy ludzie. Prawda historyczna idealnie współgra z fikcją literacką utkaną na potrzeby fabuły. Z niesłabnącą przyjemnością zanurzyłam się w świecie dawno minionym. Dobrze mi tu było. Wielowątkowa, a przy tym spójna opowieść. Fabuła dopracowana w każdym szczególe jest dynamicznie, ciekawie, ekscytująco. Autorka pisze naturalnie, barwnie, plastycznie, przyjemność z czytania ogromna. Zajmująco ukazani bohaterowie, wyraźnie, realnie nakreślone ich osobowości. Narracja, podobnie jak w tomie pierwszym toczy się z perspektywy Andrzeja, który był bardzo związany z synami Władysława Jagiełły. Mężczyzna nie szuka poklasku, jest cichym obserwatorem i oddanym, wiernym przyjacielem i sługą. Na uwagę zasługuje postać Elżbiety Rakuszanki, niechciana przez króla, wyszydzana za plecami, miała urodzić następcę tronu. Z jednej strony uległa, spokojna, cicha, a z drugiej stanowcza, zamknięta w złotej klatce. Współczułam jej, nie miała łatwo. Pasjonująca przygoda. Wojna z Krzyżakami zbiera swoje krwawe żniwo, przeżywane dramaty, porażki i sukcesy. Walka o granice państwa. Życie, codzienność w cieniu ojca i brata. Miałam wrażenie, że Wawel ożył, jakby chciał, by jego tajemnice przeszłości ujrzały światło dzienne. Codzienność na dworze królewskim, spiski, intrygi, knowania, zażarta walka o wpływy, tajemnice. Obok tajemnice alkowy, aromaty potraw, piękne stroje dam dworu. Wyraźnie nakreślona sytuacja, jaka panuje w ówczesnym świecie. Czyny na miarę bohaterstwa i te przynoszące wstyd, wielkie namiętności, zakazana miłość, walka o władzę, zakłamania, zdrady, klątwy, obłuda. Czytanie powieści było prawdziwą przyjemnością, nasza wyobraźnia ma pole do popisu. Z niecierpliwością czekam na kolejny tom. Polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trwa trzynastoletnia wojna. Rządy Kazimierza Jagiellończyka przynoszą dużo rozczarowań. Do tego chodzą plotki o tym, że brat żyje. Czy Władysław Warneńczyk zasiądzie na tronie? W życiu prywatnym królowi też nie układa się. Jego małżeństwo z Elżbietą Rakuszanką okazuje się pomyłką. Kazimierz nie potrafi się zbliżyć do żony, zwłaszcza wtedy gdy w jego życiu na nowo pojawią się dwie piękne kobiety z przeszłości.

 

Czas spędzony z tą książka był bardzo miło spędzonym czasem. Autorka posiada lekki styl pisania i książkę czyta się szybko i bardzo przyjemnie. Książka opowiadana jest z perspektywy bliskiego przyjaciela króla, Andrzeja. Jest to starszy człowiek i postanowił spisać dzieje Kazimierza.

 

Książka przeniosła mnie dawnych czasów. I chociaż jest ona fikcją literacką, to poczułam klimat tamtych lat. Bardzo złożoną postacią jest tutaj król Kazimierz, który chociaż zaczął z rozmachem swoją władze to jednak z czasem pojawia się coraz więcej rozczarowań. I sam król nie za bardzo chce swojego dziedzictwa. Żyje w cieniu ojca i brata.

 

Elżbieta to postać, której autorka również poświęciła więcej czasu. W niezwykły sposób ukazała jej emocje. Jako żony, matki i królowej. Wydawałoby się, że jest to bardzo cicha i wywarzona osoba, ale jak się okazuje była bardzo dobrą królową.

 

Pani Maria w niezwykle drobiazgowy sposób ukazała nam życie na dworze. Czytając mogliśmy poczuć zapach potraw, które wtedy podawano. Mogliśmy zajrzeć za królewską alkową. Ale przede wszystkim poczuć emocje ludzi, którzy życili w tamtym okresie.

 

Jeśli lubicie powieści historyczne to bardzo polecam zarówno pierwszy jak i drugi tom serii ,,Jagiellonowe".

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)