Tajemnicy detektywa
Martin Widmark

Biuro detektywistyczne Lassego i Mai. Tajemnica detektywa.

Martin Widmark
ilustracje: Helena Willis

@zakamarki

Lubicie książki pełne tajemniczych wątków i detektywistycznych zagadek?
Przedstawiam idealną serię: Biuro detektywistyczne Lassego i Mai
"Tajemnica detektywa" to 28 tom przygód Biura Detektywistycznego Lassego i Mai, naszych ulubionych bohaterów literackich.
Wartka akcja, ciekawe zwroty zdarzeń i trzymająca w napięciu zagadka.
Akcja książek rozgrywa się w małym szwedzkim miasteczku Valleby i jego okolicach. Główni bohaterowie, Lasse i Maja, chodzą do tej samej klasy i wspólnie prowadzą małe biuro detektywistyczne.

Gdy po włamaniu do muzeum w Valleby znika cenny obraz, w miasteczku ni stąd, ni zowąd pojawia się niejaki Torkel Knot. Przedstawia się jako wybitny detektyw, przeprowadza błyskawiczne śledztwo i wskazuje winnego. Mieszkańcy Valleby są zachwyceni, jednak nie Lasse i Maja. Nieufni wobec zarozumiałego detektywa podejmują własne śledztwo.

I mała niespodzianka - niebawem ukaże się, kolejna część - „Tajemnica dancingu”.
Ja już nie mogę się doczekać, a Wy?

Pewnie kojarzycie Lassego i Maję, jeśli nie z książek, to może z ich ekranizacji?.

My wróciliśmy po dłuższej przerwie do Valleby - małego szwedzkiego miasteczka, w którym biuro detektywistyczne prowadzą miejscowe dzieci, właśnie - Lasse i Maja. 

W 28 już tomie cyklu, pt.: "Tajemnica detektywa" bohaterowie zostają poproszeni przez komisarza policji o przyjazd do sklepu jubilerskiego Muhammeda Karata. Alarm okazuje się fałszywy, lecz w tym samym czasie dyrektorka muzeum odkrywa, że ktoś się włamał i ukradł obraz. Z tłumu gapiów, wyłania się Torket Knot - detektyw, który zatrzymał się w Valleby. Czy rzeczywiście jest wybitnym detektywem? Kto stoi za kradzieżą obrazu? 

Lasse i Maja pomagając komisarzowi po raz kolejny nie dadzą się zwieść i rozwiążą zagadkę. 

W książce został wykorzystany wątek podszywania się pod osoby niepełnosprawne oraz związku homoseksualnego, więc jeśli ktoś kieruje się uprzedzeniami bądź uważa, że takie tematy nie są odpowiednie dla dzieci w tym wieku, nie powinien podsuwać jej swoim dzieciom. Uważam jednak, że ujęcie tematu w sposób przedstawiony przez autora (dość zdawkowy) może być okazją do rozmowy o odmienności i tolerancji, a nawet wielokulturowości.

Nadmienię jeszcze, iż to kolejna część przetłumaczona z języka szwedzkiego przez Barbarę Gawryluk - dziennikarkę, autorkę wielu książek dla dzieci, współautorkę rewelacyjnych przewodników dla dzieci i dorosłych po Tatrach, Podhalu oraz Prawie, Spiszu i Pieninach, które polecam.