Świąteczna opowieść. Mysia Dolina
Agnieszka Wiszowata

Świąteczna opowieść wieczorem pod kocykiem, kiedy z nieba lecą płatki śniegu nabiera niesamowicie magicznej mocy, ale oczywiście można też czytać ją na dniu, kiedy na dworze świeci słońce, a śniegu nie ma nawet grama.
Mysia Dolina to cudowna miejscowość, w której mieszkają wspaniałe myszki, pewna rodzina wieczorem wypatrywała swojej babci, ponieważ dzieci chciały z nią upiec ciasteczka. Oczywiście babcia się zjawiła, ciastka upiekła, a gdy wszyscy zasiedli do degustacji, okazało się, że babcia zamiast cukru użyła soli i to sprawiło, że w staruszce odżyły wspomnienia i opowiedziała o katastrofie, która sprawiła, że pewne święta, kiedy była mała, miały się nie odbyć.
Patrząc na tę okładkę, czułam, że ta książka ma w sobie bardzo ciepłą i przyjazną historię, pod wypływem pewnej niefortunnej pomyłki, babci przypomniała się wspaniała historia z przeszłości, która mogła skończyć się źle, ale dzięki sile i wsparciu wielu myszek wszystko potoczyło się dobrze. Ta historia pokazuje to, że zawsze wszystko da się naprawić, jeżeli działamy wspólnie, wspieramy się i naszym celem jest pomoc i uszczęśliwienie innych. Wspomnę tutaj również o uroczej grafice, myszki wyglądają, jak zrobione z włóczki i zdecydowanie są to inne obrazki niż w innych książkach, ale dzięki temu stają się wyjątkowe.
Takie opowieści sprawiają, że wieczory są cudowne, każdy z nas ma babcie lub dziadka i oni na pewno mogliby opowiedzieć nam nie jedną piękną historię, wystarczy dać im tylko mówić. Gafa tej babci sprawiła, że dzieci, wnuki i dalsze pokolenia już zawsze dodawały szczyptę soli do ciastek, żeby pamiętać o ukochanej Mo, która na zawsze została w ich sercach. Jest to cudowny hołd, który sprawia, że nasi przodkowie żyją zawsze w nas i pamięć po nich nigdy nie zginie.
Jest to jedna z piękniejszych świątecznych historii, które przeczytałam w tym roku, sprawiła ona, że sama z sentymentem pomyślałam o mojej babci i dziadziusiu, których nie ma już przy mnie, ale cały czas o nich pamiętam i wspominam wspólne chwile, które mam nadzieje będę pamiętać zawsze.