Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek
Annie Barrows, Mary Ann Shaffer
Jest rok 1946. Juliet Ashton szuka tematu o nowej książki. Niespodziewanie znajduje go w liście od mieszkańca małej angielskiej wyspy Guernsey, Dawseya Adamsa, który przypadkiem kupił w antykwariacie książkę należącą kiedyś do Juliet. Nawiązują ze sobą korespondencję. Pisarkę coraz bardziej wciąga świat Dawseya i jego przyjaciół, członków niezwykłego klubu literackiego, który powstał po to, by uchronić uczestników pewnej koalicji przed aresztowaniem przez Niemców. Zafascynowana losami tych ludzi
więcej
Informacje dodatkowe o Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek:
Wydawnictwo: b.d
Data wydania: b.d
Kategoria:
ISBN:
Liczba stron: 0
Kup książkę Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek - opinie o książce
Bardzo ciepła i przyjemna lektura, choć porusza także bardzo ważne i smutne tematy. Akcja rozgrywa się zaraz po II wojnie światowej i krąży wokół 30-kilku letniej pisarki mieszkającej w Londynie, a następnie wokół mieszkańców małej wyspy Guernsey.
Jedyne do czego mogę się "przyczepić" to zakończenie, które było nieco przyspieszone. Ale poza tym autorki wykreowały wspaniałych bohaterów, ciekawą historię, częściowo opartą na prawdziwych zdarzeniach, a wszystko osadzone w pięknej scenerii malowniczej wyspy. Zdecydowanie polecam! :)
Kolejne czytelnicze rozczarowanie. Po zachwytach, które przeczytałam o niej w Internecie postanowiłam przeczytać ją i ja. Ale niestety zupełnie do mnie nie przemówiła. Niby niewiele stron, a męczyłam przez kilka dni. Powieść w listach, akcja rozgrywa się tuż po wojnie, niby ciekawa historia, mimo że trochę przewidywalna, ale jakoś nie mogłam się do niej przekonać.
Oto przykład jak trudne, bolesne tematy można przedstawić dobry i mądry sposób, bez patosu i bez trywializacji. Wątek pasji czytelniczej dodaje smaku tej lekturze.
Dawno nie czytałam książki, która wygrałaby z nocną burzą i pośpiechem codzienności. Dawno też nie czytałam książki, którą pochłonęłabym jednym tchem w pół nocy i pół poranka. Zachęcona tytułem (w końcu sama prowadzę poniekąd podobne stowarzyszenie) i zniechęcona wydaniem, które wskazywałoby na tanie romansidło, trochę w stylu Nicholasa Sparksa (którym swego czasu również nie gardziłam), zostałam wchłonięta (!) przez "Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek". To książka urocza i pięknie napisana (w tym bardziej ciekawa, że w formie listów). Atmosferą przypomina coś pomiędzy "Anią z Zielonego Wzgórza" a "Smażonymi zielonymi pomidorami". Mimo opisów okrucieństw wojny, dobroć jaka bije od bohaterów wywołuje całą gamę pozytywnych uczuć. Nawet jeśli po części dobry styl pisania autorek jest zasługą tłumacza, to wszystkim twórcom należą się brawa. W tym pisarstwie nie ma nic wymuszonego - wydarzenia, historie, portrety bohaterów, a nawet ich indywidualne style pisania listów - wszystko w czasem klaruje się w sposób tak naturalny, że aż trudno uwierzyć, że to tylko literacka fikcja.
Ach! I boska, choć niestety zmyślona historia o Oskarze Wildzie! Podobnie jak historia o tym jak w kontekście traktowania książek, należy (lub nie należy!) dobierać życiowych partnerów.
Ciepła, optymistyczna powieść o przyjaźni zrodzonej w czasach wojny, o kojącej i jednoczącej mocy książek i o ludziach, których połączyło zamiłowanie do literatury. Długo się zbierałam do tej książki - odstraszała mnie forma listów. Niepotrzebnie. Efekt taki, że nie mogłam się oderwać już od pierwszych stron i nie odłożyłam aż do przeczytania ostatniej. A po zakończeniu ogarnęła mnie tęsknota za bohaterami, historiami, anegdotami i sielskością (mimo dramatów i okropieństw wojny), jaką wprowadza w życie przyjaźń.
Przeczytane:2020-10-15, Ocena: 6, Przeczytałam,
„Stowarzyszenie miłośników literatury i placka z kartoflanych obierków” to powieść epistolarna. Główna bohaterka Juliet Ashton jest młodą pisarką, poznajemy ją, gdy kobieta objeżdża Anglię promując swoją książkę i zarazem szukając pomysłu do następnej. Przypadkiem dowiaduje się o małej wyspie Guernsey, na której istnieje dziwne Stowarzyszenie miłośników literatury i placka z kartoflanych obierków. Powołali je podczas wojny rolnicy i gospodynie, by uratować kilka osób przed aresztowaniem. Juliet chcąc dowiedzieć się, jak najwiecej o stowarzyszeniu, wyspie oraz ludziach tam zamieszkujących postanawia ich odwiedzić i także tam napisać swoją drugą powieść.
Ta historia totalnie mnie oczarowała. Począwszy od uroczych bohaterów, malowniczej wyspie, a skończywszy na samej fabule książki. Całą historie poznajemy poprzez listy, które piszą siebie nawzajem bohaterowie tej historii, dlatego film jak dla mnie jest idealnym dopełnieniem całej tej historii. Dlatego ja serdecznie polecam sięgnąć po książkę i film💗
„...nie ma dla mnie milszego zajęcia niż buszowanie w księgarniach. Od lat tam chodzę i zawsze wyszperam książkę, której szukam - oraz trzy inne, o których nie miałam pojęcia, że chce je nabyć”