Młody Jim de Griz - Stalowy Szczur wdaje się w kolejną kosmiczną awanturę. Z fałszywą legitymacją prasową w kieszeni podąża na otwarcie nowej mennicy na planecie zwanej Kuźnią Złota. Szybko jednak zostaje zdemaskowany, uwięziony i skazany na karę śmerci. Z pułapki wydobywają go przedstawiciele Ligi Galaktycznej, ale za ocalenie życia stawiają mu twarde ultimatum. Żądają, aby odzyskał tajemniczy artefakt - świadectwo obcych cywilizacji - któy znalazł się w rękach mieszkańców Liokukake, ludzi nie chcących się podporządkować prawom galaktyki i zagrażających pokojowi. Jim de Griz, aby stworzyć zasłonę dymną dla swego zadania, montuje kapelę rockową Stalowe Szczury i jako jej lider rusza na niebezpieczną międzyplanetarną wyprawę...
więcej
Informacje dodatkowe o Stalowy Szczur śpiewa bluesa:
Wydawnictwo: Amber
Data wydania: 1995 (data przybliżona)
Kategoria: Fantasy/SF
ISBN:
Liczba stron: 264
Kup książkę Stalowy Szczur śpiewa bluesa
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Stalowy Szczur śpiewa bluesa - opinie o książce
Inne książki autora
Galaktyczne sny
0
Najnowszy zbiór w dorobku Harry'ego Harrisona, zawierający nowe, nigdzie jeszcze nie publikowane opowiadania o Billu Bohaterze Galaktyki, który tym razem...
Na zachód od Edenu
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Epoka lodowcowa. Zmieniający się gwałtownie klimat zmusza ludzi i dinozaury do migracji. Gatunki, które dotychczas nie wiedziały o swoim istnieniu, stają...
Przeczytane:2019-02-08, Ocena: 4, Przeczytałem, Mam, 52 książki 2019,
Czytając w kolejności wydawania książek o przygodach Jima di Griza mamy małą retrospekcję. Ojciec rodziny znów jest młody i mamy okazję poznać jedną z jego wcześniejszych akcji. Otóż Jim próbuje ukraść kredytki o wartości pół miliona każda. Wpada w łapy policji, która chce go skazać na śmierć. Bez sądu. Na szczęście potrzebny jest ktoś, kto poleci na paskudną planetę przestępców i zdobędzie cenny artefakt. Jim ma na to 30 dni, bo po tym czasie zabije go podana trucizna...
Książka jak zawsze lekka, łatwa i przyjemna - typowy Stalowy Szczur. Oczywiście Harrison miał kilka dojrzalszych utworów, ale tę serię zawsze będę kochał niekłamaną miłością...