Smutek cinkciarza
Sylwia Chutnik

kingaczyta.blogspot.com Po książki z tej serii sięgam w ciemno. Bardzo podoba mi się sam pomysł na nią oraz fakt, że są historie związane z prawdziwymi wydarzeniami. "Smutek cinkciarza" to kolejny tytuł, który przeczytałam. Kolejny, ale pierwszy, który mnie zawiódł. Rozczarowała mnie mocno ta książka, ponieważ po przeczytaniu jej opisu miałam nadzieję na historię zbrodni i właściwie nie oczekiwałam niczego innego. Tymczasem otrzymałam coś, czego nie do końca potrafię nazwać. Generalnie podczas czytania stale zastanawiałam się, kiedy w końcu przeczytam coś o tej zbrodni oraz czy ja w ogóle mam w rękach dobrą książkę. Bo zbrodni nie było, i nie było, aż w końcu się pojawiła - na praktycznie ostatnich stronach. Nie ukrywam, że jestem rozczarowana, tym bardziej, że przez całą resztę się porządnie wynudziłam i ze zniecierpliwieniem przewracałam kolejne kartki. Jeżeli chodzi o tematykę zbrodni to książka zasługuje na porządną naganę. Autorka skupiła się za to na przedstawieniu historii życia warszawskiego cinkciarza Wieśka i jego rodziny w czasach PRL. Klimat został świetnie oddany, można było poczuć wszechobecną biedę, szemrane interesy, a wplatane w treść słowa popularnych w tym czasie piosenek są fajnym urozmaiceniem. Chociaż mnie się nie podobała, to uważam, że byłabym niesprawiedliwa, gdybym definitywnie ją odradzała. Myślę, że "Smutek cinkciarza" spodoba się osobom, które chciałaby poczytać o życiu w czasach PRL, poczuć ten klimat. Jednak na rozbudowany wątek zbrodni, nagłe zwroty akcji nie ma co liczyć.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Najnowsza książka Sylwii Chutnik na pewno nie rozczarowuje. Wręcz przeciwnie! Jest to brawurowo napisana opowieść o życiu i śmierci warszawskiego cinkciarza, Wieśka. Autorka świetnie opisuje środowisko, w którym obraca się Wiesiek: cwaniacy, handlarze walutą, prostytutki, tancerki erotyczne, wreszcie milicyjni tajniacy. Wiesiek to rozrywkowy facet, uwielbiający dancingi, potrafiący się bawić. Zarabia na handlu walutą, na "wałkach" - cześć pieniędzy odkłada (zakopuje w Lasku Bielańskim, trochę daje na przechowanie Zośce, swej dawnej ukochanej, która obecnie ma kłopoty z głową...) Za resztę pieniędzy baluje: chleje wódkę i bawi się na dancingach. Wiesiek ma rodzinę, którą "założył" trochę przypadkiem - zaliczył wpadkę z Jadźką. I chociaż początkowo nawet nie chce myśleć o ślubie, to później jest zadowolony z tego, że się z Jadźką, dziewczyna sprytną i obrotną ożenił. Czy Jadźka jest zadowolona? Ona chyba się nad tym nie zastanawia, jak wiele kobiet "dźwiga swoje cierpienie", cierpliwie znosząc bicie i inne wyskoki męża. Myślałam, że w tej książce Sylwii Chutnik nic o wojnie nie będzie. Ale jest wzmianka o dziadku, który przeżył obóz w Auschwitz, no i o tym, jak obóz wpłynął na dalsze losy dziadka (na starość dziadek oszalał). Jakie życie - taka śmierć. Wiesiek po serii niepowodzeń postanawia zmienić zakres swojej działalności. Ma razem z żoną zacząć jeździć za granicę na wycieczki handlowe. Jednak nie zdąży - zostanie zamordowany w niewyjaśnionych okolicznościach w windzie, w swoim bloku. Poszlaki wskazują, że morderstwa mógł dokonać syn cinkciarza, Jacek. Jednak ostatecznie nie został on skazany, a śledztwo zostało zamknięte. "Smutek cinkciarza" to wierny obraz tamtej epoki, zwariowanego czasu, gdy wszyscy musieli mieć wpisane w dowodzie miejsce zatrudnienia i gdy nie można było legalnie sprzedać i kupić obcej waluty. To doskonały portret warszawskiego półświatka, który zaczynał żyć dopiero wtedy, gdy "normalsi" układali się do snu. To następna bardzo dobra książka Sylwii Chutnik

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzeba by było zacząć od tego, kim był cinkciarz. Według definicji cinkciarz to potoczne określenie osoby, która w okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej prowadziła nielegalny obrót walutami, to znaczy skupowała i sprzedawała dolary amerykańskie, a także inne waluty wymienialne i bony dolarowe PeKaO. Słowo pojawiło się pod koniec lat 50. 

W 2015 roku umorzono śledztwo w sprawie zabójstwa dawnego cinkciarza. Mimo że wszystko wskazywało na syna, nie zebrano wystarczających dowodów. 

Historia opowiedziana jest z perspektywy samego cinkciarza. Książka rewelacynie oddaje klimat PRL-u. Przedstawia środowisko cinkciarzy, prostytutek, klimat dancingów. Bardzo mi się podobało. Ciekawe postacie, klimat, komizm sytuacyjny. Polecam. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wysłuchałam audiobooka w znakomitej interpretacji Zbigniewa Buczkowskiego. Lektor - mistrzostwo świata, sama historia też świetna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)