Słodkie łzy Nadii
Anna Wojciechowska

Książka to historia Nadii, która was wzruszy. Nie należy do długich ale jest dość smutna, choć zakończenie napawa nas nadzieją. 
   
Tytułowa bohaterka Nadia to młoda dziewczyna, która wychowuje się w patologicznej rodzinie. Ma problem nie tylko z nauką, ale i świadomością, że odstaje od reszty rówieśników. Matki nie stać na nowe ubrania, w domu brakuje nawet na jedzenie a ojciec to alkoholik i narkoman. Wszystko się zmienia, gdy ojciec pobił matkę. Nadia trafia do domu dziecka gdzie jako 15-letnia dziewczyna zostaje adoptowana przed dwójkę bogatych ludzi. Szybko okazuje się, że je rodzice zastępczy (tu trochę nieścisłości w nazewnictwie, bo mowa o adopcji na przemian, że to rodzice zastępczy) nie są idealni. 

Z czasem Nadia dorasta i zakochuję się z wzajemnością w Adamie swoim ojcu zastępczym. Gdy wszystko układa się jak najlepiej, planują ślub Adam ginie z rąk mężczyzny, który mu groził. Nadia traci nie tylko ukochanego ale także i dziecko, o którym nie miał pojęcia. Odcina się od świata na pół roku, topiąc smutek w alkoholu. Ze smutku i cierpienia wyciąga ja przyjaciółka Iza, która est dla niej oparciem. Poznaje także sąsiada Oskara, który świadomie czy nieświadomie pomoże jej wyjść na prostą. Na terapii pozna także Dawida, brata bliźniaka Adama, o którym nie miał pojęcia. Kim jest Dawid? Jaka role odegra w życiu Nadii? Czy Nadia odnajdzie szczęście? Czy Oskar wypełni jej serce radością? 

Książka jest dość emocjonalna. Nie należy także do łatwych w czytaniu. Porusza wiele tematów, także tych dość kontrowersyjnych. Mamy tu także erotyk, dużo przemyśleń, wątków, choć są one przedstawione pobieżnie. Mamy także wątek kryminalny. Wszystko to sprawi, że książka jest inna niż się nam wydaje na początku. Postacie są świetnie opisane i wykreowane. Zarówno Adam, Kinga, Iza , Oskar, Edyta czy Dawid są nietuzinkowi. Autorka także nas zaskoczy zwłaszcza postacią Dawida. Początkowo myślałam, ze to będzie fajna postać a tu takie bratki na koniec. W książce świetnie jest budowane napięcie. Mamy ty kilka wątków, ten sprzed domu dziecka, okres, jaki w nim spędziła Nadia, ten po kotnym trafia pod opiekę Zielińskich, jej dorosłość i budowanie w związku z Adamem, oraz ten ciemny okres po jego śmierci, by na koniec pokazać nam, że po deszczu zawsze wychodzi słońce. Oprócz tego mamy porwanie, wątek kryminalny i świetnie opisane sceny erotyczne. 

Zakończenie optymistyczne. Nadia odnajduje swoją drogę, która nie była łatwa. Od życia dostała wiele kłód pod nogami ale podniosła się.  Jeśli szukacie nietuzinkowej historii to "Słodkie łzy Nadii" są dla was idealne. Tylko uprzedzam, ze bez chusteczek się nie obędzie. Polecam,

„Słodkie łzy Nadii” to literatura obyczajowa z nutką romansu autorstwa Anny Wojciechowskiej. Główną postacią jest Nadia-dziewczynka, która nie miała łatwego życia. Wychowana w rodzinie pełnej przemocy, biedy oraz alkoholu, po tragicznej sytuacji trafia do domu dziecka. Dziewczynka pragnie jedynie zaznać szczęścia, miłości i stabilnego domu. Los się do niej uśmiecha, trafia do bogatej rodziny zastępczej, początkowo wygląda to, jak los na loterii. Jednak ciągła nieobecność pana domu jest zadziwiająca, do tego wkrótce dochodzą zdrady i schadzki jej zastępczej matki… Nadia współczuje mężczyźnie niewierności jego żony, jednak z czasem czuje do niego coś więcej… jak ta historia się potoczy? Co czeka Nadię oraz małżeństwo Zielińskich?
Do sięgnięcia po tę książkę przekonał mnie opis i motyw nietuzinkowego romansu. Bardzo współczuję małej Nadii, bo to, co przeżyła to historia, która dotyka wielu młodych ludzi. Rodzice, jeśli można ich w ogóle tak nazwać, fundują małemu dziecku piekło, a takie szkraby chłoną wszystko, całą tę negatywną energię, jak gąbki. Te sytuacje pozostawiają traumy i blizny w ich psychikach, które mogą oddziaływać na lata i wpływać na dorosłe życie takich osób. Książka porusza bardzo ważną, aczkolwiek trudną tematykę. W trakcie czytania chwilami gubiłam się w opowieści, wydawało mi się, że jest pisana zbyt szybko. Jednak po przeczytaniu całości podzieliłabym książkę na trzy części, które osobno mogą być nie zrozumiałe, a jako całość stanowią piękną historię. Wraz z czytaniem "Słodkie łzy Nadii", nie tylko pokonujemy kolejne rozdziały, co kolejne etapy życia Nadii. Towarzyszymy jej w tej trudnej przygodzie, jaką jest życie. Początkowe rozdziały są o małej Nadii, która zaznała pierwszych cierpień w życiu, pierwszych rozczarowań. Następne to Nadia nastolatka/ mała kobieta, która jest wybuchowa, romantyczna, czasem irracjonalna, nieprzemyślana, szybka i energiczna. Końcowe rozdziały to Nadia, która dorosła, pokonała już wiele trudności, jest bardziej zdystansowana, spokojna, przemyślana, po prostu dojrzała. Czytając tę historię nie poznajemy tylko opowieść o dziewczynie, a towarzyszymy jej w dorastaniu i zmianie, którą przeżywa. Wielokrotnie przy tym, śmiejąc się, wzruszając, w pewnym momencie zbierałam swoją szczękę z podłogi w efekcie zaskoczenia. Książka jest prawdziwym emocjonalnym rollercoasterem, ze śmiechu poprzez zaskoczenie, a następnie łzy. Autorka ma świetny, delikatny i bardzo przyjemny styl, dzięki czemu bardzo gładko się czyta, a historia porywa nas w swój wir, czytamy ją jednym tchem. Postacie w lekturze są bardzo ciekawie wykreowane, są głębokie, ale nie przerysowane, mają swoje zalety, ale i wady, oraz przyziemne problemy, jak zwykli ludzie. Podsumowując lektura przypadła mi do gustu, a Wam polecam zapoznanie się z tą pozycją. Ostrzegam wrażliwych czytelników, by zaopatrzyli się w ciepłą herbatę oraz pudełko chusteczek…

"Słodkie łzy Nadii" Anna Wojciechowska Wydawnictwo Oficynka to historia młodzitkiej Nadii, która musiała stawić czoła wielu przeciwnościom, aby odnaleźć szczęście.
Każdy od czasu do czasu boryka się z jakąś stratą. Jednak jedne są bardziej bolesne, towarzyszą Nam wtedy bardzo silne i trudne emocje.

"Od samego początku nie miałam prostego życia. Ciągle szłam pod górkę. Byłam niczym Syzyf, który bezskutecznie próbował wtoczyć głaz na szczyt".

Nadia nie miała w życiu lekko. Zabrana do domu dziecka, musi stawić czoła wielu przeciwnościom. Dopiero adopcja przez bogatą rodzinę Zielińskich, jest wielkim darem od losu. Dziewczyna ma wszystko od extra ciuchów, po prywatną szkołę, gdzie może spokojnie się uczyć, przygotowując się do matury za dwa lata. Niestety sielanka nie trwa zbyt długo, małżeństwo opiekunów nie jest tak idealne jakby się wydawało. Matka zastępcza Kinga zdradza swojego męża, który ucieka w pracę. Nadia bardzo współczuje Adamowi i zaczyna darzyć go uczuciem. Czas mija, dziewczyna oddala się od Kingi. Adama zajętego pracą ciągle nie ma. Wszystko się zmienia pewnego wieczoru, kiedy Nadii grozi niebezpieczeństwo.

"Przetrwałam już tak wiele i nie sądziłam, że kiedyś mogę się poddać. Strach nie mógł wygrać. Nie miał prawa przejmować władzy nad moim życiem".

Jakie niebezpieczeństwo grozi dziewczynie? Czy Kinga i Adam dojdą do porozumienia? Czy Adam odwzajemni uczucie Nadii? Z jaką stratą będzie musiała się pogodzić dziewczyna?

"Bolał mnie każdy milimetr ciała. W środku byłam pusta... Teraz cierpiałam o wiele bardziej. Umierałam, ale bardzo powoli..."

"Słodkie łzy Nadii" to książka przepełniona wieloma emocjami. Rozpacz, strach, wstyd, miłość to niektóre z nich.
Poczucie bycia ważnym i kochanym jest istotnym elementem w Naszym życiu. Niestety jedno małe wydarzenie może zachwiać nasz spokój i bezpieczeństwo. Właśnie z takimi problemami musi zmierzyć się główna bohaterka. Jakie nadzieje, marzenia, wartości zostały pogrzebane wraz z tym wydarzeniem musicie się przekonać czytając książkę.

Mówi się, że człowiek doświadcza tylko tylu trudnych wydarzeń ile jest w stanie znieść. A że życie nigdy nie oszczędzało bohaterki, śmiało można powiedzieć, że to książka o kobiecie nad wyraz silnej. Ukazuje jak przeciwności losu mogą złamać, podciąć skrzydła ale dzięki uporowi oraz dobrym ludziom wokół, zawsze znajdzie się siła by się podnieść i ruszyć dalej. To książka o drugich, a nawet trzecich szansach na pokierowanie swojego losu. O etapach dobrych i złych, które uczą i kreują naszą bohaterkę. O żałobie, przeszywającej tęsknocie, samotności. Ale również o cudownych ludziach, miłości, której nie można zniszczyć, przyjaźni i wsparciu, które bywa jedyną motywacją by nadal trwać.

"Słodkie łzy Nadii" to książka o młodej dziewczynie, natomiast nie zaznamy tu infantylności nastolatki, rozkapryszenia czy niezdecydowania. Bowiem Nadia, z uwagi na swoje doświadczenia jest nad wyraz dojrzała, co odczuwa się podczas lektury i współgra z narracją. A jaka jeszcze jest główna postać tej historii? Przede wszystkim niezwykle odporna na wszelkie ciosy od losu, choć sama nie do końca zdaje sobie z tego sprawę. Ambitna i samowystarczalna, posiada własną dumę i nie chce być niczyim ciężarem. Nosi w sercu wiele bólu i odrzucenia, które sprawiają, że z czasem coraz bardziej obawia się wpuszczać do niego kogoś więcej, mając w pamięci ile cierpień i rozczarowań sprawili jej inni. Ponadto jest zdolna, ma zacięcie artystyczne i niczego jej nie brakuje, choć sama niekoniecznie postrzega siebie w ten sposób. Przede wszystkim jednak Nadia jest spragniona miłości, bezinteresownej i bezkresnej, której w młodym życiu nie dane jej było zaznać.

Wraz z Nadią brniemy przez kolejne wydarzenia w jej życiu i równie emocjonalnie podchodzimy do wszystkiego, co ma miejsce. To zdecydowanie nie jest łatwa opowieść, a z drugiej strony fabuła poprowadzona jest zaskakująco i nie sposób przewidzieć zakończenia. Podobnie jak w życiu, plany mają to do siebie, że ewoluują i trzeba je na bieżąco dostosowywać do sytuacji, tak i tu zastajemy podobne realizm. Dzięki całemu poprowadzeniu życia Nadii, często w dość brutalny i smutny sposób, nie można tej książce odmówić bardzo rzeczywistego przekazu. Autorka umiejętnie ukazuje w całej historii, że życie ma wzloty i upadki i największą sztuką jest manewrować wokół nich tak, by wyciągnąć z tego na przyszłość jak najwięcej w postaci zarówno dobrych wspomnień jak i lekcji. Przestrzega, że ludzie są różni i należy zawsze starannie obdarzać zaufaniem ale też jasno udowadnia, że człowiek nie jest czarno-białą postacią i nie zawsze można go jednoznacznie ocenić. To lektura pełna przekazu, ciekawych wątków i postaci. Zapewnia wiele różnego rodzaju emocji, od namiętności po miłość, od łez po smutek rozdzierający serce. Wszystkim lubującym się w dobrze skrojonych powieściach obyczajowych z pewnością przypadnie do gustu.