Siła marzeń. Życie w One Direction
autor nieznany

Hej Directioners czytałyście już biografię chłopców ? Jak wrażenia ? Muszę powiedzieć, że u mnie wspaniale, cieszę się, że postanowili ją wydać. Dzięki temu dowiedziałam się nowych rzeczy o moich idolach J To już druga biografii 1D i mam ochotę na jeszcze więcej. Powiem, że spodziewałam się czegoś innego, ale ta biografia mogę powiedzieć, że jest żywa. Chłopcy napisali swoją biografię, ponieważ chcieli, żeby ich fani dowiedzieli się o nich czegoś więcej i według mnie to się im udało. Jeżeli jeszcze nie czytaliście ,, Siła Marzeń Życie W One Direction '' wydawnictwa Feeria, to powinniście to zmienić i przeczytać ją jak najszybciej. Ta książka pokazuje, że chłopcy nie udają jakiś div, tylko wciąż są tymi samymi osobami, co przed X Factorem i według mnie powinni przeczytać ją nie tylko fani, ale również osoby, które ich nie szanują i obrażają, bo według mnie dzięki tej książce dowiedzieliby się, że oni tak jak wszyscy mają wielkie marzenia i na szczęście udaje się je im spełnić... Trudno uwierzyć, ile zmieniło się u nas w ciągu tylko paru miesięcy - od pierwszego spotkania pięciu chłopaków, którzy wcześniej nie mieli o sobie pojęcia, do finału brytyjskiego X Factora, wyjazdu w pierwszą trasę koncertową, nagrania albumu i wypuszczenia naszej własnej muzyki. Napisaliśmy tę książkę, abyście mogli nas naprawdę poznać, dowiedzieć się, skąd pochodzimy i dokąd dalej idziemy. To nasza dotychczasowa historia jako One Direction. Jesteśmy wdzięczni, że możemy się nią z Wami podzielić. ,, Można bez przesady powiedzieć, że przechodzimy właśnie najlepszy okres w swoim życiu i że nie byłoby go, gdyby nie Wy. Dzięki za całe niesamowite wsparcie od Was '' Taki jest właśnie opis ich książki. Biografia została podzielona na 5 rozdziałów i ukazuje ich uczucia i historie w ich własnym świetle. Pierwszy rozdział dostał oczywiście nasz Hazza. Opisuje w nim swoje Szczęśliwe dni, a dokładniej pokazuje swoje dzieciństwo, rodzinę i opowiada o swoich lokach J Opowiada o X Factorze i Bożym Narodzeniu, ale również o planach na przyszłość. A oto fragment : ,, Staram się, jak tylko mogę, stać twardo na ziemi, nie chce więc, żeby robiono za mnie rzeczy, które mogę robić sam. Czasem ludzie uważają, że powinni mi przynieść butelkę wody czy lunch, ale potrafię sam sięgnąć po wodę, więc czemu mieliby to robić ? To miłe, jeśli ktoś jest uczynny, i rozumiem, że kiedy jesteśmy bardzo zajęci i nie mamy czasu pójść po kanapki albo robimy próby na scenie i nie mamy jak sięgnąć po butelkę, ktoś może je nam podrzucić. Ale jeśli butelka jest w lodówce metr ode mnie, mogę sam podejść i ją wziąć '' jak widzicie hejterzy oni są normalnymi chłopakami, którzy szanuję pracę i innych ludzi, a nie jak wy uważacie, że są nic nie wartymi gwiazdkami, to się z wami nie zgadzam. Drugi rozdział należy do Liama. Opowiada on o jego dzieciństwie i o tym, że urodziła się martwy, ponieważ nie działa mu jedna nerka, ale do tej pory ma ją w sobie L. Liam nie był grzecznym dzieckiem, robił z innymi bitwy wodne w łazience i zawsze dostawał ochrzan. Mówi również w tym rozdziale, że można się poddawać i dać się zastraszyć. Trzeba walczyć dalej i grać o swoje życie. Li opowiada również o swoich kontaktach z dziewczynami i widać, że do dobrych one nie należą. Szkoda, że już nie jest razem z Dan, mam nadzieję, że jeszcze się zejdą J Startował w X Factorze wcześniej, ale nie przeszedł i dobrze..przynajmniej jest teraz w One Direction, szczerze ? Nie wyobrażam sobie zespołu bez niego. Skoro u Hazzy był mały fragment, to u Li też się taki należy, więc : ,, Mamy najlepszych fanów, jakich można mieć. Wiem, że pewnie wszystkie zespoły tak uważają, ale na przykład Louis napisał przedwczoraj na Twitterze, że miałby ochotę na płatki Curiouly Cinnamon - i ktoś przyniósł je do hotelu! Zdumiewające. To trochę dziwne, kiedy o 7 rano budzą cię piski zgromadzonych dziewczyn, ale uwielbiamy to. '' Trzeci rozdział zarezerwował nie kto inny, jak nasz Louis. Opowiada on o swoim dzieciństwie, tak jak wszyscy chłopcy, ale musi dodać, że miał wielkiego hopla na punkcie Power Rangersów J Lou zmieniał w dzieciństwie szkołę 2 razy, a potem nie zdał egzaminów, więc musiał znowu ją zmienić na tą pierwszą, w której tak bardzo nie chciał być. Był i jest wielkim imprezowiczem, więc dla niego najważniejsza jest dobra zabawa. Opowiada o swojej rodzinie, ale najbardziej o mamie, bo jest ona jego najlepszą przyjaciółką. W dzieciństwie zagrała małe rólki w filmach i serialach, ale pozostał taki sam jak wcześniej i dopiero gdy połączono go w zespół z Niallem, Harrym, Zaynem i Liamem odniósł sukces. Gdy był na przesłuchaniu do X Factora, myślał, że nie przejdzie dalej, bo był pewien, że źle zaśpiewał piosenkę, ale na szczęście mu się udało. Louis jest największym bałaganiarzem w całym zespole J Chłopcy opowiadają o swoich dziewczynach, więc Lou nie mógł być gorszy i oczywiście podzielił się z nami swoimi wspomnieniami odnośnie pierwszej dziewczyny i pocałunku. Opowiada również o swoich planach na przyszłość i rozmyśla nad aktorstwem. A oto fragment z książki : ,, Po owocowej bitwie wyskoczyłem do toalety, a kiedy wróciłem, Vicky, asystentka menadżera trasy, właśnie weszła do nas i zobaczyła cały ten bajzel. Rżnąłem głupa i powiedziałem : ,,Co to jest, Vicky? Nie mam pojęcia, co tu się stało, bo nie było mnie w garderobie, ale czekaj, pomogę ci posprzątać''. Zacząłem jej pomagać, ale nie mogłem przestać zerkać na Zayna i uśmiechać pod nosem. W tym czasie Vicky zaczęła mi wylewnie dziękować, więc całkiem mi się upiekło '' to bardzo ciekawe, ponieważ to Lou zaczął to bitwę smile Skoro opowiadam o każdym z poprzednich rozdziałów, to trzeba opowiedzieć też o czwartym. Opowiada on o życiu naszego kochanego Irlandczyka Nialla. Dorastał on w małym miasteczku Mullingar i to właśnie tam spędziła swoje dzieciństwo. W swojej części opowiada o znajomych, początkach X Factora. W jego rodzinie każdy wiedział, że Niall zawsze sobie coś podśpiewuje, i nie dziwie się, bo chłopak ma talent. Niall mówi o spotkaniu Katy Perry i swojego idola Michael Buble i właśnie ich spotkanie Mie rozwaliło..haha, macie tu fragment : ,,... Był taki naturalny i tak swobodnie się z nim gadało, że w pewnym momencie usłyszałem, jak mu mówię : ,,Wydałem 200 funtów na bilety na twój koncert w Dublinie, ale potem musiałem z niego zrezygnować przez X Factora''. A on na to : ,,Słuchaj, ile razy będzie chciał bilety na mój występ, daj mi znać i ci załatwię'', ale ja się obróciłem i mówię : ,,Dzięki, Michael, ja chcę tylko odzyskać moich 200 funtów''. Zaczął się rechotać, a ja potem musiałem już iść na sprawdzenie dźwięku, więc chyba nie naobracałem go zanadto. Boże, Nialler ty mnie rozwalasz. No, ale w końcu gaduła z ciebie słodziaku. Potem jest część, w której opowiada on o swoim Bożym Narodzeniu, o pogodzeniu się swoich rodziców i głośnym powrocie do pracy. Tak, właśnie w ten sposób można streścić jego rozdział smile No, i w końcu ostatni rozdział, jak można się domyślić należy on to Zayna. Nasz przystojniaczek opowiada o swoim dzieciństwie i rodzinie. Mówi on, że z każdej strony otaczały go kobiety, więc wie, jak to jest mieć dla nich szacunek. W szkole dobrze mu się powodziło, dostawał dobre oceny z angielskiego i gdyby nie śpiewał to byłby nauczycielem. Zayn dostawał formularz zgłoszeniowy co rok i gdy miał siedemnaście lat mama zmusiła go do jego wypełnienia . Dzięki, tylko dzięki tobie Zayn jest tym kim jest i właśnie dlatego go kochamy, bo nie udaje kogoś innego. Zayn opowiada o swoim pokoju w X Factorze, który dzielił z chłopakami. A oto fragment : ,, Miałem ze sobą cztery torby i dzięki nim cały czas utrzymywałem jakiś porządek. Trzymałem torby na rzeczy do prania i na czyste. Leżały pod łóżkiem w rzędzie z moimi butami. Najgorszym flejtuchem był Louis. Przed pójściem w nocy do łóżka ściągał z siebie ubrania i po prostu rzucał na podłogę. Potem rano się budził, stawał na nich, wyciągał nowe z szafy, a tamte leżały na podłodze przez całe dnie. Wyobraźcie sobie osiem tygodni czegoś takiego. Czasami trochę sprzątaliśmy w pokoju z Liamem, ale zaraz po kilku dniach był dokładnie w takim samym stanie, więc było to raczej bezsensowne''. Och Lou, ty bałaganiarzu smile To już koniec mojego streszczenia, a jeżeli chcecie się dowiedzieć więcej zapraszam do czytania.. P.S. Rozwaliły mnie podziękowania Louisa, cytuję ,,... Ogromne podziękowania dla idiotki w ciąży Lou Teasdale. Jesteś prawdziwym lachonem i popisowo wybrnęłaś z mojej zawstydzającej fryzurki w doniczkę...'' smile

(Kliknij aby rozwinąć opinię)