Siggi. Wyspy Białego Słońca
Berenika Lenard , Piotr Mikołajczak

#współpracabarterowa z EmpikGo

No nareszcie! Mamy to! Dalszy ciąg fascynującej serii "Wysp Białego Słońca"! Pamiętam jak ogromne wrażenie wywarło na mnie "Baldur", wzbudzając ogrom emocji. Czy zatem "Siggi" również mnie zachwyciło? O tak! Z miejsca przepadłam!

Czytajcie, dopóki za oknem panuje zimowa aura. Książka jest idealna na teraz, jeszcze lepiej pozwala się wczuć w mroźne klimaty podczas lektury, a zapewniam Was, że potrafi wejść mocno!

Akcja rozgrywa się trzy lata później. Siggi, poszukiwany w poprzedniej części, zaginiony na Grenlandii wciąż się nie odnalazł... Baldur leci do Nuuk, aby odebrać jego rzeczy. Tyle, że pozornie prosty odbiór spadku po uznanym za zmarłego przeobraża się w smutną spiralę oskarżeń o chciwość. To wszystko sprawia, że w Baldurze narasta pragnienie odkrycia prawdy o Siggim. Gdzie on przepadł? I przede wszystkim, co ma wspólnego z najbardziej poszukiwanym islandzkim przestępcą? Jednocześnie w Reykjaviku w ośrodku ofiar przemocy dochodzi do tajemniczej śmierci trzech kobiet... Czy Baldur odkryje prawdę?

To wielowątkowa powieść pełna tajemnic, rozgrywająca się na wielu płaszczyznach i żeby było ciekawiej także z perspektywy różnych osób. To jest niesamowite jak autorzy połączyli pozornie różne wątki, ostatecznie połączone w całość przez spójną historię.

Autorzy doskonale uchwycili klimat dwóch wysp, turystycznie wyglądających na cudowne, pełnych sprzeczności. Z jednej strony pięknie, malowniczo, surowo, mroźnie, aż włoski w nosie zamarzają wręcz klaustrofobicznie, w kontrze do mrocznych, niszczejących, opustoszałych miejsc, które kiedyś tętniły życiem, a teraz toczy je zgnilizna. Tak łatwo tu przesiąknąć smutkiem. Szarawa codzienność mieszkańców tych wysp, nie jest usłana różami. Poruszone są tu trudne tematy, takie jak kruche relacje międzyludzkie, przemoc domowa, imigracja, alkohol, czy narkotyki.

To historia o strachu, wyobcowaniu i samotności, zwłaszcza na obczyźnie. Nieważne, gdzie jesteśmy, przeszłości nie da się wymazać, zawsze kładzie się cieniem na życiu, jej echa powracają i to w najmniej oczekiwanym momencie. Niewinne zdarzenia sprzed lat zawsze długo rezonują w duszy i ich skutki są odczuwalne wszędzie.

Niezwykle trzymający w napięciu mroczny thriller psychologiczny w konwencji nordic noir, z zaskakującymi zwrotami akcji. Po prostu rewelacja! Czekam na kolejną!Gorąco polecam!
P.S. Książka dostępna także w ebooku i audiobooku!

Pamiętam jak rok temu czytałam Baldura odkrywając dzięki temu Islandię i inspirując się do tego stopnia, że później oglądałam o niej sporo dokumentów. Na koniec recenzji dodałam jedno zabrakło mi wyjaśnienia co stało się z Siggim.
Teraz mam odpowiedź, Siggi czekał po prostu na rozwinięcie swojej historii w drugiej części książki.
Zacznę od tego, że autorzy mają niesamowitą umiejętność opisu przyrody i klimatu, wręcz czuje się ten porywisty wiatr i krople deszczu na twarzy. Człowiek od razu zagłębia się w mroczną historię pełną mgieł i walki o przetrwanie. Tym razem przenosimy się na Grenlandię, która potrafi być piękna niczym królowa lodu, ale tak samo niebezpieczna.
Baldur, którego poznaliśmy w pierwszej części leci odebrać rzeczy swego przyjaciela, który został uznany za zmarłego. Jak ma w zwyczaju zaczyna węszyć, a jego dziennikarski nos w końcu doprowadza go do ludzi, którzy jako ostatni widzieli jego przyjaciela. Czy Baldur odkryje co stało się z Siggim? Czy Siggi nie podda się arktycznym nocom? Jaki związek ma jego przyjaciel z najbardziej poszukiwanym w całej Islandii przestępcą? Tego wszystkiego dowiesz się z tej książki.
Osobiście przyznam, że liczyłam że Siggi podzieli los kota :) a jaki dowiecie się z książki.