Ścieżki Eyth. Śmierć nas Poprowadzi

 

Przy czytaniu cały czas towarzyszyły mi bardzo pozytywne emocje. Autor zaskakuje swoim debiutem. Jakość powieści, rozbudowany świat, dopracowane postacie i ich charaktery to kawał dobrej roboty!

 

Z początku ilość postaci może trochę przytłoczyć, ale z biegiem wydarzeń jest coraz lepiej. Przez to że bohaterowie nie są płytcy, nie zlewają się w jedną postać, dlatego łatwo ich odróżnić.

 

Jejku! Ta książka tak mocno nastroiła mnie na fantastykę! Różne rasy, magia, świat i bogowie niczym ze Śródziemia stworzonego przez J.R.R.Tolkiena.

 

Chwilami nie mogłam wytrzymać napięcia i autentycznie siedziałam i czytałam, dopóki akcja nie zwolniła! Czasami denerwowało mnie zachowanie bohaterów, ale o to właśnie chodzi. Aby wczuć się w książkę. Do tego dochodzi wątek romantyczny, który subtelnie pozwala odpocząć od zimna i chłodu panującego na ziemiach Querth.

Polecam książkę starszej młodzieży, bo jednak sceny walki są dokładnie opisane.

 

Uwielbiam wczuwać się w historię i przenieść do innego świata. Właśnie za takie odczucia i wspaniałą przygodę mogę podziękować @michal_kozlowski_autor z tego co mi wiadomo, to dopiero początek świetnej serii, która zaprowadzi nas w odległe czasy Querth i pozwoli poznać od każdej możliwej strony

 

 

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Śmierć nas poprowadzi" to pierwsza część cyklu ,,Ścieżki Eyth" i zarazem debiut literacki autora Michała Kozłowskiego. Historia opowiada o dwóch bardach: elfce Gensefael i niziołku Pipperze, których pragnienie przygód i szukanie własnej drogi popycha ku tajemniczej i budzącej trwogę grupie podróżników. Cała historia bardzo mi przypominała sesję rpg ala Dungeons & Dragons. Mamy bohaterów różnych ras i klas. Spotkamy tu elfy, półefy, niziołki krasnoludy, piekłorodną. Mamy maga rzucającego kulę ognia. Ruszają osiągnąć konkretny cel, po drodze napotykają różne trudności, przeciwników do pokonania. Spotkamy nawet mimika. Jedną z postaci, która poznajemy na końcu, nie chcę tu za dużo zdradzać, miałam nawet ochotę nazwać mistrzem gry. Można więc powiedzieć, że mamy do czynienia z bardzo klasycznym fantasy ze znanymi nam postaciami. Nie jest to oczywiście nic złego, jednak parę rzeczy mi się nie podobało i od nich zacznę. Cel całej historii wydawał mi się za bardzo oddalony. Na początku przez długi czas w ogóle nie wiemy, do czego zmierza ta historia. Idziemy znaleźć źródło mocy, po drodze atakują nas wilki, Yeti, gdzieś musimy znaleźć schronienie na odpoczynek. Dobry materiał na scenariusz gry, ale już nie do końca książki. Do przodu pcha jedynie chęć odkrycia, po co to wszystko. Dlaczego bohaterowie narażają swoje życie, co z tego wyniknie. Zakończenie wyjaśnia stanowczo za mało. Można wziąć pod uwagę fakt, że najprawdopodobniej będą kolejne części. Na razie jednak brakło mi czegoś, co by trzymało to wszystko w kupie. Bohaterowie pojawiają się i znikają, nie odgrywając aż tak znaczącej roli. Nawet Popper, którego stawiałam na czele z główną bohaterką, bo towarzyszył jej cały czas, okazał się mało ważny. Zaczęłam od krytyki, ale nie powiem, że przy książce się kompletnie wynudziłam. Sytuację ratują bohaterowie. Ich poczucie humoru, wiele zabawnych dialogów. Tworzą się między nimi różne relacje, wrogie i miłosne, dowiadujemy się co nieco o ich przeszłości. Jednak tu też momentami było mi mało, nie wszystko do końca wyjaśnione. Na dodatek każda z postaci miała coś, co drażniło i denerwowało, ale może dzięki temu były bardziej ludzkie. Świat przedstawiony również zasługuje na uznanie. Jednak i tu powiem to samo. Ciągle za mało o nim wiem. Zaciekawia, daje pole do popisu tworzenia ciekawej historii, jednak jest bardzo mocno owiany tajemnicą. Słyszymy o Klęsce, toczących się wojnach, o tym co robią magowie. Jak żyją poszczególne rasy, ale wszystko tworzy więcej pytań niż odpowiedzi. Pozostaje mieć tylko nadzieję, że pojawi się kolejny tom, który opowie nam nie tylko o tym jak potoczyły się dalsze losy bohaterów, ale także objaśni nam historię Qverth i całej magii, która tam istnieje.
Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na te historię skusił mnie opis, przy którym się uśmiałam. Czytając już całość, wiem, że owszem nie zabraknie humoru ale też poleją się łzy. Książkę czyta się dość szybko, nie zabraknie przygody jak i niesamowitych miejsc czy postaci. Jest do tego barwna i wciągając już od pierwszych stron. Z pewnością fanom Tolkiena czy Wiedźmina to się spodoba. Świat przedstawiony jest magiczny, opisy krajobrazu nie raz zapierają dech w piersiach, a akcja toczy się dość szybko i nie ma mowy na nudę. Nie zabraknie też wątku romantycznego...

Narrację prowadzi młoda elfka Gen, która razem ze swoim kompanem niziołkiem Pipperem podróżuje w poszukiwaniu przygód. Młodzi bardowie bawią też ludzi w karczmach, a ich muzyka rozładowuje nawet napięcie spowodowane przybyciem tajemniczych towarzyszy podróży. Nasi bohaterowie postanawiają dołączyć do tajemniczej ekipy, ale nie spodziewają się, że ta przygoda zmieni ich życie. Oboje poznają brutalności świata, będą walczyć ze swoimi koszmarami oraz pragnieniami. W tym momencie zaczyna się ich przygoda życia, ale czy na pewno warto ją przeżyć? I czy na pewno można nowym znajomym zaufać? Z biegiem wydarzeń wyjdzie na jaw także prawdziwy cel podróży, kłamstwa jak i tajemnice tak mocno skrywane przez naszą ekipę.

 

Nie zabraknie walki i ciekawych przeciwników. Z dalszymi stronami zaczniemy też rozumieć naszych bohaterów, zwłaszcza elfa Faeranduila. Zyskał moją sympatię i rozumiałam jego pobudki. Podobało mi się to jak później troszyl się o Gen. Widzimy także, że każdy ma tu swój cel, jak i tajemnicza postać towarzysząca Gen w podróży. Zauważmy, że ktoś pociąga za sznurki i nie do końca wszystko jest takie oczywiste. A końcówka to mnie zmiotła emocjonalnie... Tak się nie robi ? Zapewniam was będzie ciekawie, tajemniczo i niebezpiecznie. Nie zabraknie także intrygi! Jak dla mnie 8/10 ? minusiki tutaj drobne i tylko w moim odczuciu, u was ich może nie być. Plus za słowniczek na końcu bo te nazwy własne trochę mnie pogrążyły ? Jak się szybko czyta to łamańce językowe trochę przeszkadzają ? Jednak całość była świetna i te minusiki nie ujmują w żaden sposób książce

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)