Saga Winlandzka 2
Makoto Yukimura

MANGOWI WIKINGOWIE

Historia wydawania mangi w Polsce zaczęła się wraz z publikacją komiksu poniekąd historycznego (i to na dodatek traktującego o naszym kraju). Wydany na przełomie 1996 i 1997 roku tytuł „Aż do nieba”, bo o nim mowa, nie był jednak zbyt udany i wcale bym się Wam nie dziwił, gdybyście mieli obawy odnośnie podobnych tytułów. Ale niesłusznie. O ile Riyoko Ikeda nie wczuła się zbytnio w klimat Polski, o tyle Makoto Yukimura w swojej „Sadze Winlandzkiej” absolutnie rewelacyjnie wszedł w świat wikingów. I to do tego stopnia, że maga potrafi zachwycić nawet tych, którzy za historyczno-przygodowymi opowieściami, podobnie jak ja, nie przepadają.

Rok 1008. Od trzech stuleci Anglię plądrują najróżniejsi najeźdźcy, a wśród nich, oczywiście, wikingowie. Jednakże to, co na początku IX wieku zaczęło się jako zwykłe grabieże, wraz z upływem lat zmieniło się w inwazję, której cel był prosty – obalić anglosaską władzę. W końcu kraj tak rozległy i zasobny był miejscem, którego pożądało niejedno plemię.
Akcja tomu zaczyna się, kiedy zwiadowca wikingów, młody Thorfinn, ucieka przed angielskimi wojakami. Ranny, zabija ich i wpada do wody. Życie ratuje mu kobieta, która mieszka samotnie z córką. Po starcie syna opiekuje się Thorfinnem, jak własnym dzieckiem, karmi go i ukrywa przed szukającymi go wojownikami, jednak chłopak i tak daje znak swoim do ataku. W rzezi do jakiej dochodzi wkrótce potem, młodzieniec zaczyna dostrzegać prawdziwe oblicze okrucieństwa swoich towarzyszy. Czy jednak zechce mu się przeciwstawić?

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/05/saga-winlandzka-tom-2-makoto-yukimura.html