Rhianna i żelazne psy. Tom 2
Luckett Dave

To... To jest niemożliwe. Żelazo ma być odporne na magię. (s. 61) Poznałam już Rhiannę i odkryty w niej talent - Pierwotną Magię. Teraz pora na kolejne przygody córki kowala z miasteczka Niezdarnych ,,Rhianna i żelazne psy". Tuż przed świtem do kuźni Loysa Wulkana przybywa Eriseth, Eldranka, leśne dziecko z Gaju Arweny. Niesie ona list adresowany do Serenira, czyli do czarodzieja - Magistra Anteusza Astralisa, kanclerza Akademii Czarodziejów i Maga w Radzie Królowej, który czuwa nad edukacją magiczną Rhianny. Arwena wysłała Eriseth, która nie ma magii, żeby nauczyła się rzemiosła Niezdarnych. Kucia żelaza. (s. 28) Loys jest zafascynowany pojętną uczennicą, nowym czeladnikiem. Zapomina swojej córce, a ta staje się bardzo zazdrosna o rywalkę. Postanawia się jej pozbyć. Jest wściekła, a przez to nieostrożna. Porywczość i brak rozsądku doprowadzają do tego, iż Rhianna łamie zasady - ściąga naszyjnik chroniący ją przed nieokiełznaną siłą Pierwotnej Magii, którą... bardzo trudno było okiełznać, bo chciała działać samodzielnie I z dużym rozmachem. Rhianna uczyła się nad nią panować, ale nie było to łatwe. (s. 21) A przy tym bohaterka nie używała zaklęć i talizmanów, tylko studiowała Pierwotną Magię, która pochodziła prosto z ziemi i wody. W kuźni ojca Rhianna przez swą nieostrożność i zazdrość w tajemniczy sposób ożywia dwa wielkie, żelazne psy, które Loys wraz z Eriseth wykuli dla pani Oraczowej. Te psy nie były zwierzętami. Powstały z żelaza, gniewu i magii, więc nie można było stwierdzić, czym są. (s. 71) I tu zaczyna się dynamiczna i nieprzewidywalna akcja, choć i wcześniej nie brakowało zdarzeń i emocji. Zazdrość i wściekłość zamieniają się w płacz i skruchę, a potem muszą zostać przekute w pozytywne rzeczy i emocje. Na drodze stają inni niebezpieczni bohaterowie: Merched Mądra i oddana jej Eldranka Gorsayd oraz kapitan statku Kaldi. Zwrotów akcji nie brakuje, zmienia się postępowanie bohaterek i ich uczucia. Obie dziewczęce postacie przechodzą przemianę na skutek wydarzeń. Dotyczy to także państwa Wulkanów i Astralisa. Wydarzenia w tym tomie są bardziej poważne. Częściej jest tak, że dzieje się coś złego i dziecko może się mniej lub bardziej przestraszyć, choćby mgły czy porwania. Jednak w ostatecznym rozrachunku, jak to w baśniach bywa, wszystko kończy się dobrze. Zakończenie właściwie jest zamknięte, gdyż czuć, ze coś jeszcze się wydarzy. Dzięki tej książeczce dziecko powinno nauczyć się nie tylko odróżniać dobro od zła, ale przede wszystkim negatywne emocje od tych pozytywnych oraz jak postępować, gdy źle się zachowa, gdy coś przeskrobie. Kary wymierzona Rhiannie oraz Merched i Gorsayd bardzo mi się spodobały pod względem wychowawczym. Prawdę za kłamstwa, sprawiedliwość za podłość i dobro za zło. Tak, dobro. (s. 103) Czarodziej, Pierwotna Magia, praca w kuźni czy poruszanie się po lesie w towarzystwie Eldranki to pole do popisu dziecięcej wyobraźni tylko na podstawie plastycznego języka, bowiem w książce brak ilustracji. To magia, która uczy dobra. Ja rozglądam się za trzecim tomem ,,Rhianna i zamek Avalonu".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Rhianna i żelazne psy" opowiada dalsze losy tytułowej Rhianny, która zmaga się z nauką magii. Podczas, gdy ona musi nauczyć się kontrolować swoje moce, do jej domu przybywa dziewczyna mająca zostać uczennicą jej ojca. Od początku między dziewczętami panuje napięcie, które ostatecznie doprowadza do kłótni. Rhianna w złości używa magii w niewłaściwy sposób i ściąga niebezpieczeństwo. Książka od pierwszych stron potrafi zaciekawić. Ukazuje czytelnikowi ciekawy świat, pełen magii i intryg. Całą historię czyta się szybko, nie nudzi, choć momentami pojawia się niedosyt. Chciałoby się więcej pobyć z bohaterami, dłużej obserwować ich rodzące się relacje i żeby konsekwencje złego użycia magii nie były tak proste do przezwyciężenia dla bohaterów. Choć książka skierowana jest dla młodego czytelnika jej skrótowość w niektórych wątkach i tempo nie do końca sprzyjają temu, aby zagłębiać się w ten świat, przezywać wszystko z bohaterami i po prostu móc w pełni cieszyć się przygodą z tą lekturą. Ogólnie powieść jest ciekawa, warto po nią sięgnąć, bo ma interesujące wątki, coś innego, ale daleko jej do porywającej przygody. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)