Raz na zawsze
Andreas Pflüger

Książkę zachwala sama Katarzyna Bonda, reklamując, że zarwała noc, żeby ją doczytać. Ja osobiście nocy nie zarwałam, a nawet odstawiłam książkę 30 stron przed końcem, żeby doczytać kilka innych i dopiero do niej wróciłam. Główna bohaterka to policjantka, która w wyniku nieudanej akcji w terenie zostaje postrzelona i traci wzrok. Częściowo też traci również wspomnienia z tego wydarzenia. Nie poddaje się jednak, szkoli się w walce, wykorzystując pozostałe jej zmysły. Po kilku latach o naszą bohaterkę upomina się seryjny morderca, którego niegdyś aresztowała. Nie porwał mnie styl, główna bohaterka irytowała, zamiast przywiązywać do siebie i swojej historii. Czy faktycznie zapomniała co wydarzyło się podczas feralnej akcji czy po prostu nie chce pamiętać? Ja zostawię bohaterkę w ciemności niewiedzy, darując sobie twórczość tego pisarza.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wow. Dawno nie miałam do czynienia z tak nietypową i świetnie skrojoną postacią, jaką jest główna bohaterka tej powieści, Jenny Aaron. Początkowo może się wydawać zbyt idealna, jednak z czasem autor pokazuje jej ciemniejszą stronę. Jenny należy do elitarnej jednostki specjalnej, która podejmuje się najbardziej skomplikowanych zadań. Nie dość, że jest najmłodszym i najładniejszym członkiem tej grupy, to przewyższa inteligencją, sprytem i sprawnością fizyczną niejednego funkcjonariusza. Lecz pewnego dnia sprawy się komplikują, nieudana akcja sprawia, że dziewczyna traci wzrok, pracę i honor. I miłość. Zdawałoby się, że takie wydarzenie ją załamie. Jednak Jenny wychodzi na prostą. Po odbyciu rehabilitacji powraca do pracy w policji, gdzie pracuje jako ekspert od przeprowadzania przesłuchań. Nie używa białej laski, przeszkody odnajduje za pomocą echolokacji i nadal uprawia sztuki walki. Jako wyznawca bushido nie może się pogodzić z faktem, że zostawiając umierającego kolegę, straciła honor, który może odzyskać jedynie poprzez śmierć. Pięć lat po wypadku jej drogi ponownie krzyżują się z członkami grupy specjalnej, wśród której miała przyjaciół. Ktoś zabija, by zwrócić na siebie uwagę Jenny. Ktoś wyprzedza każde działanie grupy. Ktoś sprawia, że w grupie zaczynają się podziały a życie jej członków wisi na włosku. Zaczyna się walka z nieznanym wrogiem. Początek powieści sprawiał mi kłopoty. Nie mogłam się przyzwyczaić do narracji, która jest specyficzna. Z biegiem czasu przestałam ją zauważać i niepostrzeżenie wciągnęłam się całkowicie w fabułę. "Raz na zawsze" to bardzo dynamiczna książka, w której tempo praktycznie nie słabnie.Przy czym autorowi udało się w między czasie dobrze nakreślić sylwetki bohaterów, zarówno tych głównych postaci, jak i pobocznych. Bohaterowie są nietuzinkowi, choć jak można przewidzieć, każdy z nich skrywa jakąś tajemnicę. Odkrywanie tych tajemnic jest jedną z przyjemności, jakie czytelnik wyciąga z tej powieści. Książka trzyma w napięciu, dużo tu brawurowych walk wręcz, na noże czy zwykłych strzelanek. Nie obyło się również bez pościgów, krwawych morderstw i skomplikowanej intrygi. Choć jest to typowo rozrywkowa książka, poprzez główną bohaterkę sporo odbiega od schematu zwykłej powieści sensacyjnej. I choć autor czasami trochę przegina z umiejętnościami Jenny, to pozostaje faktem, że poznając świat niewidomej osoby, sposoby radzenia sobie w skrajnych sytuacjach i wniknięcie w jej psychikę, sprawiło mi dużo radości. "Raz na zawsze" to ciekawie poprowadzona powieść sensacyjno - kryminalna z elementami thrillera, w której głównym atutem jest główna bohaterka oraz nie tracąca tempa akcja. Przeplatanie teraźniejszych wydarzeń z retrospekcjami z przeszłości pozwala lepiej poznać motywy postaci. Autor umiejętnie lawiruje pomiędzy wydarzeniami, wprowadzając chaos w myśli czytelnika, podsuwając rozwiązanie, by za chwilę udowodnić, że nic nie jest oczywiste. Świetnie się bawiłam i uważam, że jest to bardzo fajna pozycja na jesienny wieczór. U mnie jeden, bo nie mogłam się oderwać:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Duchy przeszłości... Nawiedzają nas wtedy, kiedy najmniej się tego spodziewamy. Potrafią uderzyć z całą swoją siłą, mimo że liczyliśmy na to, że już nigdy się z nimi nie spotkamy. Gnębią nas, dręczą, wykańczają fizycznie, psychicznie i mentalnie. Uwolnienie się od nich nigdy nie jest proste, zwłaszcza, gdy wywarły na nas swoje piętno. Młoda Jenny Aaron jest bardzo utalentowaną policjantką i w zastraszającym tempie zrobiła karierę w policyjnej jednostce specjalnej. Podziwiał ją sam szef, a także koledzy i koleżanki, chodź pod nosem każdy zazdrościł jej posiadanych umiejętności radzenia sobie w najgorszych sytuacjach. Niestety, w takiej pracy wielu rzeczy nie da się przewidzieć, bowiem podczas jednej z nieudanych akcji Aaron straciła wzrok. Wydawałoby się, że jest to najgorsza rzecz, jaka mogła ją spotkać. Błąd. Minęło pięć lat od tamtej chwili, a przeszłość powróciła. Seryjny morderca, który kiedyś został przez nią schwytany, atakuje ponownie. I chce pertraktować tylko z nią. ,,Raz na zawsze" jest drugą powieścią Andreasa Pflügera, niemieckiego pisarza i docenianego scenarzystę telewizyjnego i filmowego. Prezentuje on nam w bardzo dosadny sposób historię młodej policjantki, która mimo tragicznych wydarzeń skutkujących utratą wzroku nie straciła miłości do wykonywanego zawodu. Policyjna jednostka specjalna jest zakorzeniona głęboko w jej sercu, a to, że Aaron nie widzi, wcale nie oznacza, że nie potrafi sobie radzić w życiu - wręcz przeciwnie. Tak silna osoba była w stanie dostosować się do nowej sytuacji, w której postawił ją los. Co ciekawe, wydawnictwo świetnie dopasowało okładkę do głównej bohaterki. Być może to dla niektórych mało znaczący szczegół, ale ja uwielbiam, gdy okładka nawiązuje do treści książki - nawet w delikatny i subtelny sposób. Muszę jednak przyznać, że mam z tą powieścią pewien problem. Przyznaję, że jest napisana doskonałym językiem, a forma i treść są naprawdę dobre i na swój sposób ciekawe. Jednakże mam pewne zarzuty co do samego wykonania. Kocham kryminały, które mrożą krew w żyłach i w interesujący, a wręcz powalający sposób prezentują postać złoczyńcy. Seryjny morderca, który ponownie zaczyna atakować i chce za wszelką cenę dorwać Jenny jest rzeczywiście postacią złożoną, ale czegoś mi w nim zabrakło, prawdopodobnie takiej nutki psychosadyzmu i tajemniczości. Aaron odebrałam jako osobę nieco zamkniętą w sobie, co zapewne wiąże się z jej fizyczną wadą - człowiek po takich przeżyciach zawsze się zmienia w taki czy inny sposób - natomiast nie ukrywam, że jej losy były mi obojętne. Nie byłam w stanie zżyć się z tą bohaterką, podobnie jak i z całą historią. Osobiście uważam, że książka ta bazuje pomiędzy powieścią obyczajową, której głównym wątkiem byłyby perypetie i rozterki głównej bohaterki, a właściwie jej wewnętrzne zagubienie oraz rozdarcie, a powieścią kryminalną, gdzie faktycznie mamy do czynienia z mordercą i akcjami policyjnymi. Myślę, że te dwa elementy są rozłożone po równo, chociaż nie ukrywam, że wolałabym, aby autor bardziej skupił się na tej drugiej części. Nigdy nie lubiłam, gdy w kryminałach było za dużo normalności - takiej rutyny i codzienności, która towarzyszy głównym bohaterom. Wolę się skupić na samym śledztwie, zorganizowanych akcjach i dobrych przestępstwach. Całą historię widziałam nieco jak przez mgłę - nie byłam w stanie się w nią zaangażować na tyle, na ile bym chciała. Mimo tego uważam, że ,,Raz na zawsze" jest świetnym materiałem filmowym - prawdopodobnie wiąże się to właśnie z profesją autora. To taka dobrze skonstruowana historia, której ekranizacja mogłaby wypaść w sposób bardziej wyrazisty. Podczas lektury zabrakło mi scen, w których serce podeszłoby mi do gardła. W powieściach sensacyjnych czy kryminalnych istotnym elementem jest odpowiednie tempo akcji i stopniowanie napięcia, a te dwa elementy niestety nie wypadły zbyt dobrze. Cała powieść wywarła na mnie efekt lekkiego znużenia, chociaż nie jest to powieść zła - być może jako czytelnik wymagam od książek tego typu czegoś więcej. W tym przypadku czuję ogólny niedosyt i takie uczucie, które na pewno każdy z Was zna: ,,Było OK, ale to nie do końca to.". www.bookeaterreality.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

kingaczyta.blogspot.com Jenny Aaron to młoda i utalentowana policjantka, której kariera w policyjnej jednostce specjalnej zapowiadała się niezwykle owocnie. Jednak do czasu. Podczas jednej z akcji w Barcelonie dochodzi do tragicznego wydarzenia, w wyniku którego Aaron traci wzrok. Mimo to kobieta stara się uporządkować swój świat i pozostaje w zawodzie, polegając na pozostałych zmysłach. Od wypadku mija pięć lat, a przeszłość zaczyna upominać się o Aaron. Seryjny morderca, którego kiedyś aresztowała, atakuje i chce rozmawiać tylko i wyłącznie z nią. Aaron rozpoczyna dochodzenie. Sporo tej książce zarzucam, ale nie da się ukryć, że pomysł na stworzenie niewidomej policjantki był strzałem w dziesiątkę i spotkałam się z nim pierwszy raz w literaturze. Autor na przykładzie Aaron ukazuje działanie echolokacji, która pozwala ludziom niewidomym orientować się w otaczającym świecie. Przyznaję, że zainteresowała mnie ta metoda i cieszę się, że przy pomocy tej książki mogłam się o niej dowiedzieć. Jenny Aaron straciła wzrok podczas jednej z akcji. Mimo to nie poddała się i została w swoim zawodzie i to radząc sobie całkiem dobrze. Aaron zdobyła moją sympatię, kibicowałam jej i podziwiałam za świetne radzenie sobie w trudnych sytuacjach. Mam wrażenie, że ta kobieta ma lepszą orientację w terenie niż ja. Nie da się ukryć, że to właśnie ona "robi" całą tą książkę, bo fabuła sama w sobie szczególnie mnie nie zachwyciła. Niestety nie czytało mi się tej książki dobrze. Styl autora kompletnie do mnie nie trafił i nie udało mi się w ogóle wciągnąć; często się gubiłam i nie wiedziałam, o czym w danym momencie autor pisze, bo w samym środku akcji nagle przywoływane są wspomnienia bohaterów. Oj, irytowało mnie to bardzo. W zasadzie czytałam tę książkę bez większych emocji, zerkając, ile stron pozostało mi do końca. Dużo tu opisów, często niepotrzebnych i ogólnie bałaganu oraz chaosu, którego nie potrafiłam w swojej głowie uporządkować. Co tu dużo pisać; ja się zawiodłam, bo spodziewałam się czegoś znacznie lepszego. I chociaż pomysł z niewidomą bohaterką szalenie mi się spodobał, to to jednak za mało, by uratować ten tytuł w moich oczach. Chociaż to nie koniec przygód głównej bohaterki to ja nie wiem, czy chcę sięgać po kolejne książki tego autora, jeżeli oczywiście zostaną wydane w Polsce. Nie mówię nie, bo może dla Aaron zrobię wyjątek, ale na chwilę obecną ten koszmarny styl skutecznie mnie zniechęca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Życie jest szkołą, nauczycielem jest ból." Ciekawa i nietuzinkowa propozycja czytelnicza, mocno zaskakująca profilem głównej bohaterki, sposobem funkcjonowania w otaczającym ją świecie i szczególnymi uwarunkowaniami jej pracy w policyjnej jednostce specjalnej. Bardzo pogłębione portrety psychologiczne postaci, wyraziste charaktery, przekonywujące zachowania, tworzą solidną i fascynującą bazę do przeżywania niebezpiecznych przygód wraz z bohaterami. Kryminał wykorzystuje wiele elementów sensacji, trzyma w napięciu i poczuciu zagrożenia. Intrygująca i wciągająca fabuła stopniowo odsłania przed nami coraz więcej zagadkowych szczegółów z przeszłości bohaterów, jednocześnie świetnie wiążąc je z prowadzonymi mocno rozbudowanymi wątkami teraźniejszości. Mamy wrażenie ciągłości i komplementarności zdarzeń, interesującego zbioru przyczyn i skutków, źródeł i następstw. Odwołania do bolesnych wspomnień, konsekwencji błędnych decyzji, pragnienia zapomnienia, radzenia sobie z wyzwaniami, wyrzutami sumienia, strachem, a także do nienawiści, chęci zemsty, impulsywnych działań, motywów zbrodni i szaleństwa. Przyznam, że takiego kryminału nie miałam jeszcze okazji przeczytać, świeże podejście do koncepcji głównej postaci, policjantki Jenny Aaron. Jesteśmy pod wrażeniem jej bagażu życiowych doświadczeń, traumatycznych przeżyć, nieustannego uporu i determinacji w walce o powrót do pełnej aktywności. Ponownie zmuszona jest zmierzyć się z niezwykle inteligentnym, przebiegłym i niebezpiecznym seryjnym mordercą. Rozpoczyna się gra o życie wielu osób. W rozwiązywaniu trudnego śledztwa zaangażowano cały wydział berlińskiej jednostki specjalnej, kierowany od niedawna przez ambitną kobietę. Autor ciekawie wprowadza nowe intrygujące wątki i pogłębione relacje między bohaterami. Stopniowo ujawnia kolejne tajemnice, wyjaśnia liczne niewiadome, przypuszczalne tło popełnionych zbrodni. Mocno dynamizuje akcję, umiejętnie dorzuca wiele zaskakujących zdarzeń, mocnych akcentów. Tożsamość mordercy znamy niemal od początku, lecz nie ona jest w tej powieści najważniejsza, a sposób i źródła jego szaleńczego postępowania, pogłębione odniesienia do przeszłości tak mocno determinującej obecne sytuacje. Całość zespala unikalny styl narracji, początkowo wydający się mało przyjazny, lecz z czasem świetnie odbierany przez czytelnika. Z ciekawości sięgnę po kolejną książkę tego autora, aby móc jeszcze bardziej odnieść się do jego twórczości. bookendorfina.blogspot.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię)