Raptularz
Urszula Kozioł ;

Tomik poetycki Urszuli Kozioł „Raptularz”,  za który otrzymała w tym roku Nagrodę Literacką Nike,  to przejmujące dzieło pełne zadumy nad życiem, śmiercią i przemijaniem. W swojej formie przypomina notatnik czy szkicownik będący zbiorem luźno splecionych myśli i emocji, które autorka, w wieku dziewięćdziesięciu kilku lat, postanowiła zebrać, by nadać im ostateczny kształt. “Raptularz” odebrałam jako poezję pożegnania, pełną świadomości nieuchronności końca, jednocześnie głęboko zakorzenioną w tęsknocie za tym, co przemija. Centralnym motywem zbioru jest refleksja nad starością, odchodzeniem i utratą. W wierszach poetki czuć zmęczenie życiem, ale i pewien rodzaj ulgi, wynikający z pogodzenia się z nieuchronnym. Teksty, takie jak „Z niczym tu przyszłam” czy „Odprowadź mnie”, przepełnione są poczuciem pustki, ale też melancholią i delikatną akceptacją, które ukazują autorkę jako osobę godzącą się z cyklem życia. Słowa poetki przypominają o naszej skończoności, a przy tym stawiają fundamentalne pytania o sens istnienia. Nie brakuje tu także wspomnień, które wracają z gorzką świadomością ich utraconego piękna Urszula Kozioł w niezwykle szczery sposób pisze o śmierci ukochanego i pustce, która po nim pozostała – stracie, która na zawsze zmieniła jej świat. W wierszu „Złudzenia optyczne” poetka stwierdza, że jej pragnienie miłości umarło wraz z jego odejściem. To wyjątkowo

...
(czytaj dalej)