Produkcja masowa
Ewa Kozieradzka

 Macie czasami tak, że okładka lub tytuł sugeruje Wam jedno, a podczas czytania okazuje się, że książka jest zupełnie o czymś innym? Ja miałam właśnie tak w przypadku tej lektury. Spodziewałam się lekkiej historii, a tak naprawdę dostałam prawdziwy rollercoaster emocjonalny. Zaciekawieni? Mam nadzieję, że tak ;) Zatem usiądźcie wygodnie i zapraszam do zapoznania się z moją opinią. 

"Produkcja masowa", to książka, w której głównym bohaterem jest Janek. Na początku poznajemy go jako małego chłopca, który przebywa w domu dziecka. Jest to rozsądny chłopiec, który zawsze wyciąga swojego przyjaciela z wszelkich problemów. Następnie akcja przenosi się o kilka lat, a Janek staje się Janem. Ma żonę Wiktorię oraz córeczkę Julkę, która jest dla niego całym światem. Stara się, by jego latorośl miała jak najlepsze dzieciństwo i była szczęśliwa. Wymyśla jej nawet różnego rodzaju bajki na dobranoc, a potem je opowiada. Ma ułatwione zadanie, bo na co dzień uczy w szkole języka polskiego. Jednak pewnego dnia zostaje zwolniony z posady nauczyciela. Zastanawia się jak i gdzie znajdzie nową pracę. Bo wzięte kredyty, zaciskają na jego szyi coraz ciaśniejszą pętlę... W końcu trafia do firmy Greka o nazwisku Katsaros. I dostaje pracę. Nie spodziewa się jednak, jakiego typu zadania będzie musiał wykonywać... I jak to wpłynie na jego życie.. Jesteście ciekawi? Chcecie poznać bliżej tę historię? Jeśli tak, to sięgnijcie po tę książkę.

Nie zdradzam Wam więcej, bo powiedziałabym za dużo, a nie chcę niepotrzebnie spojlerować. Mogę Wam tylko powiedzieć, że jest to debiut. I to naprawdę mocny. Autorka z impetem przedziera się do świadomości czytelnika. Może być on trochę zniesmaczony tym co czyta, albo nawet przerażony. Choć nie ma tutaj zbyt dużo scen brutalnych, to powiem Wam, że jest to prawdziwy rollercoaster emocjonalny. "Wjeżdża" na psychikę bardzo mocno. Naprawdę. Niech nie zwiedzie Was okładka ani tytuł. To NIE JEST słodka czy cukierkowa historia. Przeciwnie. To powieść o przekraczaniu własnych granic. O tym, co tak naprawdę jesteśmy w stanie zrobić, by przetrwać. Sposób, w jaki Autorka kreuje bohaterów, oraz ciąg zdarzeń wokół nich sprawia, że czytelnik, mimo pewnych oporów, czyta tę historię z rosnącym zainteresowaniem. Dobrze się czyta tę lekturę, choć poruszany temat nie jest łatwy. Pragnę pogratulować Autorce finału tej historii. Niesamowicie mnie on zaskoczył. I można powiedzieć, że całkowicie wywiódł w pole. Absolutnie się tego nie spodziewałam. Gdy skończyłam książkę, zadałam sobie pytania : ale jak to możliwe? Jak to się stało? Czy ja coś przeoczyłam? Ale nie, przecież wszystko układało się w całość. I nagle wszystko stało się jasne. Będę z Wami całkowicie szczera. To zakończenie naprawdę mną wstrząsnęło.

 Nie umiem tego wyrazić, ale ta publikacja bardzo zaskakuje. Zwłaszcza na końcu. Dlatego sądzę, że powinniście się z nią zapoznać. Autorka jak na debiut, wybrała bardzo odważną tematykę. Podziwiam, że stworzyła taką historię, bo nie każdy umiałby to opisać. Tym bardziej, że sposób, w jaki przedstawiona jest cała opowieść, jest dość intrygujący a zarazem taki subtelny i wyrafinowany. 

Cieszę się, że mogłam zapoznać się z tą książką. Choć jest ona tak odmienna od tych, które czytałam do tej pory. Ta powieść mocno oddziałuje na psychikę i sprawia, że człowiek się zastanawia. Jakie granice tak naprawdę są nieprzekraczalne? Kiedy odkrywamy ten moment, w którym jesteśmy pewni, że nie jesteśmy już nic więcej w stanie zrobić? Czy wszelkie nasze uczynki możemy usprawiedliwiać? Do czego mogłoby nas to doprowadzić? Z tymi pytaniami Was zostawię. Liczę, że sięgniecie po lekturę i będziemy mogli wymienić się spostrzeżeniami na jej temat. Bardzo jestem ciekawa waszych odczuć i opinii. Autorce raz jeszcze serdecznie gratuluję a Wydawnictwo Seqoja bardzo dziękuję za egzemplarz recenzencki. Przyznaję 8 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐ /10 punktów i z niecierpliwością czekam na następne publikacje Pani Ewy, bo jestem niezmiernie ciekawa, czym jeszcze mnie zaskoczy :)