Poszukiwaczka dzieci
Rene Denfeld

"Poszukiwaczka dzieci" urzekła mnie swoją magiczną okładką, ale również pięknym środkiem.

Autorka od samego początku oczarowała mnie swoim stylem. Jest niezwykły. Tak samo jak ta historia, która wywołała we mnie bardzo dużo emocji. Wszystko jest dopracowane tutaj na ostatni guzik i czuć to na każdej stronie.

Osobiście jestem pod wrażeniem jak autorka miesza rzeczywistość z elementami baśniowymi. Fajnie to wyszło. Sama fabuła jest skupiona bardziej na osobistych przeżyciach bohaterów. A ich kreacja jest mocno rozbudowana psychologiczne. Co mi się bardzo podobało.

Ta książka jest rewelacyjna. Tak po prostu. Nie odejdziesz dopóki nie skończysz. Pochłonie Cię i nie puści. Tak było ze mną. I z Tobą też tak będzie.

“Poszukiwaczka dzieci” to na pewno niełatwa, ciężka lektura, poruszająca temat, który nie pozwala pozostać obojętnym.
Naomi, tytułowa poszukiwaczka zaginionych dzieci, to pani detektyw, która skutecznie od lat zajmuje się wyjaśnianiem tajemniczych zaginięć dzieci. Tym razem proszą ją o pomoc rodzice małej Madison Culver, zaginionej trzy lata temu podczas rodzinnej wyprawy po choinkę w lasach Oregonu. Naomi rozpoczyna trudne śledztwo w mało przyjaznym miejscu i przy niesprzyjającej, zimowej aurze. Tropów jest wiele, ślady prowadzą w głąb górskiej krainy zasypanej śniegiem. Tytułowa bohaterka jest jednak nieustępliwa, żmudnie drąży temat, powoli odkrywając tajemnicę zaginięcia dziewczynki, jednocześnie przypominając sobie własne, traumatyczne wspomnienia z dzieciństwa, gdyż sama była zaginionym dzieckiem. Ta jej własna podróż w głąb siebie, do swojej przeszłości, nie jest łatwa, ale konieczna, bo jak mówi: “nie można odnaleźć przyszłości, jeśli nie zna się przeszłości” i współgra z prowadzonym śledztwem w sprawie Madison.
A kto stoi za zniknięciem dziewczynki, jaka mroczna tajemnica się za tym kryje - odpowiedź znajdziemy w książce Rene Denfeld, książce mrocznej, posępnej, ale z misternie dopracowaną fabułą. Autorka umiejętnie dawkuje informacje, stopniowo budując napięcie, aż do wstrząsającego finału. Ciekawe są portrety psychologiczne bohaterów: zdecydowana, uparta, choć trochę zagubiona i poszukująca spokoju Naomi, Śnieżynka tkwiąca w wymyślonym świecie i tajemniczy Pan B.
Niezwykłego, magicznego, nierzeczywistego klimatu dodają baśniowe wstawki z pierwszoosobową narracją dziewczynki usiłującej w ten sposób oswoić nieprzyjazny , brutalny świat, w którym się znalazła. A surowy, górski klimat, wszechobecny w powieści, świetnie pasuje do jej nastroju: te wysokie granie skute lodem, tajemnicze, białe lasy, ukryte jeziorka, bezkresny śnieg, wiejące wiatry wywołują niepokój i budzą strach.
“Poszukiwaczka dzieci” to książka naprawdę emocjonująca i wywołująca mój głęboki sprzeciw wobec krzywdy dzieci. Książka, która porusza i która zostaje w pamięci na długo. 

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki "Poszukiwaczka dzieci", która zbiera same świetne opinie na Bookstagramie. I już teraz mogę ją Wam polecić😍

Tytułowa bohaterka to Naomi. Kobieta zawodowo zajmuje się poszukiwaniem dzieci. Pewnegodnia zgłaszają się do niej rodzice zaginionej przed trzema laty Madison Culver. Mimo upływu czasu rodzice Madison są przekonani, że ktoś porwał dziewczynkę i wierzą, że w końcu uda się ją odnaleźć.
Naomi łapie trop, który prowadzi ją do skutych lodem tajemniczych borów. Do tego sprawa dziewczynki powoduje, że do Naomi powraca przeszłość. Czy znalezienie dziewczynki pozwoli Naomi odkryć prawdę o sobie ?

"Poszukiwaczka dzieci" to nie tylko piękna i przyciągająca wzrok okładka, to także niesamowite wnętrze. Książka już od pierwszych stron wciąga tak, że robisz wszystko aby jak najszybciej dobrnąć do zakończenia. Autorka w cudowny sposób połączyła thriller z elementami baśni.
Rene Denfeld w swojej powieści porusza niezwykle trudny temat porwań i zaginięć dzieci, więc spodziewajcie się ogromu emocji.
Powieść napisana jest w niesamowity klimacie, momenatmi mrocznym, przytłaczającym ale również pełnym miłości i przede wszystkim nadziei. Świetna fabuła opisująca przeżycia dziecka i napięcie rosnące z każdą przeczytaną stroną sprawiają, że nie sposób odłożyć książki przed poznaniem zakończenia. Mnie ta książka poruszyła i uważam, że naprawdę warta jest uwagi.
Z niecierpliwością czekam na kolejne przygody Naomi.

Dziękuję @papierowyksiezyc za możliwość przeczytania książki ❤

Znów odezwała się we mnie okładkowa sroka i cóż, no koniecznie chciałam wziąć do ręki książkę która tak mnie zachwyciła swoim ,,kubraczkiem"😉 Jak się przekonałam w tym wypadku nie tylko okładka jest piękna.

Wycieczka po choinkę świąteczną zakończyła się dla pewnej rodziny tragedią. Madison, zaledwie 5-letnia dziewczynka znika bez śladu. Po upływie trzech lat, kiedy wszyscy są zdania, że ich córka nie żyje, rodzice zwracają się do prywatnej detektyw Naomi, zwanej poszukiwaczką dzieci. Wciąż są pełni nadziei i wierzą, że ich dziecko żyje. Czy ich przeczucia mają rację bytu?

Jest to thriller, który mogę określić jako mistrzowski. Tutaj jawa miesza się ze snem a wszystko jest wplątane w sieć wspomnień. Porusza temat, który jest emocjonujący. Czy może być dla rodzica bardziej przerażająca wizja niż zaginięcie własnego dziecka?

Autorka stworzyła bohaterkę, która mnie przyciągnęła w jakiś dosłownie magiczny sposób. Jej spokój, zdecydowanie i zrozumienie otaczającego świata wprost spływały na mnie. Czułam się nią oczarowana. Dzieki niej wszystko było jasne i klarowne.

Powieść ma wspaniały klimat, pełen tajemnic, złych doświadczeń ale i miłości. Momentami bardzo brutalna i na swój sposób przytłaczająca ogromem krzywdy a jednak mimo wszystko niosąca nadzieję. Moje emocje skakały jak dziecko na trampolinie. Czytałam jednym tchem zastanawiając się jaki będzie finał... Mamy kilka wątków które momentami powoli zaczynają się zazębiać. Przeszłość przeplata się z teraźniejszością powodując u czytelnika dygot serca.

Ta książka to coś więcej niż thriller, ,,oto, czego się nauczyłam: obojętne, jak daleko uciekniesz czy od jak dawna jesteś zaginiony, nigdy nie jest za późno, by dać się odnaleźć" ❤️

"Dawno,dawno temu żyła sobie dziewczynka o imieniu Madison".
Pewnej zimy Madison wyruszyła z rodzicami na wycieczkę do lasu w poszukiwaniu świątecznego drzewka.Zbliżało się Boże Narodzenie. Dziewczynka miała je spędzić razem z rodzicami...Tak się jednak nie stało.Rodzice wrócili do domu bez córki.Madison miała wtedy 5 lat...

3 lata później...Rodzice nadal nie ustają w poszukiwaniach i wynajmują Naomi,znaną jako "Poszukiwaczkę Dzieci".Kobieta wraca do miejsca gdzie ostatni raz widziana była dziewczynka...Czy ma sznasę ją odnaleźć? I czy odnajdzie też w tym wszystkim odpowiedzi na dręczące ją nocne koszmary?

Historia smutna i przejmująca...Opowiadająca o wytrwałości i nie gasnącej nadziei...O woli walki i woli życia...

Czy polecam? Polecam ...jednak fanom mocnych wrażeń czegoś może tu braknąć. Tak też było w moim przypadku....

Jest to niełatwa i ciężka książka do czytania. Tym bardziej gdy jest się matką i nie podobają mi się myśli jakie krążą mi w głowie po jej przeczytaniu. 

Historia Naomi jest jej nie znana. Gdy miała kilka lat znaleziono ją i przekazano do rodziny zastępczej. Nic o sobie nie wie. Nic nie pamięta. Gdy dorosła chce pomagać innym zaginiony dzieciom co dobrze jej wychodzi. Skrupulatnie poszukuje porwanych dzieci często znajdując już tylko ciało. Smutna i wstrząsająca historia która nie nadaje się dla każdego. Ludzie wrażliwi będą ja bardzo przeżywać. 

Zima. Ciężki klimat. Przytłaczająca atmosfera. Porwana dziewczynka. Brak nadziei. Oszczędność w słowach. Tak można na szybko wypunktować najważniejsze cechy tej historii. Jest to opowieść o Madison, o Naomi, o ludziach żyjących w ciężkich, mroźnych warunkach. I w takiej niesprzyjającej codzienności przyjdzie nam się zmierzyć z poszukiwaniem dziewczynki.

Naomi to sławna detektyw, obdarzona dużą intuicją kobieta, która specjalizuje się w odnajdywaniu dzieci. Ma na swoim koncie wiele rozwiązanych spraw, a sukces zawdzięcza swoim doświadczeniom z dzieciństwa. Trudnym i stanowiącym dla niej, i dla nas zagadkę. Będziemy przypatrywać się jej pracy i po delikatnych przesłankach, razem z nią odkrywać brzydką prawdę. Nie jest to łatwa powieść, niesie ze sobą duży ładunek emocjonalny. Przygnębia, jednak na próżno szukać tu brutalnych opisów, chociaż dzieją się złe rzeczy. Tutaj pierwsze skrzypce gra właśnie ta oszczędność w słowach, która jest bardzo wymowna.

To świetna pozycja z pogranicza kryminału, thrillera i powieści psychologicznej. Delikatna, a równocześnie mocna i wstrzącająca. Dająca do myślenia, brutalnie realna i prawdziwa.

Recenzja przedpremierowa
,, Mężczyzna obdzierał zwierzęta ze skóry, odkładał je na bok, a mięso ciął na kawałki i wrzucał do gara zawieszonego nad czarnym paleniskiem".

Niezwykle klimatyczny i trzymający nas w swoich mackach thriller. Wspaniali bohaterowie, którzy jakby posługiwali się zupełnie innymi gwarami językowymi. Mowa słów, których czasem nie trzeba by wyrazić to, co się czuje. Wszechogarniający strach o losy pięcioletniej dziewczynki, która zaginęła w lesie. Z pewnością nie takiego prezentu pod choinką spodziewali się jej rodzice. Dokładne śledztwo, które nie narusza naszej cierpliwości. Jest konkretne, aczkolwiek bardziej skierowane na losy małej Madison. Nawet nie przypuszczałam, że może spotkać ją taki los. Bez słów. Z wcześniejszej rozpaczy pozostaje tylko bezdech i wspomnienie. Czasem wzrokiem i gestami można wyrazić więcej niż rozpaczą i krzykiem...

,, Jako istota ulepiona ze śniegu dziewczynka wiedziała o sprawach, o których zwykli zjadacze chleba nie mieli najmniejszego pojęcia".

Madison jest niezwykle inteligentnym dzieckiem. Nikt by się nie spodziewał, że potrafi nadać swoim myślom tak barwny obraz. Wszystko opisuje z sercem na dłoni, rozumiejąc na swój sposób miejsce, gdzie się znalazła. Co prawda tęskni za rodzicami, aczkolwiek teraz bardziej jawią się jej jako postacie z bajki, do której wchodzi w chwilach zwątpienia. Nie lubi ciemności, bo właśnie wtedy wszystko jest dla niej smutne i ma kolor czerni. Ten odcień przeraża ją na tyle, by uważać, że jej oprawca jest większym przyjacielem niż on.
Ta opowieść jest niezwykle kojąca i niepokojąca zarazem. Wydaje się bardzo prawdziwa i uwodzi nas swoją historią. Jest straszna, ale nie na tyle, by obgryzać z nerwów paznokcie. Bardziej określiłabym ją jako hipnotyzująca. Pięknym stylem oczarowuje nas już od samego początku. Czy jednak w tej pozycji chodzi wyłącznie o losy małej dziewczynki? Czy wierzycie ludziom, którzy mają wyjątkowy dar i potrafią czytać z własnych snów? Czy pozwolicie zawładnąć sobą na tyle, by przeczytać ją jednym tchem?